ISLAK KELEBEK

6...

Aradan geçen iki hafta her şeyini kaybedişi gibiydi genç kızın, ani ve sessiz. Hayatının monotonluğa kavuştuğu ihtimali onu sevindirirken gördüklerine susan Yeşim aklını karıştırıyor ama bir ihtimal görmediğini düşünmesine sebep oluyordu. Yersiz şüphelerine cevap bulmanın tek yolunun konuşmak olduğunu bilse de uyuyan devi uyandırmak hiç de işine gelmezdi. Yeşim'in davranışlarındaki tuhaflık kendisiyle zoraki durumlar dışında irtibata geçmemesiyle başlamıştı. Üzerinde neden bu kadar durduğunun bile bilmemesine rağmen aradan geçen günlerini buna kafa yormakla geçirmişti. Bu zaman zarfında saygıdeğer sapığı ziyaretlerini sürdürmeyi bir an bile ihmal etmemişti. Gelişinin üçüncü gecesinde genç kız tarafından yapılan özel karşılama onun yıldırmaktan uzaktı. Penceresine sürekli açıldığı şikayetiyle kilit taktıran Yağmur Rüzgar'ın gelişlerinin önüne geçmişti fakat bu onun sadece içeri girmesini engellemişti. Kabusları yüzünden ara sıra terk ettiği uykusunun arasında pencerede gördüğü beden onun orada sabahladığının düşündürmeye başlamıştı. Eğitimini özel derslerle tamamlaması elinden okul uğraşını aldığından bu günler oldukça sıkıcı geçmişti.

Sabah yaptıkları kahvaltı ardından konuşmak istediği gerekçesiyle Yeşim tarafından götürüldüğü odası bir müddet iki kızın çekingenliği yüzünden sessiz kaldı. Bir müddet sonra kalemin kağıtta bıraktığı izlerin oluşturduğu ses ikilinin arasındaki gerginliği biraz olsun azaltmıştı. Kendisine uzatılan defteri olabildiğine hızla alarak bakışlarını üzerinde gezindirdi.

" Bölünmeden anlatmış olmak için uzun yazıyorum sende sonuna kadar oku. Annem bunu sana benim anlatmam gerektiğini düşünmüş o yüzden buradayım..."

Devamını getirmeden önce yazıda geçen anne kelimesi ve kendiyle alakasını sormak adına kaldıracağı başı Yeşim'in elleri tarafından tekrar kağıtla buluşmuştu. Gözlerini devirmekten kendini alamadan okumaya devam etti

" Sen sormadan ben söyleyeyim Nergis hanım benim annem ve konuya gelecek olursak seni evlat edinmek isteyen bir aile var."

Artarda gelen beyin yakıcı cümleler genç kızın beynini sarstığı zaman hangisine daha fazla şaşırması gerektiğini düşünüyordu.

" Evlat edinmeyi atlıyorum. Müdüre senin annen mi?"

Kurduğu cümleye göz devirerek başını olumlu yönde sallamış ve ısrar cümlelerini sıralamak adına deftere uzanmıştı.

" Boşuna zorlama istemiyorum Yeşim"

Bakışlarını üzerinden çektiği genç kızın ellerini siper ettiği dizlerinin üzerindeki deftere uzanarak aldı ve tüm çekiştirme ve olumsuz cümlelere rağmen yazısını tamamlayarak genç kıza uzattı. Defteri alarak kendine çevirdi ve öncekine nazaran düzgün olmayan el yazısına önemsemeden göz gezdirdi.

"Sana sunulan fırsatın milyonlarca insanın hayali olduğunun farkında mısın? Şimdi bu fırsatı elinin tersiyle iterken onlara yaptığın büyük haksızlık olmaz mı? Ayrıca reşit olmana çok az bir süre kaldı ve her şeyini kaybettiğini biliyorum. Tek başına başaramazsın Yağmur"

"Yazdıklarında ne kadar haklı olduğunu biliyorum ama..."

Cümlenin devamı Yeşim için önemli değildi. Onu dinlemediğini açık bir şekilde belirli ederek önündeki deftere son kozunu yazdı.

" Yağmur sizi gördüm ve eğer bu durumu değerlendirmeyerek elinin tersiyle itersen o cocuğu anneme söylerim. Bu senin yurttaki son rahat gecen olur ve ayrıca bazı geceler yurttan kaçtığını da açık olan tehdidime eklemek isterim.."

Gözlerini kısarak durum tahliline başlayan genç kız dedesinin onun için ayarlamış olduğu bu yurttan başka kalacak yerinin olmaması ve ailesinin yanına yaptığı küçük kaçamakların bozulmasını istememesi nedeniyle işin başka olurunu bulmaya çalışıyordu.