Psikopat Sevgilim 2

Mum Işığında Yemek

Sabah kahvaltısından sonra babam,Arslan ve ben Yaprak'ı ziyarete gitmiştik. Ardından Arslan bir işi olduğu bahanesi ile bizi yalnız bıraktı.Babam ve ben de bunu fırsat bilerek bir pastaneye gittik.Ben browni yerken babam tabağındaki kazandibi ile oynuyordu.

- Baba?

Kendine geldi ve bana baktı.

- Bir şey mi var?

Sorumun cevabını elbette biliyordum. Arslan ve benim hakkımda bir karara varmaya çalıştığı belliydi.

- Baba onu seviyorum ve gördüğün gibi o da beni seviyor; yoksa benim için hiçbir zahmete girmezdi.Bunu az çok sen de tahmin ediyorsun.

Bana bakıyordu ve sadece dinliyordu.

- Bana gerçekten sahip çıkıyor ve koruyor.

Bir süre daha sessiz kaldı.

- Sana bir şey söylemeliyim.

- Evet?

- Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun. Sen benim tek evladımsın. Hiçbir zaman başına kötü bir şey gelmesini istemem.

O su içerken ben başımı salladım.

- Beni affet.

- Bu ne demek şimdi?

- Geçen yıl. Siz hastanedeyken... Arslan beni aramış ve olanları anlatmıştı. Senden uzak duyacağını söylemişti.

-Ne?

- Yanında olduğu sürece tehlikede olduğundan bahsetti.Ve yaptıklarını anlattı.Bir nevi günah çıkarma gibiydi.Ancak af dilemiyordu.Sadece destek bekliyordu. Ve gerçeği sen de biliyorsun ki Deniz, onunla olmanı hiçbir zaman istememiştim. Özellikle ne işlere karıştığını ve neler yaşadığını duyunca... Ona peşini bırakmasını söyledim ki zaten o da böyle planlıyordu.Ama bir daha seni arayıp sormamasını,rahatsız etmemesini ve hayatından tamamen çıkmasını ben istedim.

Şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemiyordum,ya da ne söyleyeceğimi...

- Tek amacım seni korumaktı. Çevrede olmayıp,iletişimini keserse daha iyi olacağını düşündüm. O da aynı fikirdeydi ama tüm bağlantıları koparma olayı canını sıkıyordu. Fakat o da tıpkı benim gibi seni kötülüklerden korumak için ama özellikle kendinden korumak için bunu yapacağını söyledi. Bir baba olarak ona minnettardım.

Bana doğru eğildi.

- Kızgın olduğunu görebiliyorum. Sadece sana tek bir sorum var: Derya tehlikeli biri olsaydı beni korumaya çalışmaz mıydın?

Bu soru gerçekten çok ironikti.

- Elbette.

Sonuç olarak Derya hanımın kötülüğü sadece banaydı.

- Yapmak istediğim buydu. Bak. Evet Arslan iyi bir çocuk ama yolunu kaybetmiş. Onunla olman durumunda aynı şeyleri sen de yaşayacaksın. Bunu istemiyorum. 

- Sana kırgınım ama endişeni anlıyorum. Fakat ona bir şans vermek daha iyi olmaz mı?

- Ne dersem diyeyim onun yanında olmaya devam edeceksin,değil mi?

'Evet' anlamında başımı salladım.

- Senin de dediğin gibi o iyi birisi baba. Kendini ifade ederken yanlış yollara sapıyor olabilir,haklısın. Ama onu da anlayabiliyorum. Annesinin durumunu hiç bilmiyordum. Ve şimdi düşününce iyi başa çıktığını görebiliyorum.

Gözlerinin içine baktım.

- O sadece... Çok yalnız. Tıpkı bir zamanlar senin olduğun gibi. Kimsesi yok,üvey ablasından başka. Senin de benden başka kimsen yoktu.Biraz olsun anlamaya çalışmalıyız.