Mr. Wright (completed boyxboy)

Chapter 8

Nakuwi na sya sa kanyang pad, tapos na ang meeting.
Tatlumpung minuto lang ang meeting pero para syang nasa ng Capsule ni San Goku.

Tila ang isang minuto ay katumbas ng isang oras.

Hindi sya mapakali. Iniisip padin ang mga pangyayari

He started talking to himself again.

"Ano bang gagawin ko? Mag reresign ba ako?

Eh pag nag resign ako nasa akin ang titulong shortest clinical instructor in service - 4 hours.

Nakakahiya naman."

Pano na yung plano kong mag sarili? Yung mabayaran ang mga bills? Yung may mapatunayan kay Father Hitler?

He pursed his lips again and blew upward.
He has been doing this for almost twenty times pero wala syang maisip na solusyon.

Calling my Nuerons! Axons! Dendrites! Serotonin! Acetylcholine! Ego Superego! Guys help me! I need to come up with the best decision.

Dingggggdonnnngggggg (tunog ng doorbell)

Nagulat sya, wala naman syang inaasahan na bisita ngayon araw. "
Ah baka si Leanne.

Tamang tama kailangan ko ng kausap at baka magkatotoo ang sinabi ni Mr. Wright na mentally ill ako"

Dali dali nyang binuksan ang pinto ng di sinisilip ang butas.

Muntik na syang mapa mura ng makita ang pamilyar na bulto ng katawan.

Ang buhok na may pagka blonde at ang kilay na parating salubong.

"Aren't going to invite your Dean in Mr. Marasigan?

"Oh sorry Dean, come in please"

"Or can I call you Kenneth"

"Ken is fine Dean"

"Call me Al. Here, peace offering"
Inabot nito ang apat na can ng beer at dalawang supot ng Doritos.

Inikot ang mata sa paligid ng pad.

"Hmmmm your wallpaper's color..."

"Yeah Dean, that's my favorite color, probably one of the reasons why I have mistaken your apartment as mine"

"I-teterminate kita pag tinawag mo pa akong dean" Sabay ngiti.

Hoorrrraaaayyyyyyyyy for todayyyyyyy!!!

Marunong din pala itong ngumiti. Hindi pala ito taga pluto, o mars or sa sun.

"Why are you staring at me like that?"

"Wala, I just thought na default na nang mukha mo ang simangot at kunot ng noo"

Humalagapak ito ng tawa."Default, what a word!!!"

"Look, Im sorry if I was so rude the other day. I shouldn't have acted like that"

Naupo ito sa kanyang sofa.
Kinuha ang paborito nyang hotdog pillow at nilagay sa mga hita.

"Ano kaya ang nakain nito at parang biglang bumaet?"

"I was just so preoccupied with work" imunom sa lata ng beer.

"As you can see, Im on a very difficult situation. Iniwan sakin ni Dr. Lastimosa ang college na napakadaming problema."

Kumuha ito ng isang latang beer at inabot sa kanya.

"I'm really sorry man."

"It's ok, hindi mo naman lahat kasalanan. And I'm sorry for what I said in the elevator"

"Nah, ok lang yun, I deserved it. Saka noon ko din lang narealize na nakakatawa nga talaga ang apelyido ko pag nilagyan ng MR." tatawa tawa din ito.

Masarap din pala itong kakwentuhan, may sense kausap.

Hindi nya namalayan na ubos na pala ang beer nilang iniinom.

"Oh pano ba yan Ken, I have to go, See you around."

Nakalabas na si Al ng pintuan ngunit may tumatakbo padin sa utak nya.

Bakit ang daling nakapalaay ang loob ko kay bugok?

Naputol ang kanyang pag iisip sa tunog ng kayang telepono/

Binuksan nya ang mensahe. "It's nice talking to you"

Galing kay dean.