Stalker (COMPLETED)

Seventeen!!~~

Alexis' POV

I woke up the next day with a headache. Wanna know how I get this headache? It's because of Miguel. Dinadaganan niya kasi ako, eh ang bigay pa naman nung higanteng yun. Kaya I had no choice but to stand up and go to the bathroom to wash and change.

Pagkatapos kong alisin yung antok sa pamamagitan ng pag-ligo, pumunta ako sa kusina para kumain. Nag-handa ng pancake at waffles si Miguel. And I assure you, kunin niyo nang chef sa five star hotel si Miguel.

"So ano nangyari kahapon?" Tanong niya, breaking my train of thoughts. I looked at him and I tried to remember all the reports I've done yesterday.

"Um ayun, yung may progress naman sa bawat booth. T-teka, bukas na ba yung picture booth niyo?" Tanong ko sa kanya, diverting the topic. I can feel that he can sense my awkwardness.

"That's good to hear. By the way, baka bukas na makalabas si Bryan." Sabi niya, not looking at me. I scoffed and continue eating my food.

Pagkatapos ko, agad kong kinuha yung coat ko at sumakay sa kotse niya. Inantay ko siya doon. Habang nag-aantay, kinuha ko yung phone ko at nag-scroll sa newsfeed ko sa IG. Same faces, same posts and same comment ang nakikita ko. Maybe it's time to post a selfie? Di na ako nakapag-selfie simula nung naging busy ako eh. Yeah, maybe it's time. No not yet.

"Ready?" Biglang tanong ni Miguel. Di ko man lang siya nakitang pumasok sa loob ng kotse dahil sa pagdedesisyon kung magse-selfie ba ako o hindi. I nodded at his question and he drove us to school.
********************
We arrive, and as usual it's a bir crowded. There are still alot of students in the ground and all over the place. We step out of his car and I quickly went to the office.

I set my table and I open the files from the beginning of the Fund Day. I reviewed all of the percentage and I feel proud of myself. Myles went in and he checked on me.

"Oh how are you feeling today?" He asked. I smiled at him and I showed him the reports.

"I'm feeling very proud." I said. He smiled at me and he went to his own business. By the way, I redyed my hair back to maroon. Because pink doesn't suit me well.

I browse through the files, until I stumbled across a S-secret File?! Tinignan ko muna kung may tao sa paligid ko, at nung wala binuksan ko yung file. It's a file all about the transfer students. 13 of them, 3 which I know very well.

I was busy browsing until someone entered the office. So I quickly hide the files and I pretend that I'am doing something. He looked at me with disgust in his eyes. 'Problema nun?' I asked myself. When he left, I quickly took away my stuff and went to my next class.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
3rd Person's POV

Nakarating si Alexis sa klase niya. Ang buong inaakala niya ay late na siya, pero nagkakamali siya. Wala pa ang kanilang professor at nag-iingay pa ang mga kaklase niya.

Tinignan siya ni Jun at ningitian siya, same with Alexis. Umupo siya sa bakanteng upuan malapit sa bintana at inilabas ang libro niya. Nilapitan siya ni Jun at umupo sa tabi niya.

"Hello." Bati ng binata. Tumingin siya kay Jun at nag'hi' in response. Ang awkward ng sitwasyon nila kaya naisipang basagin ni Alexis yung barrier.

"So kamusta? Ano nang nangyari sa inyo ni Ha--." Bago pa ako natapos sa pagsasalita, ay tinakpan niya yung bunganga ko. I tried to surpass my laugh and he strangled me.

"Wag kang maingay, andiyan lang siya." Sabi niya habang tinuturo ang isang binatang may pulang buhok, at cute na pagmumukha. Tumayo si Alexis at pumunta sa pwesto ni Hao.

Ningitian siya ni Hao bago nag-mumble ng isang Hi. Umupo sa tabi si Alexis at kinausap si Hao. Gusto niyang sabihin na may gusto sa kanya si Jun, pero hindi muna ngayon. Bibigyan niya lang ng clue.

"Hao." Simula niya. Tumingin ang binata sa kanya. "Alam mo bang may nagkakagusto sayo dito sa classroom? Ikaw na bahala sa pagaalam kung sino yun." Tumayo siya bago umalis, leaving the Chinese boy blushing.

Bumalik siya sa upuang katabi ni Jun. Namumula rin ang binatang nabanggit. Napangisi na lamang si Alexis at kinuha ang libro. Sakto namang pumasok ang kanilang professor at nag-lesson na sila.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Alexis' POV

"So again, if you put baking soda together with a vinegar. It will explode." Ang boring naman! Dapat wala kaming lesson ngayon eh. Ang kulit naman kasi nitong si Ms. Cruz. Sabi na nga ni Director Sally na walang lesson for 1 week tapos siya naman nag-lelesson? WTF?!

Sinubukan ko nalang makinig ng lesson niya kahit medyo di ko maintindihan. Wait, paano kaya kung tulugan ko nalang siya? Oo oo maganda yun.

Akmang tutungo na ako nang biglang--"Mr. De Veira! Are you trying to sleep in my class?" Sigaw niya, na agad naman akong napa-tingala. "Uh n-no ma'am. Nahulog po kasi yung ballpen ko." Pagpapalusot ko. She eyed me very carefully before facing the whiteboard again.

I sighed and I listen 'attentively' to her non sense lectures. I feel someone tapping my back, so I turn around to see Hao. I smiled at him before asking him.

"Hello Hao, ano kailangan mo?" I asked very energetically even though I'm dead ass tired.
"Can I sit beside you and--and Jun?" Nahihiya niyang tanong. I nod at his question. Tumayo ako at lumipat sa isa pang upuan, at pinaupo si Hao sa gitna namin ni Jun. Ehehehe ansarap nila asarin. Dahan-dahang umupo si Hao sa gitna namin ni Jun, nang biglang namula ang buong mukha ng binata.

"Ok that's it for today. Bukas may quiz tayo. You can go now." Our professor said before going out of the classroom. Buti naman naisipan na niyang umalis.

"Sige bye Hao, Jun. Una na ako." Sabi ko at iniwan silang dalawa.

Dumiretsyo na ako sa office at magpapasama nalang ako kay Cristine sa cafeteria. Ayaw kong pumunta dun nang ako lang mag-isa. Namimiss ko na siya.....

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
A/n:

Heyow! So ayun Diamond Edge in Manila, team bahay here.

Nakakaiyak lang kasi di ko nakita yung asawa ko :'(.....pero ipon ipon na dis kasi babalik uli sila.

Thank you for reading guys! We're almost at 200 reads! Kaya keep it up! Please read and vote and invite your friends to read my story. Thank you as always :)