Married to Unknown

XXXV.

Papalapit nang papalapit yung yabag ng mga paa at mukhang pababa na ito. Hindi ako makagalaw dito sa kinatatayuan ko at hindi ko na rin maproseso yung sinasabi ni Rose sa kabilang linya. Mas pabilis nang pabilis yung kabog ng dibdib ko habang papalapit din yung naririnig kong yabag. Hindi ko alam kung may iba talagang tao dito sa bahay o nag i-illusion lang ako.

Medyo napatalon ako sa kinatatayuan ko nang may mabasag sa taas. Hindi lang isa, dalawa, o tatlo. Para bang may galit na naghahagis ng mga gamit sa itaas at mukhang sinasadya niya ngayong andito na ako at mag-isa pa. Mas lalo akong kinabahan lalo na't madaling araw na at walang masyadong kotse na napapadaan dito sa bahay at wala ngayon yung mga kapit bahay kasi nagsi-uwi sila sa kani-kanilang probinsya ngayong papalapit ang pasko.

Paano kung ito na ang katapusan ko?

Paano kung maabutan niya ako at patayin?

Gusto kong sumigaw ng tulong kaso nanunuyo lang ang lalamunan ko at gaya ng sabi ko, walang masyadong katao tao.

"Gemma tumakbo ka na!"

Sakto namang huminto yung ingay sa taas, wala na akong inaksayang oras at tumakbo papalabas ng bahay. Hindi ko alam kung namamalikmata ba ako pero may naririnig akong yabag ng paa na parang tumatakbo mula sa likuran ko. Natatakot akong lumingon dahil pakiramdam ko meron talagang tao na sumusunod sa akin. Namamanhid na yung buong paa ko kakatakbo kaso hindi ko ito ininda at mas binilisan ko pa. Malapit na ako sa gate ng subdivision namin, konti nalang at nakita ko pa yung guard na....nakabulagta? Doon na ako napahinto at nanlalaki ang matang napatingin sa guard na halos mamutla na.

Sisigaw na sana ako ng tulong pero nakaramdam ako ng malamig na presensya sa likod ko at ang malalamig na kamay nito sa bibig ko. Sinubukan kong sikuin kung sino man ito kaso napakalakas niya. Naiiyak na ako sa takot at nanghihina na ako sa kapupumiglas hanggang sa nandilim na ang paningin ko.

****

"Gemma!" Naramdaman kong may tumatapik si pisngi ko kaya napadilat ako. Bumungad sa akin ang mukha ni Rose na may bahid ng pag aalala.

"Baliw ka talaga! Akala ko ba may nakapasok dito sa bahay mo? Halos patakbuhin ko pa yung kotse ko para lang makarating dito tapos nadatnan lang kita na mahimbing na nakatulog?! Anak ng pinagpatong patong na kagandahan ko, gusto mo ba akong patayin?!"

"Teka hinay hinay nga lang. Anong ginagawa mo dito?"

"Aba tignan mo 'tong baliw na 'to. Diba ikaw nga yung tumawag sa akin na napasukan ka ng bahay? Ano 'to? Nagka amnesia ka? Kung hindi lang kita bestfriend matagal na kitang isinako at itinapon sa kanal."

Bumalik sa akin yung nangyari at napatingin ako sa paligid. Nakakapagtaka dahil ang linis na para bang walang nangyari. Napabangon ako at pumunta sa kwarto ni mama, ganun din, ang ayos tapos yung pinto na nawasak, maayos itong nakakabit at mukhang bago ba. Ano bang nangyari? Panaginip ko lang ba yung nangyari kanina? Kung panaginip nga eh dapat hindi nagrereklamo ngayon sa akin si Rose. Hindi panaginip ang lahat, totoo yung mga nakita ko pero naguguluhan ako kung bakit biglang nagkaganito.

"Ano? Magsasalita ka ba bes? I NEED AN ACCEPTABLE REASON, may gasgas na nga yung baby ko para lang makapunta rito kaya hustisya bes! Magsalita ka!"

Humarap ako sa kanya.

"Anong oras na?"

"Mag a-alas dos na."

Mga ala una nangyari ang lahat at mag iisang oras na kaso ganun kabilis naayos lahat ng gulo dito sa bahay.

Inikot ko yung buong bahay at ni isang sulok, walang kalat.