Book 3 of Demon Girls
{Book1: Demon Girls
Book2: Cold Hearted Demon}
----
UNDER EDITING
----
Published: January 20, 2018
Completed: October 30, 2018
Edited: March 3, 2024
I am about to move to change my position ng may maramdaman akong parang may something na nakadagan sa may bewang ko. Kaya naman I slowly open my eyes to adjust my vision at laking gulat ko nalang na nasa kama na ako naka-higa at yung kamay ni Brayley ay nakadagan sa may bewang ko.
I am froze in my position dahil sa pagkakaalala ko kagabi - nasa sofa ako nakatulog at ngayon bakit nandito na ako sa kama ni Brayley naka higa? Pero sa halip na isipin yun, isina-walang bahala ko nalang kung paano ako napunta sa higaan ni Brayley at tinitigan ang mukha nyang napaka-inosente habang tulog.
He got a long sharp nose,
A small kissable lips,
A thick brow,
And a ---
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Staring is rude, you know that." biro nya kaya naman I was taken back to reality. Hindi ko napansing gising na pala sya at naka-titig lang sa akin the whole time. I am busy checking his perfect feature. So, ganito pala ang feeling when you woke-up in the morning at katabi mo ang taong mahal mo.
"Alis nga yang kamay mo! Ang bigat kaya!" Reklamo ko para maalis ang hiya sa katawan ko - dahil nahuli nya akong nakatitig sa kanya the whole time ang nag spaspace-out. May ibinulong pa syang rinig na rinig ko naman.
"Ikaw nga, ang bigat mo kagabi pero di ako nag-reklamo."
"May sinasabi ka Brayl?" Tanong ko na pinandidilatan sya ng mata. He act naman as if sobrang sakit ng ulo nya dahil sa hangover kaya't napa-rolyo na lamang ako ng aking mata dahil sa pagka-dramatic nya ng kay aga-aga.
"Ugh! Sakit ng ulo ko, may hangover ata ako!"
"Ang aga mo mag drama, Brayley. Alis nga at kakain na ako." sabi ko sabay tulak ng kamay nya at tayo mula sa kanyang kama.
"Ikaw lang?" Takang tanong nya and I just nod sabay lakad palabas but I suddenly stop when I realize something - hindi nga pala ako marunong mag-luto. Kaya naman sa halip na dumiretso palabas ng kwarto, bumalik ako sa kanyang kama at umupo ulit sabay lingon sa kanya at ngiti.
"Oh bat di ka tumuloy?" Takang tanong nya making me pout.
"Hindi pala ako marunong mag luto." bulong ko sabay yuko dahil feeling ko ang pula na ng mukha ko.
How can I forget na hindi nga pala ako marunong mag luto? Sa unit kasi, si Marie at Sam ang naka-toka always sa pag luluto. Well, hindi naman totally na hindi talaga ako marunong, marunong ako pero prito-prito lang. Excuses. And, ayaw ko din na maka-sira ng kusina kaya I will lower my pride and accept defeat this time.
"Hah?" Takang tanong but I didn't repeat what I've said kundi, humiga akong muli sa tabi nya and hug him sabay smile.
"Sweet mo ata ngayon? I like this," natatawa nyang sabi kaya kinurot ko sya sa tagiliran nya dahilan para mapa aray sya.
"Kain na tayo?" he ask kaya naman napalayo ako sa kanya and started praying in my mind na sana di ako ang papalutoin nya.
"I'll cook." he said making me feel relief. Thank goodness! Akala ko mag rerequest sya na lulutoan ko sya kasi I can't grant him his request. I remember the last time that I cooked, mas pinili nalang nilang mag order sa Jollibee early in the morning.
Flashback
"Ano yun? Bat may mabaho?" Rinig kong sigaw ni Marie galing taas kaya naman nagkanda ugaga akong eflip yung niluluto kong beef loaf.
Wtf! Bat sunog?! Tangina!
"Ano yan ,Hell?"pasigaw na tanong nya ng makapasok sya ng kusina. Hindi na maipinta ang mukha nya ng makita nya akong nag-luluto at ang aking niluluto.
"May sunog ba? Bat ang usok?" takang tanong ni Sam na ngayon ay nasa kusina narin.
"Should I call a fireman?" Yumi asked.
"Wtf?!" --- Shine
"Tang*na nyo! Kayo na nga nilulutoan kayo pa madaming satsat!" sigaw ko sabay lagay ng isang beef loaf namay egg sa plato tapos kumuha ulit ako ng isa para efry na naman. Opo, inisa-isa ko po ng luto ang beef loaf dahil ayaw kong mag dikit-dikit sya sa bawat isa. I hate it.
"Wtf!? Ipapakain mo yan?! Bat parang charcoal na sa itim?!" sigaw ni Shine kaya naman pinandilatan ko sya ng mata. Kung isalpak ko kaya sa bibig nya tong hawak kong sandok.
"Turn that off." sabi ni Yumi and tinurn off naman ni Marie ang stove dahilan para pag-taasan ko sila ng kilay. Sila na nga tong nilulutoan, sila pa ganyan.
"I'll just order some food. Feeling ko hindi na yan madidigest ng tyan ko," sabi ni Yumi sabay kuha ng phone nya sa bulsa ng pj's nya.
"Next time, don't cook please. If you want to surprise us, okay na sa amin yung ordered foods kaysa sa sunog foods." tawa-tawang sabi ni Marie.
"Oo nga, and na maawa ka naman sa frying pan oh! Sa pag-kakaalam ko silver ang kulay nyan tapos ngayon biglang itim na, jusko!" segunda naman ni Shine. Si Sam naman na nasa pinto ay hindi mapigilan ang sarili kakatawa.
"Wait lang ha," she said sabay kuha ng niluto ko at tapat neto sa akin. At talagang pinicturan pa ako ha? Sige, araw ninyo ngayon. Tease me as long as you want. Pasalamat kayo at na konsensya ako nung makita ko ang kalagayan ng pinag-lutoan ko. Shine is right, nag iba nga ang kulay nya. I don't know kung pwede pa ba syang gamitin or need na itapon dahil sobrang itim na nya talaga.
End of flashback
That's why simula nun, hindi na ako nag-luto pa kasi they ban me from going near the stove.
"Hell, you're spacing out." rinig kong sabi ni Brayl kaya naman I just hold his hand sabay iling.
"Wala, may naalala lang. Tara, cook for me," I said and we both left his bedroom.
----
A/N:
Please don't forget to VOTE and FOLLOW. Thank you! You can also read my other stories posted here on Wattpad.
Also, please don't forget to follow our official Facebook page Msblink for updates and announcements. XOXO.
