Tinulungan siya ng nurse na maingat na matalikod si Terrence para naman mapunasan niya rin ang likod ng asawa. Mabilis ngunit maingat ang mga kilos ni Eunice dahil baka lamigin si Terrence. Sanay na siya sa ginagawa kaya naman kahit patuloy siya sa pagsasalita ay sigurado niya ang hawak na oras.
"And Daddy Johnny's kind of worried. Maraming kliyente sa Sagittarius ang hinahanap kang talaga. Bakante rin ang posisyon mo kaya medyo hirap sina Daddy. But Sagittarius is doing good," she continued as she was about to finish wiping his feet.
Sinuotan niya na muli ang asawa ng bago at malinis na hospital gown.
"Mauna na po ako, Ma'am," paalam ng nurse na si Cath na laging tumutulong sa kanya.
"Thank you, Cath," nakangiting pasasalamat niya nang matapos na ang ginagawa nila.
Lumabas na ang nurse bitbit ang mga dala nito kanina.
Humarap muli siya sa asawa. "Wake up na, Terrence. Please, wake up. Maraming naghihintay sa'yo..." bulong niya sa asawa. Nangilid ang mga luha sa mga mata niya.
Ilang araw pa ba siyang maghihintay? Ilan pang linggo? Buwan? Taon?
"Mrs. Aranzamendez?" ani pagkatok ng doktor ni Terrence na si Dr. Rescober.
Agad na pinahid ni Eunice ang mga luha bago hinarap ang doktor. "G-Good evening, Doc," nakangiting bati niya rito.
"Good evening, Misis. I'll just check Mr. Aranzamendez, again."
Tumango siya at binigyan ng espasyo ang doktor. Nagsimula na itong tingnan si Terrence.
"Is there any instance that your husband slightly moved any part of his body?" the doctor asked.
Umiling siya. "W-Wala po."
Tumangu-tango ito pagkatapos ay tahimik na pinagpatuloy ang pagtingin kay Terrence. Pagkatapos nang ilang minuto ay natapos din ito.
"Mrs. Aranzamendez, may I talk to you in my office?" seryosong sabi nito.
Biglang kinabahan si Eunice ngunit hindi niya iyon ipinahalata sa doktor. Tumango na lang siya at saka sumunod dito. Nag-appoint ito ng isang nurse na sandali munang titingin kay Terrence.
"Misis, I'll get straight to the point," panimula agad nito pagkarating nila sa opisina nito.
"W-What is it, Doc?" She bit her lower lip to prevent her tears from falling. Hindi niya gusto ang tono nito.
Napabuntong-hininga ito. "Walang kahit anong improvements sa asawa mo, Misis. Magmula nang mailigtas kayo sa aksidente hanggang ngayon, ganoon pa rin kahina ang pagtibok ng puso niya."
Napayuko siya. "W-What are you trying to say, Doc?" mahinang wika niya.
"Kung magpapatuloy na ganoon ay ibig sabihin, the only thing that's keeping your husband alive are the machines."
"But you said that his brain was functioning well naman and... a-and—"
"Misis, what's the use of the brain if his heart can't beat enough to supply proper blood circulation in his body?" the doctor patiently added. "Habang-buhay na lang bang susuportahan ng mga machines ang pagtibok ng puso niya?"
Chapter 23: Love Always Hopes
Start from the beginning
