‖ 30 happy days ‖

^ Part 6 ^

*Αργότερα την ίδια μερα*

Έφτασα στο σπίτι με τα χίλια ζόρια πάλι. Με πονάει ακόμα το κεφάλι. Πήγα να μπω μέσα αλλά ακούω την μάνα μου να φωνάζει. Στρίβω και φεύγω απο εκεί. Πηγαίνω κάπου μακριά και μένω εκεί για τουλάχιστον 2 ώρες. Μετά από το 5 τσιγάρο φτάνω στο σπίτι μπαίνω μέσα.

Ησυχία...

Κοιμούνται όλοι...

Ευτυχώς για μένα.

Μπαίνω στην κουζίνα φτιάχνω κάτι να φάω και ανοίγω το τηλέφωνο μου να ακούσω μουσική και να μπω instagram.

Μετά από λίγη ώρα βγαίνω από την κουζίνα και βλέπω την μαμα μου να βρίσκεται μπροστά από την πόρτα του δωματίου μου έτοιμη να την χτυπήσει. Ξεροβήχω και γυρνάει

- Ώστε εδώ είσαι.

- Όχι είμαι απέναντί

Είπα και πήγα προς το δωμάτιο μου. Έκανε στην άκρη και πήγα να μπω αλλά με σταμάτησε τραβοντας με από το χέρι με βία.

- Εμένα δεν θα μου μιλάς έτσι.

- Αληθεια;;.

- Απλά πρόσεχε και έχουμε μια κουβέντα να κάνουμε άμα θυμάσαι.

- Ναι ότι πεις

Πήγα να μπω και να κλείσω την πόρτα αλλά μπήκε μέσα και κάθισε στο κρεβάτι.

- Πες τι θες;;

- Θες να με κάνεις ρεζιλι;;

- Τι εννοείς;; Ποτέ σε έκανα εγώ ρεζιλι;;

- Στο σχολείο. Νομίζουν όλοι οι καθηγητές που δεν έχουμε λεφτά να σε ταΐσουμε.

- Να πιστεύουν ότι θέλουν εμένα δεν με νοιάζει.

- ΜΕ ΚΑΝΕΙς ΡΕΖΙΛΙ ΓΑΜΏΤΟ

- Θα ξυπνήσεις τον εραστή σου δεν σε νοιάζει;;

- Stefany τώρα μιλάμε άσε τον αυτόν.

- Και τι να πουμε;; Εσύ πιστεύεις ότι ακους.

- Ναι αλλά γιατί όλοι οι καθηγητές μου λένε να σε πάω και σε ψυχολόγο

- ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΟΧΙ ΕΓΩ

- Άμα ξανά φωνάξεις θα φας ξύλο.