Proloog

214 17 0
                                    

1 september.
Het weerzien van mijn vrienden.
Hanne, Fleur, Margaux. Iedereen.
Zoals ieder ander kind was ik opgewekt om hun te zien. Om terug iets in mijn leven te krijgen dat me aanstond.
Maar wat noem je opgewekt?
Super blij?
Voor mij is super blij al iets dat ik al lang niet meer gevoeld heb, terwijl het voor anderen nog niet lang geleden was.
Voor mij voelde opgewekt anders, alsof een plaatsje zich weer vervolledigd in de leegte.

De auto stopte en mijn mama legde een hand op mijn schouder.
Ik glimlachte naar haar, maar dan ook weer niet. Het leek alsof ik glimlachte. Er stond een lach op mijn lippen, maar niks was van die lach te zien in mijn ogen.
"Succes vandaag." Zei ze nog voordat ik uitstapte en haar liet doorrijden.
Mijn witte converse tikte tegen de grond toen ik stapte naar de plaats waar ik mijn vrienden zou terugzien.
Alles aan mij leek normaal te zijn, maar ik wist dat er één iemand wel zou opmerken waarom ik met een Sweater naar school zou komen terwijl de zon scheen.
Hanne.
Ze weet alles over mij, maar dan ook weer niet.
Ze weet mijn geheimen, ze kent mijn dode glimlach, maar ze weet niet hoe hard ik het gevoel haat als ik de zonnestralen zie binnenglippen langs de onderkant van de gordijnen.
Door een hand op mijn schouder keek ik op. Daar stond ze.
"Hey." Begroette ze me, met een glimlach op haar gezicht waarvan ik zo jaloers was.
Haar blauwe ogen waren me aan het scannen, alsof ze merkte dat iets mis was maar niet direct wist wat.
Toen haar ogen op mijn trui belandde kon ik zien dat ze het door had.
Shit.
"Hey." Ik vervalste die ene glimlach weer.
"Hoe gaat het?" Vroeg ze bezorgd, terwijl ze haar armen rond me klemde in een knuffel en haar bruine krullen langs mijn wangen streek.
"Goed."

Waarschuwing: hier kunnen gevoelige onderwerpen inkomen zoals zelfmoord, zelfverwonding, depressie...

A/N:
Hallo,
Dit boek is een beetje gebaseerd op mij, maar gewoon op mijn vrienden en dagen in school. Alles wat er gebeurd dat te maken heeft met donkere gedachten is niet op mij gebaseerd.
Of toch deels niet.
Waarom maak ik dit boek?
Ik wil mensen aantonen hoe je misschien iemand met depressie of andere mentale stoornissen kan opsporen, en die helpen.
Ik zal proberen om één of twee keer in de week te uploaden, en als dat niet lukt blijft het maar aan één per week.
Bedankt Dutchgirl07 voor de prachtige cover!
Als er vragen zijn kan je die altijd stellen,
Lots of Love
Hazel

(PS. Mijn echte naam is niet Hazel, maar ik vind het een super mooie naam.)

Sweater girlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu