Part 10

3.3K 303 10
                                    

Masa dalam perjalanan balik rumah, aku senyap. Tak macam sebelum ni. Taehyung asyik menoleh ke arah aku macam nak katakan sesuatu.

"Pandu je, tak payah bersuara." aku kata, diapun diam tak bersuara sampai lah tiba di rumah aku.

Lepas ambil barang, aku blah tanpa sebarang kata.

~

Malam tu Taehyung call nak ajak keluar macam biasa.

Aku terpaksa juga keluar walaupun takde mood.

Aku bersiap biasa-biasa je. Tak payah nak bergaya sangat, dia bukan kisah pun dengan penampilan aku.

~

Aku tunggu kat luar rumah.

Beberapa minit lepastu Taehyung datang.

Dia keluar dari kereta,

Dia bukakan pintu untuk aku.

Aku mengerutkan dahi,

Tak pernah pula mamat ni bukakan pintu kereta untuk aku,

Huh saja lah tu nak ambil hati aku.

Tapi entah kenapa,

Hati aku dah semakin tawar.

Aku masuk dalam kereta, tanpa sebarang kata. Dia pun masuk di seat pemandu setelah itu.

"Kau nak pergi mana malam ni? Aku bawa pergi mana je kau nak." dia soal.

"Mana-mana je." aku jawab ringkas.

~

Sampai kat taman tema...

Aku jalan sedikit di hapadan Taehyung, meninggalkan dia di belakang. Macam selalu dia buat kat aku.

Aku pandang sekeliling taman tema yang riuh dengan pengunjung.

Banyak belon berbentuk love dan juga beberapa hiasan berunsur cinta,

Baru aku ingat,

Esok valentine day.

Aku pandang Taehyung,

Dia tengah pandang ke arah lain. Dah tu senyum macam takde rasa bersalah langsung.

Sejujurnya aku masih marahkan dia.

Taehyung berjalan di sebelah aku. Lepastu dia pegang tangan aku.

Aku terkejut,

Aku tarik tangan aku laju.

"Apa pegang-pegang ni?" aku tanya.

"Alah pegang tangan gf sendiri pun marah." dia kata selamba.

Sebelum ni aku nak pegang tangan dia, tak pula dia mahu.

Aku menjeling lepastu tinggalkan dia.

"Apa masalah kau ni sebenarnya?" dia tanya dengan nada sedikit tinggi.

Aku terhenti. Dia tanya apa masalah aku?

Aku berpaling ke belakang,

"Kau tanya apa masalah aku? Cuba kau tanya diri kau sendiri, apa masalah kau?"

"Aku tak faham apa maksud kau. Aku dah cuba nak jernihkan keadaan kita, aku bukakan pintu kereta tadi, aku pegang tangan kau, tapi kau pula langsung tak layan aku."

Serius. Tegang.

"Kau pernah fikir tak macam mana kau layan aku sebelum ni? Kau anggap aku ni apa? Kau bawa aku couple tapi kau layan aku macam aku ni bukan siapa-siapa dalam hidup kau! Aku dah lama tahan dengan perangai teruk kau, aku dah banyak kali maafkan kau dan tetap bagi peluang kau berubah tapi apa yang kau dah buat? Tiada! Kau tetap dengan perangai teruk kau tu! Memang aku akui yang aku sayang kau tapi aku rasa aku dah buang masa dengan orang yang tak pernah cakap yang dia sayangkan aku!"

Aku luahkan segalanya,

Memang betul pun,

Dia tak pernah cakap dia sayangkan aku,

Jadi buat apa aku masih bertahan?

Air mataku mengalir, I'm hurting that's why I'm crying.

Dia diam seketika.

"(y/n)." dia panggil aku.

"Sudah! Aku dah tak nak dengar apa-apa dari kau. Mulai sekarang ni, kita tak payah jumpa lagi."

Aku lari dari situ, tinggalkan dia yang speechless.

Dia tak kejar aku, sah dia memang tak sayangkan aku.

~

Aku naik bas untuk pulang,

Sepanjang perjalanan pulang,

Aku hanya menangis.

Sakit hati aku,

Kecewa.

~

Sampai rumah, aku terus masuk bilik.

Jinah aku abaikan, aku yakin dia pasti faham dengan keadaan aku.

Aku rebahkan badan atas katil.

Aku tutup muka dengan bantal.

Larilah jauh-jauh wahai kesedihan.

Mungkin dia bukan ditakdirkan untuk kau, (y/n).

-----

TBC

My Worst Boyfriend [ KTH ] ✔Where stories live. Discover now