Dark times {the vamps||BWS}

15. Het spijt me...

*biepbiepppp*

Ik hoor iemand naast me kreunen en ik schrik wakker. Ik ga rechtop zitten en kijk om me heen.

Waar ben Ik?

Ik kijk naar rechts en zie brad naast het bed op de grond liggen...

Ik ben dus weer hier. 'Thuis'

Ik ga langzaam weer liggen en de herinneringen van gisteravond komen weer naar boven

*gisteravond*
O m g. Ik heb net Brad gekust! Ik doe mijn ogen weer open en zie Brad voor me met dezelfde glimlach zitten als ik. We gaan beide weer een beetje achterover zitten. Na een tijdje stilte staat Brad op. "Wat doe je Brad" ik kijk hem verbaasd aan. "Kom!" Hij loopt langzaam naar de uitgang van het park. Ik lach en ren snel achter hem aan. Ik tril een beetje en Brad merkt het. Hij pakt mijn hand vast "we gaan naar huis" zegt Brad terwijl hij me aan kijkt. Ik kijk hem aan en knik. "Goed plan Brad" grinnik ik nog.
*einde flashback*

En daarna heeft hij me ingestopt en is hij op de grond gaan slapen?! Ik grinnik van deze gedachte en draai mijn hoofd naar Brad.
Schattig

Ik kruip weer onder de dekens en staar naar Brad..
"Stop met staren jij" grinnikt Brad. Ik schrik en kijk gauw weg.

"Ik keek niet"

"Jawel" zegt Brad terwijl hij me aanstaart.

"Niet waar!" Lach ik

Voordat Brad weer terug kan reageren met waarschijnlijk een 'wel waar!' Antwoord, begin ik snel over een ander onderwerp.

"Waarom lig je op de grond Brad"
Hij kijk me aan en haalt zijn schouders op. Ik lach en haal de dekens omhoog. Brad kijkt me verbaasd aan en grinnikt. "U Sure Amy?"

"Kom nou maar gewoon!"
Hij staat op en kruipt naast me in bed.

Daar liggen we dan.... naast elkaar naar het plafond te staren.
Ik draai me om zodat ik Brad aankijk, hij doet hetzelfde. "Nog bedankt voor me hier weer heen brengen Brad, ik heb een fout gemaakt die ik nooit weer ga maken". Hij zucht "ik heb ook een fout gemaakt Amy... alleen waarom liep je weg?" Hij probeert Oog contact te zoeken, maar ik kijk naar het plafond.

"Ik kreeg gewoon het idee dat je niet om me gaf, en ik kon hier gewoon niet meer zijn..." ik zucht.

"Amy tuurlijk geef ik wel om je! Alleen..."

"Wat Brad alleen wat?"

"Ik vond het lastig om tegen James in te gaan... ik bedoel hij is... ofja was mijn vriend en ja ik wou niet kiezen zeg maar.. begrijp je?"

Ik kijk hem verbaasd aan

Autsj

"Nee Brad ik begrijp niet wat je bedoeld! Hoezo je kon niet kiezen tussen mij en hem! Ik vraag je niet om te kiezen! Maar echt Brad... echt! Na alles wat ik je verteld heb over Naja 'vroeger'.. kon je niet even, heel even, naar me toe komen om te vragen of ik hier Okay mee was?! Dat ik het wel fijn vond dat hij in hetzelfde huis als mij is?!" Kwaad probeer ik uit bed te stappen alleen Brad pakt me arm en trekt me terug.

"LAAT ME LOS!"

"Nee Amy ik laat je niet weer gaan"

Ik kijk hem aan

"Dat is niet jou beslissing Brad"
Ik kijk hem aan, hij heeft tranen in zijn ogen en zo ik ook.

Ik loop naar de deur en kijk hem nog aan.

"Amy ik weet dat het mijn schuld is, ik wil het goed met je maken Amy echt"

Ik zucht en er rolt een traan over me wang

"Ik ook met jou Brad... laat me gewoon heel even alleen Okay... ik moet gewoon even nadenken"

"Blijf in de buurt Amy... please?"

Ik knik

"Ik ben binnen een halfuurtje weer terug"

Hij knikt en glimlacht naar me, ik geef hem een glimlach terug en sluit de deur achter me dicht.
————————