Soulmate[KrisYeol]

Chapter 10: မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊မယံုၾကည္ႏိုင္ဘူး

"အ႐ွင့္ရဲ႕ဖူးစာ႐ွင္ဘယ္သူဆိုတာ သိႏိုင္မဲ့နည္းတစ္နည္းေတာ့႐ွိပါတယ္အ႐ွင္"

Annieရဲ႕စကားသံကိုျပန္လည္ၾကားေယာင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။ ယခုထိမယံုၾကည္ႏိုင္သလိုျဖစ္ေနတုန္း။ ဘယ္သူမ်ားျဖစ္ႏိုင္လဲလို့ စဥ္းစားမိေတာ့ရင္တုန္သလို ရင္ခုန္သလို။  မသိေသးေသာအနာဂတ္ကိုႀကိဳတင္စိတ္ကူးမိရင္း ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔သည္အလိုလိုျပံဳးမိသြားသည္။

Annieေျပာေသာနည္းလမ္းမွာ အျခားမဟုတ္ပါ။ လက္စြပ္တစ္ကြင္းျဖင့္ ဖူးစာ႐ွင္႐ွာရန္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္၏အဘြားတြင္ ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္က လည္ပင္းမွာဆြဲခဲ့ေသာလက္စြပ္တစ္ကြင္း႐ွိေလသည္။ အဘိုးေပးခဲ့ေသာလက္စြပ္ကို ထိုစဥ္ကကြၽန္ေတာ့္လက္နဲ႔ ႀကီးေန၍ဆြဲႀကိဳးျဖင့္လည္ပင္းမွာဆြဲခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုလက္စြပ္သည္ယခုအခါကြၽန္ေတာ့္လက္နဲ႔ေတာ္ေနေလာက္ၿပီ။

Annieကေျပာသည္

ထိုလက္စြပ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဖူးစာ႐ွင္တစ္ေယာက္တည္းသာလ်ွင္ ကြၽန္ေတာ့္လက္မွခြၽတ္ႏိုင္သည္။

တစ္ျခားသူမ်ားမည္သည့္နည္းနဲ႔မွ ကြၽတ္ေအာင္မခြၽတ္ႏိုင္တဲ့။

ထိုအေၾကာင္းသည္ယံုရခက္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္စမ္းသပ္ၾကည့္ခ်င္သည္။

သို႔ေသာ္သိပ္ေတာ့မလြယ္ကူ။ လက္စြပ္ရဖို႔အေရး Seoul ႏွင့္ေဝးေသာ နယ္ဘက္တြင္ေနထိုင္သည့္အဘြားဆီသို႔သြားလည္ရဦးမည္။ လက္စြပ္ရသည္ပဲထား ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဖူးစာ႐ွင္ဟုတ္မဟုတ္ လူတကာႏွင့္ စမ္းသပ္ရဦးမည္။ မလြယ္ကူေသာ္လည္း တစ္ျခားနည္းလမ္းမ႐ွိသည္မို႔.....

ဒီတစ္ပတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ အဘြားဆီသို႔သြားလည္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ အေမကလြယ္လြယ္လက္မခံ။ သို႔ေသာ္ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အေမပါအတူလိုက္မယ္ဟုဆိုကာ အဆင္ေျပသြားေလသည္။

❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇

ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေသာရက္သို႔ေရာက္လာေသာအခါ

ကြၽန္ေတာ့္လက္တြင္ လက္စြပ္ေလးတစ္ကြင္းေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။