That 1D Concert [One direction FanFiction] ON HOLD

Hoofdstuk vier [Het ziekenhuis]

Volgend stuk.

-----------------------------------------------------------

Lotte P.O.V.

Ik opende langzaam mijn ogen.

Ik kijk rond, en zie naast me Jill en Denise liggen.

Ik probeer te praten maar het lukt niet.

Ik sluit weer me ogen.

Ik word voor de tweede keer wakker, ik begin het idee te krijgen waar ik ben..

In het ziekenhuis.

Zo te zien zijn Jill en Denise erg gewond, want ze liggen niet meer naast me.

Een dokter komt binnen.

'We weten niet of Jill en Denise het gaan overleven, ze zijn hard van de trap gevallen en jij hebt er boven opgevallen'

Meteen voel ik me schuldig,hoe had dit kunnen gebeuren?

Er kwam een traan uit mijn ooghoek.

'JIll,Denise niet dood gaan!, ik wil met jullie nog naar het 1D concert' roepte ik uit wanhoop.

Jill en Denise werden binnengereden in de kamer.

Jill en Denise bewogen niet,als je ze aanraakte, gebeurde er nog niks.

'Wat nu dokter, Met Jill en denise dan?' zei ik

De dokter zei:'Jij hebt alleen een paar schaafwonden maar Jill en Denise zijn in coma geraakt.

'Oke, Dokter'

'Heeft uw honger?' zei de dokter.

'Ja, heel erg'

'Oke,ik haal even eten tot zo'

'Tot zo dokter'

Na vijf minuten kwam de dokter met eten en gaf het aan mij

'Dank u'

Ik begon hongerig te eten.

Na dat ik het eten op had begon ik me iets aftevragen.

Hoe moet het met het concert?

Ik had een idee, ik pakte me laptop en zoekte het One direction Management op.

Na even zoeken, vond ik hun emailadres.

Ik kopieërde het emailadres.

Ik opende mijn email en drukte op 'Email verzenden'

Ik plakte het emailadres in en begon in het lege vak te typen.

Geachte One direction management,

Ik had een vraag,

Ik, en mijn twee beste vriendinnen zijn van de trap afgevallen.

Ik was niet erg gewond.

Maar wij zouden die avond naar het 1D Concert gaan en nu kan dat niet meer.

Hopelijk begrijpt uw me.

Met vriendelijke groeten,

Lotte Waanders

Klaverstraat 2A Amsterdam

Ik lees de email nog een keer door en verstuur het, intussen kijk naar Jill en Denise die nog steeds niet bewegen.

Ik sluit me ogen en ik slaap..

heel diep.

Ik word wakker.

Denise en Jill liggen naast me.

 Ze kijken me recht aan met hun ogen open.

Hun ogen zien er angstig uit.

Oh.. jeej dit is creepy!

'Jill,Denise?'

Op dat moment beginnen de ogen van Denise en Jill hard te knipperen en sluiten vervolgens.

Ik raakte in paniek.

Ik druk op de rode knop.

Gelijk komt er geschrokken een verpleegster binnen lopen en vraagt:'Wat is er aan de hand?'

'Nou,Jill en Denise hadden hun ogen open, en toen ik hun naam zei begonnen de ogen harder te knipperen en vielen hun ogen dicht, erg eng' zei ik.

De verpleegster zei:'Wacht even, ik haal even een dokter'.

De verpleegtser pakte haar touchscreenkastje en begon ze in haar touchscreenkastje te roepen.

'Graag wil ik dokter Wolf naar kamer 223 sturen, met spoed' zei ze.

Ik zag gelijk recht op in het ziekenhuisbed.

'Is het ernstig?' vroeg ik.

'Ja,het is ernstig, en jij moet naar huis want niemand mag in deze kamer, behalve wij want dit is bijzonder ernsitg' zei de verpleegster

'Oh' kon ik als enigste uit brengen.

Verbaasd bleef ik kijken.

'Opschieten,Dokter Wolf kan er elk moment komen'

'Oke, ik schiet op' zei ik.

Snel pakte ik me koffer onder me bed, propte al me spullen er in en deed de rits dicht.

Net toen ik me schoenen wilde aan doen kwam Dokter Wolf binnen.

'JA, U MOET DR UIT!,NU!' Zei de Dokter Wolf.

Ik keek verbaasd.

Ik wou me schoenvetter dicht doen, toen ik uit de kamer werd gedrukt met me koffer.

'EN ME SCHOEN?' zei ik.

Vijf seconden werd me andere schoen naar buiten gegooit op mijn gezicht.

'AUW!,  TOT SNEL JILL EN DENISEE!' zei ik en liep weg.

Ik liep snel weg, weg uit dit ziekenhuis.

Toen ik buiten was, trok ik me andere schoen aan en deed van me andere schoen me veter dicht.

'Pff' zei ik.

'Efe kijken,bushalte Amsterdam' zei ik in me zelf.

Ik liep naar de bushalte en zocht Amsterdam.

Na lang zoeken had ik het gevonden.

Achter me stond al een bus die naar Amsterdam ging, te toeteren.

'Oh sorry!' zei ik.

Snel checkte ik in met me Ov chipkaart en ging zitten.