Ordinary Boy.

Soğuk Yüz.

-AMELIA-

Hayır...Hayır...Hayır lanet olsun bana doğru yürüyordu.Beni tanımamış olmasını diliyordum.

''A-Amelia,değil mi?'' Konuşmama izin vermeden,

''Harry'le ayrıldınız mı''?dedi Ağzım açık kalmıştı.Ne yani, Harry ona ''Bizden''mi bahsetmişti?

''E-evet ben Amelia ve sanmıyorum yani,a-ayrılmadık.'' Ayrılmamıştık öyle değil mi? Ha bu arada ,bu oydu.Hani,şu size bahsettiğim siyah saçlı ela gözlü mükemmel çocuk..

''Harry'le ayrı değilsizi madem,ne halt etmeye bu piçe sürtünüyorsun?!''

Sendeleyerek arkamı döndüm ve dans ederken kulağıma adını fısıldayan Keegan dehşetle bana baktı.Haklıydı..Harry ile çıkarken,bir sürtük gibi başka bir adama sürtünüyordum.Hiçbir şey diyemeden tek birşey sorabildim,

''Adın ne?''

Umursamazcasına,

''Ne oldu? Arkadaşın adımı mı merak etmiş? Ah,merkatan ölmesin o zaman,Zayn.'' dedi.Yumruklarını sıkarak.Kolumdan tuttu vre kaba bir şekilde beni sürükleyerek arabaya götürdü.

''Canım acıyor,bırak!'' dedim.Kolumu kurtarmaya çalışıyordum ama çok güçlüydü.

''Zayn,lütfen.'' dedim ağlarcasına.Adını söyleyince dönüp yüzüme baktı.Yemin ederim yüzünde binden fazla ifadenin geçişini izledim,bir saniyede.Beni takmadan kapının önünde duran arabaya baktı ve,

''Bu Andy'nin değil mi?'' dedi.

''Öyle mi?'' dedim, ''Bilmiyorum,ben Harry'nin sanıyordum.''

''Bin.'' dedi yurumklarını sıkarak.

''Bindim ve anahtarı uzattım.Evimi tarif etmemi istedi,

''Hayır oraya gidemem.Anneme arkadaşımda kalacağımı söyledim ki Harry'le kalıyordum.'' dedim.

''Seni Harry'e de götüremem,bunu ona yapamam.Aşık olduğu kızı başka bir adamın ellerinden alıp,onun kucağına atamam.'' deyince içim burkuldu ama sarhoşluktan önemsiyor değildim.Sarhoşluğun vermiş olduğu mide bulantısı ve baş ağrısıyla uykuya daldım.

-HARRY-

Koltukta boynum tutulmuş bir şekilde uyandım.Sert rüzgarın;yüzümdeki kurumuş yaşlara vurmasıyla irkildim.Çatlamış sesimin sessiz evde yankılanmasına izin verdim,

''Amelia?'' diye bağırdım ve devam ettim,

''Neredesin?'' dedim.Az öncekinin aksine sesim fısıltıyla çıkmıştı.Oysa ki..Şu anda burada olsaydı,kahkahasını duyabilirdim ve onu nefessiz kalana dek öpebilirdim.Ama yoktu..Sanki yıllardır hayatımdaydı ve o yokken çok yalnızdım.Amelia,üç günde herşeyim olmuştu ve ben ona bağlanmıştım.Hemde kimseye bağlanmadığım kadar..Belki,hayali anneme bağlanmadığım kadar bile..Sevgimin karşılığını bu seferlik,TEK BİR SEFERLİK aldığımı sanmıştım ama sanırım yine yanılmıştım.Tekrar,tekrar ve tekrar aynı hatayı yapmıştım.Sevmemem gerekirdi..

-ZAYN-

Yolun sonuna gelip tek odalı küçük evime ulaştık.Amelia hala uyuyordu.Kapısını açıp kucağıma aldım ve eve girdim.Tam yatağa yatıracakken gözlerini açtı ve ona izin vermeden konuştum.

''Sen burada yat,ben yerde  yatarım.''

İtiraz ederek,

''Burada yat,sorun olmaz.'' dedi.Ne saçmalıyordu? Ona hala çok kızgındım.En yakın arkadaşımın,sevgilisini,aşık olduğu kızı başka biriyle sürtünürken görmüştüm.Onun üzerine,yanıma yat mı diyordu?