Ξεχασμένες Αναμνήσεις (Greek Namjoon Fan Fiction)#ONHOLD

7ο Κεφάλαιο: Το παρόν

Μπορείτε να με βρίσετε εδώ ➡

Είμαι τόσο μεγάλη γαϊδούρα, που έχω να ανεβάσω πάνω από 1,5 μήνα (πάει για 2👎)

Χώρια ότι είναι ένα τόσο δα κεφάλαιο..

~<>~

Time skip: Ένας μήνας αργότερα

Author' s POV

Η Λυδία έχει, πλέον, βγει από την κλινική που νοσηλευόταν. Ο γιατρός της επέτρεψε να φύγει μόνο αν είχε κάποιον να την  προσέχει στο πλάι της. Εδώ και μερικές εβδομάδες, λοιπόν, μένει με τον Namjoon, σε ένα αρκετά ευρύχωρο σπίτι θα έλεγα, στη Κηφισιά.

Δε θα έλεγε κανείς ότι είναι ένα από τα πολλά αγαπημένα ζευγάρια, που θα έβλεπε ο καθένας σε οποιαδήποτε δρόμο.. Η Λυδία ακόμα να βρει πίσω τις αναμνήσεις της και αυτό εμποδίζει αρκετά την μεταξύ τους σχέση..

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα που προέκυψε στη ζωή της..

Ή μάλλον υπήρχε από πριν και τώρα το παρατήρησε..

...

Λυδίας/Your POV

Βρίσκομαι καθισμένη στο δωμάτιο αναμονής του ψυχιατρείου, που επισκέπτομαι τρεις φορές την εβδομάδα και περιμένω να καλέσουν το όνομα μου..

Ξαφνικά βλέπω την πόρτα να ανοίγει..

ΓΜ⏩Γραμματέας

ΓΜ▶"Η κα. Σταθοπούλου;", ακούω την γραμματέα να φωνάζει το όνομα μου..

Λ▶"Εδώ!", απαντάω αμέσως και σηκώνομαι από τη θέση μου..

ΓΜ▶"Παρακαλώ, περάστε", μου λέει και με καθοδηγεί στο γραφείο..

Καθώς μπαίνω μέσα στο δωμάτιο βλέπω την γιατρό να σημειώνει κάτι στο μπλοκάκι της..

Σηκώνει το βλέμμα της και με κοιτάει. Έπειτα μου δίνει ένα ευδιάθετο χαμόγελο..

Μ⏩Μαρία aka ψυχολόγος

Μ▶"Καλησπέρα, Λυδία μου", με χαιρετά, με έναν ήπιο τόνο στη φωνή της, λες και θέλει να με κοιμήσει..

Λ▶"Καλησπέρα, γιατρέ", ανταποδίδω το χαμόγελο, κάπως ντροπαλά..

Μ▶"Αχ, όχι.. Μαρία θα με φωνάζεις, Μ-Α-Ρ-Ι-Α. Ξέχνα το <<γιατρός>>", μου απαντά κάπως απογοητευμένα από την απάντηση που της έδωσα, αλλά φαίνεται πως είναι ενθουσιασμένη.. "Στο κάτω κάτω, είμαι και γω μια φίλη σου πλέον, έτσι δεν είναι;", ρωτάει χωρίς να πάρει τα μάτια της από τις σημειώσεις της..

Λ▶"Πράγματι είστε.. ε-εννοώ είσαι..", προσπάθησα να διορθώσω το λάθος μου..

Μ▶"Ωραία, αφού λύσαμε και αυτό το θέμα ας ξεκινήσουμε..", κάνει μια παύση για να συνεχίσει, "Λοιπόν, πώς πάνε τα πράγματα με εσένα και το αγόρι σου, τον... εε.. Namjoon σωστά;", κόμπλαρε ξεφυλλίζοντας το τετράδιο..

Λ▶"Ναι, καλά τα λέτε..", της απάντησα κοιτώντας το πάτωμα..

Μ▶"Τι έγινε; Δε τα πάτε πολύ καλά;", γυρνάει το βλέμμα της προς τα εμένα..

Λ▶"Όχι, δεν έχω κανένα παράπονο από τον Namjoon. Βασικά όλα τα χατίρια μου κάνει..", λέω αρχίζοντας να κοκκινίζω, "Ένας άγνωστος, που θα είχε ακούσει για εμένα, θα έλεγε ότι κάνω την τέλεια ζωή. Ένα μεγάλο σπίτι, σε μια γειτονιά με γόητρο, με τον Namjoon να με φροντίζει όσο κανείς άλλος και εγω να μην ανησυχώ για τίποτα. Και γω το ίδιο θα πίστευα στη θέση του..", σταματάω για να ξαναμπώ στο θέμα, "Νιώθω ότι κάτι λείπει από τη ζωή μου, όσο εγωιστικό και αχάριστο μπορεί να ακούγεται αυτό..", πλέον στο πρόσωπο μου φαίνεται η απογοήτευση και ότι έχω χάσει κάθε ελπίδα για ζωή..

Μ▶"Καταλαβαίνω.. Αλλά για αυτό είσαι εδώ πέρα, για να βρούμε τι σου λείπει και να κάνουμε πιο εύκολη και χαρούμενη τη ζωή σου!", λέει με ένα χαμόγελο για να μου φτιάξει το κέφι..

Λ▶"Είσαι σίγουρη πως θα πετύχει, Μαρία;", ρωτάω με δυσπιστία..

Με κοιτάει στα μάτια με σοβαρό ύφος..

Μ▶"Μη φοβάσαι για τίποτα, είμαι εγώ εδώ. Και πίστεψέ με δεν έχεις τίποτα να χάσεις..", κάνει μια παύση και ένα χαμόγελο ξανασχηματίζεται στο πρόσωπο της, "ούτως ή άλλως, ξέρω να κάνω καλά τη δουλειά μου", τελειώνει τη φράση της και βολεύεται στη καρέκλα της..

~<>~

Τρεις λέξεις: Γιατί. Είμαι. Έτσι;

Έχω πεθάνει με όλα αυτά τα comeback όλων των group (ΟΛΩΝ ΌΜΩΣ!)..

Τραγούδι που ακούτε αυτήν την περίοδο και έχετε πεθάνει μαζί του ➡

Fantasy-JBJ (αξίζει με τα χίλια)

Το Λύκειο είναι τόσο βαρετό..
Και τα μαθήματα δε με αφήνουν να πάρω ανάσα..

Πώς κόβεται την ψυχολόγο-Μαρια πιο πάνω;

°Rin°