Göklerdeki Nikah (Tamamlandı)

*12. bölüm*

-Bu .. doğru mu ?'dedi fısıldar gibi . Gözlerinin dolmasına engel olamamıştı . 'Hümeyra bu doğrumu ?'

Hümeyra üzgünce eğdi başını .

-Emir ben .. söylemek istedim ama ..'

-Yeter !'

Herkes aynı anda Hümeyra'nın cümlesini sertçe yarıda kesen Cem'e döndü . O ise düşman bakışlarıyla Emir'e dikti gözlerini .

-Bu saçmalığa yeterince katlandığımı düşünüyorum . Şimdi , bizimle geliyorsun Su . Yada onların deyimiyle Hümeyra .'

Cümlesini tamamlayıp Hümeyra'nın koluna uzandı Cem . Ama tam tutmak üzereyken Emir ani bir hareketle belinden tutup kendine çekti Hümeyra'yı ve arkasına aldı .

-Hümeyra hiçbir yere gelmiyor . '

Cem dişlerini sıkıp Emir'e doğru bir adım attı . Ellerini yumruk biçiminde sıkıyordu .

-Sen kimsin ? Kimsinde karışıyorsun ?!'dedi dişlerinin arasından . Emir elini havaya kaldırıp alyansını gösterdi ona .

-Nişanlısıyım .'

Cem gözlerini devirip sinir bir şekilde kıkırdadı . Sonrada sağ elini havaya kaldırdı .

-Ne tesadüf ..'dedi ve gözleriyle alyansı işaret etti . 'Bende nişanlısıyım ..'

Emir burnundan derin bir nefes aldı . Düştüğü hale inanamıyordu .. Hümeyra nasıl söylemezdi nişanlı olduğunu ! Cem hafifçe öksürdü ve eliyle  karşı kaldırımı işaret etti .

-Gel konuşalım seninle biraz ..'dedi Emir'e bakarak . Emir kafasını sallayıp bir adım atmıştı ki Hümeyra dolu gözleriyle bakarak kolunu tuttu .

-Emir gitme ne olur .'

Emir yavaşça kolunu çekti . Sonrada Hümeyra'ya baktı .

-Konuşup geleceğim .'

Emir'in karşı kaldırıma Cem'in yanına gidişini korkuyla izledi . Ona kötü birşey olursa hiç affetmeyecekti kendini . Sonra kenarda duran Halide hanıma çevirdi gözlerini . Kadıncağızın yüzü kireç gibi bembeyaz olmuştu . Ve sessizce duruyordu , sanki olduğu yere çakılmış gibiydi .

-Ne duruyorsun !'

Hümeyra gözlerini konuşan annesine çevirdi . Nasıl olurda bir insanın annesi mahvedebilirdi hayatını ? Baktı ama yüzünde bir gram merhamet bulamadı ..

-Ne duruyorsun Su ! Git topla eşyalarını . İki saat sonra Fransaya uçağımız var . Geç kalacağız .'

Hümeyra sinirle sıktı yumruklarını . Ne kadar konuşursa konuşsun anlamayacaktılar . Babası tek bir kelime etmeden bekliyordu . Zaten hep böyle olmamış mıydı çocukluğun beri ? Hep tek kelime etmeden annesi olacak vicdansız kadının ellerine bırakmıştı kızını . Şimdide susuyordu . Ve zaten konuşmasınıda beklemiyordu Hümeyra .

-Ben sizinle gelmiyo..'

Hümeyra'nın cümlesi bir hışımla ona doğru gelen Emir'le yarıda kaldı . Öyle sinirli görünüyordu ki , daha önce hiç böyle görmemişti onu . Emir yanına geldi ve ateşler saçan gözlerini dikti denizden gözlere .

-Sana ..'dedi ve derin bir nefes alıp elini yumruk şeklinde sıktı Emir . 'Sana tek birşey soru soracağım . Ve tek bir cevap istiyorum .'

Korkuyla bakmaya devam etti Hümeyra . Çünkü delirmiş gibiydi Emir . Gözlerinde gördüğü ateş belkide biraz sonra yakacaktı ikisinide ..

-Bana yalan söyleyip bu adamla buluştun mu ?'

Yutkundu Hümeyra . Dudağının kenarını ısırıp kaçırdı gözlerini . Tek bir cevap demişti Emir . Çünkü biliyordu Hümeyra'nın açıklama yaparsa onu yumuşatacağını . Derin bir nefes aldı Hümeyra . Ve dolu dolu olan gözlerini Emir'e çevirdi .

-Evet ..'dedi yanağından süzülen tek bir inci tanesiyle .

Bekliyordu . Emir'in ona bağırıp çağırmasını , kaşlarını çatarak bakmasını belkide daha ileri gidip kolunu tutup sıkmasını . Ama yapmamıştı . Donup kalmıştı Emir . Sonrada rüzgar gibi hızla yanında geçip içeri girdi .

-Emir ?..'

Arkasından sadece adını fısıldayabildi Hümeyra . Kızmıştı Emir . Hemde çok kızmıştı . Ama neden koşup gitmişti anlayamamıştı . Dönüp yaşlı gözlerle baktı Halide hanıma .

-Halide anne .'dedi ağlayarak . 'Anne ben yemin ederim söylemek istedim . Ama engel oldular .'

Halide hanım kaçırdı gözlerini . Ne diyecekti ? Ne diyebilirdi ki ? Canının yarısı evladını çok iyi bilirdi . Yalana asla tahammülü yoktu Emir'in . Duyduğu ayak sesiyle çevirdi başını Hümeyra kapıya . Ve gördüğü manzara içine kor gibi düştü .. Emir elindeki bavulla son basamaktan indi ve gelip Hümeyra'nın önüne koydu bavulu .
Sonrada annesine döndü .

-Anacığım .'dedi ve yutkundu . Belli ki zor tutuyordu kendini ağlamamak için . 'Anacığım ben odama çıkıyorum . Sen misafirleri geçirirsin . Su hanıma da bavulunu ver . Onunda misafirliği bitti ..'

Kimsenin birşey demesine fırsat vermeden döndü arkasını Emir . Ve merdivenlere yöneldi . Hümeyra ise koşarak geldi arkasından ve kolunu tuttu .

-Emir ! Emir nolur yapma ! Ben gitmek istemiyorum !'dedi gözyaşları dolu dizgin akarken . Emir dönüpte yüzüne bile bakmadı . Kolunu sertçe çekip kurtardı Hümeyra'nın ellerinden .

-Git ..'dedi fısıldar gibi bir tonla . Ve yanaklarından akan yaşlarla koşarak çıktı merdivenlerden . Hümeyra hıçkıra hıçkıra ağlıyordu . Nasıl git diyebilmişti Emir ona ..? Onu böyle severken .. Ona böyle aşıkken nasıl gidebilirdi ki Hümeyra ?..

Kadın gelip kolundan tuttu Hümeyra'yı . Cem ise çoktan bavulu alıp arabaya koymuş , arabayıda kapıya getirmişti . Annesi ağlayan kızı zorla tutup çekti . Hümeyra ağlamaktan engel olamıyordu . Adeta sürüklenerek gitmişti arabaya kadar . Ve arabaya bindirilmeden önce tüm gücüyle bağırdı hıçkırıklarının arasından ..

-Emiiiiir !'

Âh Emir hocam 💔

Sizi seviyorum 💕
Bursalı Gelin 👑