Psychotic (A Harry Styles Fanfiction) [Greek Translation/ΕΛΛΗΝΙΚΑ]

Κεφάλαιο 1

CHAPTER 1.

Δεν ήταν η καλύτερη μέρα που είχα. Έξω ψιχάλιζε και ο θλιβερός καιρός έκανε το ίδρυμα ακόμη πιο ανατριχιαστικό από ότι ήδη ήταν. Η μέση μου πονούσε από το σκύψιμο (Sorry δεν ήξερα πώς να το μεταφράσω αλλιώς) που έκανα για να στρώσω πολυάριθμα κρεβάτια που ποιος ξέρει τι έκανε κάθε σεντόνι βρώμικο και δύσοσμο. Τα πόδια μου επίσης πονούσαν λόγω του περπατήματος που έκαναν παραδίνοντας φτηνά, μειλίχια γεύματα σε κάθε δωμάτιο. Ο μόνος θόρυβος που ακουγόταν στους διαδρόμους ήταν τα πόδια μου που βάδιζαν κατά μήκος του κρύου τσιμεντένιου δαπέδου. Όλοι οι άλλοι ασθενείς πιθανόν έτρωγαν μεσημεριανό ή έκαναν κάποια άλλη ειδική δραστηριότητα σε κάποιο άλλο δωμάτιο. Μόλις παρέδωσα το φαγητό στο τελευταίο δωμάτιο, μία συνάδελφος μου εν ονόματι Κέλσι ήρθε προς το μέρος μου. Ήταν λίγα χρόνια μεγαλύτερη από μένα και ήξερε αυτό το μέρος σαν την παλάμη του χεριού της. Όσο για μένα, ήταν μόνο ο τρίτος μήνας εδώ στο Γουίκεντεϊλ, ψυχιατρείο για τους παράφρονες εγκληματίες. Δούλευα κυρίως ως βοηθός των νοσοκόμων αλλά με τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και την προσεκτική παρακολούθηση σε όλο το μέρος, δεν υπήρχαν πολλοί τραυματισμοί οπότε δούλευα όποτε και όπου με χρειαζόταν. Ήμουν κατά κάποιο τρόπο το “κορίτσι για τα θελήματα” αν ήταν απασχολημένοι και χρειαζόταν βοήθεια με κάτι.

«Έι, τι κάνεις εδώ;» ρώτησε η Κέλσι.

«Εμ, τη δουλειά μου;»

«Όλοι οι άλλοι είναι έξω, πρέπει να πας κι εσύ!»

«Γιατί; Τι συμβαίνει;» αναρωτήθηκα.

«Δεν τα έμαθες; Έρχεται ο καινούριος» είπε αναστατωμένα.

«Και;» Δεν καταλάβαινα την τόση αναστάτωση. Ερχόταν συνέχεια καινούριοι ασθενείς εδώ. Ποια η διαφορά σήμερα;

«Λοιπόν, άκουσες στις ειδήσεις που ένας τύπος  έγδαρε 3 γυναίκες;» Ο τόνος της ήταν πολύ  ενθουσιασμένος για το θέμα.

«Ναι, ωχ όχι, μην μου πεις…»

«Ναι, έρχεται εδώ. Και θα το χάσουμε αν δεν βιαστείς!» Η Κέλσι άρπαξε το χέρι μου και με τράβηξε προς την κεντρική είσοδο. Ήμουν  ξαφνιασμένη και λίγο νευρική. Δεν ξέρω γιατί. Εννοώ τι είδους ανθρώπους περίμενες να βρεις σε ένα ίδρυμα για τους παράφρονες εγκληματίες; Όπως και να ‘χει όμως δεν μπορούσα να σταματήσω να τρώω τα νύχια μου, μια νευρική συνήθεια που είχα από όταν ήμουν παιδί.

Προχωρήσαμε έξω στην ασθενής βροχή και περιμέναμε για 1 λεπτό. Κοίταξα γύρω μου και κατάλαβα ότι η Κέλσι είχε δίκιο. Σχεδόν όλο το προσωπικό ήταν εκεί μες την έξαψη. Υπήρχαν αστυνομικοί μέσα, φυσικά για να κρατήσουν τα πράγματα υπό έλεγχο αλλά εκτός αυτού όλοι είχαν μαζευτεί εκεί για να δουν τον κακόφημο εγκληματία. Υπήρχαν επίσης άνθρωποι κατά μήκος των δρόμων που διαμαρτύρονταν ενάντια στο να περάσει ο άντρας τη ζωή του σ’ αυτό το ψυχιατρείο/φυλακή, πείτε το όπως θέλετε. Οι περισσότεροι τον ήθελαν νεκρό.