꧁ Bölüm 7: Seni Seviyorum ꧂

Start from the beginning
                                    

"Olmayan ailem deme şimdi, biz varız, yani annem babam Alperen'in ailesi, Demir'in, Fulya'nın ailesi var. Tek değilsin."

"Gelip geçiçi onlar. Ben kendi ailemi istiyorum. Herkes gibi bir yuvam olsun, başımı sokabilceğim bir çatım, eve dönünce sıcak yemekleri ile beni bekleyen bir eşim, kapıyı açar açmaz baba diye kollarıma koşan oğlum, gelirken aldığım çikolatayı abisiyle paylaşan bir kızım olsun istiyorum. Ben bir kere aşık oldum. Oda sensin. Şimdi seviyorum dedin ya, al sana benim hayallerim. İki gün sonra vazgeçeceksen bu aşka hiç girme." dediğimde beni pür dikkat dinleyen Sude'nin yüz ifadesi defalarca değişmişti. Gülümsemesi her cümlede daha da büyümüştü.

"Devam etsene." dedi sadece.

Anlamsız bakışlar ile ona baktığımı anladığında "hayallerini anlatmaya devam etsene" dedi. Ben ise sadece gülümsedim.

"Peki. Başka bir hayalimde eşimin bana sabah yatağa kahvaltı getirmesini çok istiyorum bak. Zengin hissettiriyor." diyerek gülmeye başladım.

"Bak onu bende istiyorum. Başka?" diye sordu Sude.

"Şakalaşmak, kokusunu doya doya içime çekmek, beraber spor, yemek yapmak. Sonra yağmurda ıslanmak, yastık savaşı yapmak. Her erkek gibi pes oynamak. Her evli çift gibi çocuk sahibi olmak ve benzeri şeyler Sude'm"

"Bana Sude'm demene bayılıyorum."

Gülümseyerek "bana böylesine içten bakmana bayılıyorum" dedim.

Daha sonra zaman geçti, dakikalar bitti.

Ertesi gün akşamı

Tüm hazırlıklarım bitmişti. Sonunda gidiyordum. Beni uğurlamaya gelen kişilerin içinde sadece Alperen ve Sude vardı.

"Tamam olum abartmayın sarılmayı" diyerek Sude'yle sarılmamızın içine giren Alperen'i bu sefer takmadım.

Gidip te dönmemek var. Doya doya sarıldım ona. Otobüs kalkma vaktine yaklaşınca Sude'den ayrılarak yüzünü ellerimle avuçladım.

"Bak, gül kokulum. Dik dur, asla ağlama üzülme. Kimsenin seni üzmesine izin verme. Kimsenin canını yakmasına izin verme. Derslerine odaklan, o diplomayı al. Ve hep gül. Sen güldükçe ben gülüyorum. Sen benim gönül bahçemin nadir gülüsün. Sen benim canımın özü, kalbimin sahibi, başımın tacısın güzelim. Sakın üzülmeni istemiyorum. Güçlü kal. Ve benim kal."

Cümlemi bitirdiğimde yüzünde ki gülümseme paha biçilemezdi.

"Seni çok seviyorum" diyerek kollarını boynuma doladı.

Kendimi dünyanın en mükemmel ödülü, ölümsüzlük ile ödülendirilmiş bir ölü gibi hissediyordum.

"Bende seni seviyorum" dedim ve bende ona sarıldım. Ayrıldığımızda Alperen'i göremeyince arkamı döndüm. Karşıda ki bankta oturmuş bizi izliyordu.

"Hayırdır?" diye sordum. Yüzüme bakarak "sarılmanız bitmiyor abi yoruldum ben ayakta durmaktan" dedi.

Gülümseyerek "gel buraya" diyerek son olarakta kardeşime sarıldım.

"Sude'm sana emanet" diyerek ayrıldım.

"Tamam bro yenge bende" diyerek cevap verdi.

Son bir kez Sude'nin yüzüne bakarak gülümsedim. Otobüse doğru ilerledim.

Arkamdan gelen ses ile yerimde durdum.

"Doğan, son bir kez sarılayım mı?" diye soran Sude'ydi.

Gülümseyerek "gel buraya cadı" dedim ve ona doğru yaklaşıp sarıldım.

"Kendine iyi bak, hoşçakal gönül dalımda açan nazlı goncam " diyerek dudaklarımı alnına bastırarak öptüm ve otobüse doğru ilerledim.

Yerimi bulduktan sonra oturup sadece gözlerimi kapattım.

Sude'nin anlatımı

"Yenge? Kaptın öpücüğü iyisin, beni bile öpmedi" dedi Alperen.

"İndireyim Doğan'ı senide öpsün?" diye sordum.

"Dalga geçme. Her erkeğin şerefi değildir bir kızın alnından öpmek. Kıymetini bil. Tam on ikiden vurdun yenge" dedi.

Gülümsedim. Biz konuşurken otobüste kalkmıştı. Camdan gördüğüm kadarıyla el salladım.

"Sude? Gel seni eve bırakayım eve gitcem bende yatıcam çok yorgunum" dediğinde kafamı Alperen'e çevirerek "sen hep yorgunsun" dedim.

Gülümseyerek onayladı ve yürümeye başladı. Bende onu takip ettim.

Başımıza geleceklerden habersiz bir şekilde yola koyulduk.

Bir bölüm daha sonu...

Bu bölümü nasıl buldunuz?

Sude'nin değişimi nasıl sizce?

Hikaye nasıl ilerliyor?

Beklentileriniz neler? :)

Bir sonra ki bölümde görüşmek üzere :)
Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin.
Sizleri seviyorum

İntihar konusunun arkasında ki asıl gerçek final bölümünde açığa çıkıyor, lütfen intihar okudunuz diye sonunu bilmeden kırıcı yorumlar yapmayınız. Teşekkürler. 🙏

Çocuktum (Hatırlamıyorum Serisi)Where stories live. Discover now