Mój Ukochany Łobuz 💋

Rozdział 10

Wstałam chwilkę przed ósmą bo miałam na 9.30 do szkoły.
Poszłam wziąć prysznic i ubrałam się w miętowy sweterek i białe spodnie z wysokim stanem. Zrobiłam delikatny makijaż i zeszłam do kuchni zjeść śniadanie. Weszłam i zobaczyłam Alana bez koszulki tańczącego w rytm muzyki. Skradłam się cicho i przytuliłam go od tyłu...
-O Hej Skarbie. Jak się spało?
-Hej a Bardzo dobrze.
-Na co księżniczka ma ochotę?
-Na Ciebie.
-No to przykro mi ale Ja nie jestem do schrupania.
-Szkoda.
-Siadaj i jedz a ja się pójdę ubrać.
-A ty nie jesz?
-Ja już po.
-Okej
-Okej
Zjadłam i włożyłam naczynia do zmywarki.
-Idziemy
-Okej.
Założyłam moje conversy i wyszliśmy do samochodu.
Odpaliłam papierosa i odjechaliśmy.

Wyszliśmy z samochodu i Alan złapał mnie za rękę i splótł nasze palce.
Akurat przechodziliśmy koło Ashley a Alan pocałował mnie w usta.
-Ekhem?!! Usłyszałam chrząkanie Samanty.
-Co?
-Chodź na chwilkę.
-Poczekaj Kochanie, Za sekundkę przyjdę.
I Alan poszedł z Samantą za szkołę.
-On cię zrani.- usłyszałam Ashley.
-Niby dlaczego?
-On nie bawi się w związki.
Porucha, pobawi się i Cię zostawi
-Zobaczymy.
-Przypominasz mu tylko Caroline
-Kogo?
-Sama się go zapytaj kim była ta osoba
Co ona wogóle gada???

*Oczami Alana*
-Co ty odpierdalasz?- Usłyszałem
-Nie kumam.- I odpaliłem papierosa
-Kolejną się zabawisz i porzucisz?
Ona jest wrażliwa i potrzebuje kogoś kto będzie ją Kochał a nie się bawił jak zabawką
-Ja się w niej chyba zakochałem.
-Chyba?!!
Sam kurwa nie wiesz?!
To kto ma to za Ciebie wiedzieć Kretynie?
-Kocham Ją i nie chce jej zranić.
-Kochasz ją tylko dlatego, że przypomina wyglądem Caroline???
-Nie i mnie nie Wkurwiaj.
-Ona wie chociaż o tym, że jest do niej podobna?
-Nie i się nie dowie
-Lepiej jej to powiedz i Szanuj ją bo ci nogi z dupy powyrywam Debilu.
-Dobra luz.
Wyrzuciłem peta i poszłem do Angeli.

*Oczami Angeli*
-Co tak długo?- Zapytałam
-Nic szczególnego.- Odwarknął i poszedł sobie.

-Alan?- Krzyknęłam.
-Tak?
-Porozmawiamy później?
-Taaa