Our Asymptotic Love Story (Published by Bookware Publishing)

Kabanata f(x - 38)

Sandali silang nanahimik. Matapos ang nangyaring halik sa pagitan nilang dalawa kanina ay ilang minuto rin naman silang napatihimik at parehong pinakarimdaman ang isa't-isa. Hindi inaasahan ni Salome na muli niyang makikita si Fidel at magtatapat ito ng pag-ibig sa kaniya. at hindi rin inaasahan ni Fidel na tutugunin ni Salome ang pag-ibig na buong tapang niyang ipinagtapat sa harapan ng dalaga. Ilang sandali pa, pasimpleng inabot ni Fidel ang kamay ni Salome na awtomatikong namang humawak rin sa kamay niya.

Pareho silang napaiwas ng tingin habang pilit na tinatago ang ngiti sa isa't-isa. Hindi man nila sabihin, batid nilang magmula ngayon pareho ang tibok at sigaw ng kanilang damdamin.

"Hindi pa kumakain ng tanghalian si Roselia, ihatid mo ito sa kaniya Lumeng" utos ni Inay Delia kay Salome matapos itong mag-igib ng tubig. Kakaupo pa lamang ni Salome sa maliit na bangkito nang utusan muli siya ng kaniyang inay.

Dumating naman si Felicidad bitbit ang malalaking palayok na kaniyang hinugasan. Sandaling napatitig si Salome sa kaniyang ate Fe na ngayon ay pagod na pagod na. Mahina ang puso ni Felicidad kung kaya't madali itong mapagod ngunit kahit ganoon ay wala silang magagawa sapagkat wala na ngayon ang kanilang itay at kuya Ernesto na siyang gumagawa ng mabibigat na trabaho.

Tumayo na si Salome at agad inalalayan ang kaniyang ate Fe "Ayos lang ako Lumeng... sige na puntahan mo na si Ate Roselia" wika ni Felicidad sabay ngiti ng marahan sa kapatid. Tumango na lang si Salome at akmang aalis na ngunit biglang hinawakan ni Felicidad ang braso niya.

"Kanina sa bayan nakita ko si Señor Fidel, batid ko na hinahanap ka niya, paano niya nalaman na narito tayo sa Pampanga?" pabulong na tanong ni Felicidad at sabay silang napatingin ni Salome sa direksyon ng kanilang inay na abala sa pagtatahi ng mga damit.

Inalalayan muna ni Salome na maupo ang kaniyang ate sa gilid ng higaan at umupo rin siya sa tabi nito. "Huwag kang maingay ate... nagkita na kami ni Señor Fidel kagabi" pag-amin ni Salome at bigla siyang napangiti, animo'y mabanggit lang ang pangalan ni Fidel ay nagdudulot na ng pambihirang kilig sa kaniya.

"A-ano?" gulat na tugon ni Felicidad at napahawak pa siya sa kaniyang bibig. Agad naman silang napatingin ulit sa direksyon ni inay Delia sa takot na baka narinig nito ang usapan nila pero nanatili pa ring abala sa pagtatahi ang kanilang inay.

"Anong nangyari? Bakit ka niya sinundan dito? Tiyak na mapapahamak siya!" patuloy ni Felicidad at napahawak siya ng mahigpit sa braso ni Salome upang makinig ito sa kaniya. Nabanggit na rin ni Salome noong nakaraang linggo na si señor Fidel ang lalaking nakasuot ng salakot at nakabalot ang mukha na pumana sa kanilang taksil na tiyo na si Fernando.

"Sa oras na malaman ng mga awtoridad na si Señor Fidel ang nagligtas sa atin tiyak na---" hindi na natapos ni Felicidad ang sasabihin niya dahil bigla siyang napatigil at gulat na napatitig sa mga mata ni Salome nang mapagtanto niya ang isang bagay.

"N-nabanggit ba ni señor Fidel kung sino ang dalawa pang kasamahan niya na nagligtas sa atin noon sa plaza San Alfonso?" tugon ni Felicidad, bakas sa kaniyang mukha at pananalita ang matinding kaba na nararamdaman. Maging siya ay nahihiwagaan at nagtataka kung sino pa ang dalawang lalaking nakasalakot at nakatakip ang mukha na tumulong sa kanila bukod kay señor Fidel.

"Si Señor Geronimo Flores at Señor Patricio Montecarlos" sagot ni Salome na mas lalong ikinagulat ni Felicidad. Ilang segundo siyang hindi nakapagsalita at napahawak pa siya sa kaniyang puso nang maramdaman ang biglaang paninikip nito.

"Ate Fe..." tawag ni Salome sa kaniyang ate ngunit napatango-tango na lang ito at napapikit. "Ayos lang ako Lumeng... sadyang hindi ko lang inaasahan na itataya rin ni señor Patricio at señor Geronimo ang buhay at pangalan nila para sa atin" sagot ni Felicidad. Agad naman siyang inalalayan ni Salome na mahiga saglit sa kama upang makapagpahinga.