Sürekli not yazdığımı farkındayım ve yine yazıyorum. Haymitch bitiyor. İçimden bir parça kopuyor gibi hissediyorum. Sanki o benmişim gibi. Yaşadıklarını her zaman birlikte yaşamışız gibi. Bu çok garip. Aynı Johanna Mason'ın yazarı Gökçe gibi hissediyorum. Böyle olacağını hiç düşünmemiştim.
Buraya üye olduğumda, Ağustos ayında, neredeyse hiçbir Açlık Oyunları hikayesi yoktu. Yani istesem Johanna ya da Annie yazardım. Belki de Finnick ama Haymitch çok, ne biliyim. Hoş gelmişti.
Umarım size Onu iyi anlatmışımdır. Final bölümü olduktan sonra cidden ne yapacağımı bilmiyorum -,-
Bu uzun yol boyunca yanımda olan, oy veren ve yorum yapan, bir de Ruhlar dediğim; okuyup da oy verip yorum yapmayan herkese teşekkür ederim.
Finalde görüşmek üzere.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
50. Açlık Oyunları ¤düzenleniyor¤
Fanfiction"Anne bak. Haymitch Amca'nın odasında ne buldum." Diyor küçük kız. Kendinden daha ufak olan kardeşiyle birlikte annesine doğru koşuyorlar. Annesine onlara merakla bakIyor. "Ne buldunuz Will?" Diyor annesine kızına eğilip. Kısının uzattığı ince def...
