#บังทันวีคลี่ #บังทันวันหยุด #Perficly

Surprise : JinV

- ฟิคเรื่องนี้แต่งเพื่อเข้าร่วม #บังทันวันหยุด -
Week 23 : Country

ดูไบ๊ดุ๊ ดูไบ๊ดุ๊ ดูไบ๊ ดูบายย : ดูไบ
______________________________

"เมื่อไหร่จะพาหนูไปสักที!"

"อะไร?" คิม ซอกจิน นักธุรกิจไฟแรง หนุ่มหล่อวัย 27 ปีเศษ หยุดมือที่ก้านนิ้วยาวเกี่ยวแก้วเซรามิกสีขาวขึ้นกำลังจะจรดกาแฟลงบนริมฝีปาก เปล่งเสียงทุ้มถามเจ้าของเสียงหวานที่โผล่แว้ดออกมาแต่เช้า ในมือถือสมาร์ทโฟนรุ่นล่าสุดที่เขาเป็นคนซื้อให้แล้วเดินหัวฟูทืบเท้าปึงปังเข้ามาใกล้ "เบาๆหน่อย คิม แทฮยอง"

"เชอะ" อดเอ็ดไม่ได้ที่เจ้าของใบหน้าหวานแสดงกิริยาไม่เหมาะสม ดูก็รู้ว่าเจ้าตัวกำลังไม่พอใจ แต่เชื่อเถอะ ตื่นมาแล้วอารมณ์เสียแต่เช้าไม่ได้ทำให้วันนี้ทั้งวันกลายเป็นเรื่องที่น่าสุขใจนักหรอก

"หน้าบึ้งคือไร?" ซอกจินวางแก้วกาแฟลงกับจานรอง ร่างหนาในชุดเสื้อเชิร์ตกางเกงขายาวเตรียมพร้อมจะออกไปทำงานเหลือเพียงสวมเสื้อสูทสะบัดกระดาษหนังสือพิมพ์ของเช้าวันนี้ให้รอยยับคลายออก พับเก็บครึ่งท่อนก่อนจะวางมันไว้บนโต๊ะ ผินหน้าหันไปหาเด็กน้อยงอแงวัย 22 ปีที่เพิ่งเรียนจบมาหมาดๆ

"เนี่ย! ดูไบ! ที่บอกจะพาไปฉลองรับใบปริญญาอ่ะ" แทฮยองว่าเสียงดังทวงสิทธิให้แก่ตัวเอง เขาจบการศึกษามาได้ราว 4 เดือนเศษแล้ว แต่ซอกจินกลับไม่พาร่างเล็กไปไหนตามที่บอกสักที ไอ้เราก็เฝ้ารอเห็นว่า 'แฟน' ทำงานหนัก เลยปล่อยไปก่อน จนช่วงนี้ก็เห็นว่าซอกจินว่างแล้วแต่ทำไมยังไม่ทำตามสัญญาสักที อีกอย่างเนี่ย เล่นโซเชียลแล้วเห็นเพื่อนมันบินว่อนไปเที่ยวต่างประเทศแล้วก็ได้แต่เจ็บใจ

"ยังไม่ว่างเลย"

"โกหก รู้นะเดี๋ยวนี้ไม่ต้องอยู่เคลียร์งานจนดึกแล้วอ่ะ"

"รู้ได้ไง?" ซอกจินเลิกคิ้ว แทฮยองวางโทรศัพท์ลง คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน จิ๊ปากเสียงเบา แล้วยกปลายเท้าขึ้นบนโซฟา นั่งขัดสมาธิหันหน้าเข้าหาซอกจิน