"Bugün amcam sizin, bayan Natalie'yi çok yakından tanıdığınızı öğrendim. bunu neden bana söylemedin?" dedi Alice merakla.
Carl hayret ederek
"Evet, bayan Natalie'yi çok yakından tanıyoruz. Beni o okula kendisi kayıt ettirmişti. o zamandan beri tanışıyoruz. hem bunu neden sana söylemem gerekti ki?" dedi Carl anlamayarak. Alice hiç duruşunu bozmadan devam etti

"Neden mi? bugün onu ilk defa görmeme rağmen, sanki onu daha önce bir yerden görmüş gibi oldum." dedi Alice bu şey hala kafasında takılarak. bir türlü atamıyordu bunu kafasından. Carl kaşlarını çatarak

"Nasıl yani? sen onu nerde gördün ki?" dedi Carl kaşlarını çatıp merakla bakarak. Alice oflarmış gibi bir ses çıkararak

"Bilmiyorum Carl... Bilmiyorum. belki yanılıyorda olabilirim. çünkü bayan Natalie'yi hiç tanımıyorum ve dejavu görmüş olabilirim." dedi Alice kararsız birşekilde.

"Yanılmak ? sen ve yanılmak?" dedi Carl hayret ederek. Alice Carl'ın bu bakışını görünce başını reddedermiş gibi salladı.

"Carl? biliyorsun ki benim bir yeminim var. ve ben daima sözümde duran biriyim." dedi Alice Carl'a kararlı ifadeyle bakarak.

"aslında çaktırmadan da düşünce okuyabilirsin..." dedi Carl böyle yukarı bakıp sinsice bakış atarak. Alice kaşlarını havaya dikerek baktı

"Carl, ben birşeye yemin ettiğim zaman daima o sözümde dururum. bu ister olsun veya olmasın. ben yemin ettim."

"Ben olsam yapardım. sonuçta kimse bilmiyor, anlamıyor. benim elimde öyle bir fırsat olsa hep gizli yapardım." dedi Carl.

"Ben sen değilim Carl..." dedi Alice pencereye doğru yürüyüp pencereden dışarıya düşünceli ifadeyle bakarak.
Carl çalışma masasının sandalyesine oturarak devam etti

"senin böyle bir fırsatın var ve kullanmıyorsun. sırf babama söz verdiğin için bunu kaçırıyorsun, hemde fazlasıyla." dedi Carl iki elini birleştirerek

"Ben bir tek amcama değil. Annemin üzerine de söz verdim. Bundan sonra böyle olacak Carl. düşünce okumak yok..." dedi Alice yutkunarak. Alice düşünce okuma konusunda çok hassastı. birilerinin düşüncelerini okumadan duramazdı. ama sözünü tutmalıydı. çünkü bunu annesi için yemin etmişti. Carl oturduğu sandalyeden kalktı.

HAYATIN TADIWhere stories live. Discover now