Undeniable Feelings

Chapter Six

"Baka nga."

Tumahimik na kami pareho nang pumasok ang teacher. Hindi ako sigurado kung pumasok na ba si Uno dahil sa likuran ang upuan n'ya at wala akong balak na lumingon.

"Ang bilis ng oras sa umaga," ani Madeline pagka-alis ng pang-apat na teacher namin.

Nilingon ko si Madeline. Nahagip ng mata ko si Harvey na naglalakad na palapit kay Madeline. Bago pa n'ya ako unahan ay isinukbit ko na ang braso ko sa braso ni Madeline.

"Tara na, Mad. Sabay tayong mag-lunch!" Nakangiting alok ko kay Madeline.

Napasimangot bigla si Harvey na nasa likuran na ni Madeline. Pinanlakihan ko s'ya ng mata at nginisihan.

"Okay, tara na." sagot ni Madeline.

Nagsimula na kaming maglakad palabas ng classroom. Hindi nakaligtas sa mga mata ko si Uno. Mag isa lang s'yang naglalakad palabas ng classroom sa kabilang pintuan. Absent kasi ang tatlong gago kong mga kaibigan. Mga gago talaga sila!

Nauuna si Uno sa amin kaya hindi rin nakaligtas sa mga mata ko ang mga babaeng panay ang sulyap sa kanya.

"Uno, pwede ko bang makuha ang number mo?"

Napasinghap ako at napatigil rin sa paglalakad. Si Madeline sa tabi ko ay napatigil.

"Bakit ka huminto?" Nagtatakang tanong ni Madeline.

Hindi ko s'ya nilingon pero palagay ko'y sinundan n'ya ang tinitingnan ko.

"Ah... si Uno! Grabe, pangalawang araw pa lang n'ya sa school natin ay sikat na s'ya. Ang gwapo n'ya kasi..."

Mabilis na nilingon ko si Madeline at pinanlakihan s'ya ng mata. Lumingon din s'ya sa akin at tila nagulat sa reaksyon ko.

"Pati ba naman ikaw ay nagagwapuhan sa kurimaw na iyan?!"

Nagkibit balikat s'ya.

Iiling iling na inalis ko ang tingin ko kay Madeline. Nasulyapan ko si Uno na ngumiti sa babaeng nanghingi ng number n'ya at iniaabot na n'ya ang telepono niyon. Ibig sabihin, ibinigay n'ya 'yong number n'ya sa babaeng 'yon?! Ni wala nga akong number n'ya, eh! Nakakaimbyerna!

"Text me," he said then winked at her.

Halos himatayin naman 'yong babae sa sobrang kilig. Naglakad nang muli si Uno.

Nagpatuloy na kami ni Madeline sa paglalakad. Uminit na naman tuloy ang ulo ko. Sa sobrang init ng ulo ko, nang makarating kami sa cafeteria at nakita ko si Jayson na may binubully'ng nerd ay kumulo na ang dugo ko.

Binitawan ko si Madeline at agad na sumugod doon sa mga  nambubully.

"T-teka, Jamila!" Tawag sa akin ni Madeline pero hindi ko s'ya pinansin.

Hinarangan ko iyong nerd na nasa sahig na dahil itinulak ni Jayson.

"Oh, hi ex!" Bati sa akin ni Jayson.

Umirap ako at sinamaan s'ya ng tingin. "Lubayan n'yo na s'ya."

Napasinghap si Jayson at biglang natawa. "Hero ka na ngayon, baby?"

"I'm not your baby, anymore!"

"You are, Jamila. So tumabi ka na d'yan."

Umiling ako at malakas na itinulak s'ya. Bahagya s'yang napaatras dahil doon. Nagsinghapan ang lahat ng mga nasa paligid.

"Ouch, it hurts!" Kunwari ay nasaktan ngunit kita naman sa mga mata n'ya na nagkukunwari lamang s'ya.

"Tigilan n'yo na ang pambubully, please lang!" Sigaw ko sa kanya.