Dark times {the vamps||BWS}

2. new friend

ik wordt wakker. ik doe langzaam mijn ogen open en zie dat het licht is. ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is... 6.30.. pff. ik ga zitten en kijk in mijn tas of ik er toch niet perongeluk eten in heb gegooid. nope. waar moet ik ooit eten weg gaan halen!? ik zucht en doe mijn tas weer dicht. ik loop naar het meer recht voor "mijn" bankje. ik gooi wat water in mijn gezicht en droog me af met mijn jas. ik ga weer op het bankje zitten en zink weg in mijn gedachten. "Hey" ik wordt uit mijn gedachten gehaald en kijk op.

dat gezicht herken ik. de jongen van gisteravond

"hey" zucht ik.

hij gaat naast me zitten en zegt tegen zijn hond dat hij moet gaan zitten. ik moet erom lachen, hij is zo cute. de hond dan eh. oke misschien de jongen ook wel, maar die ga ik toch nooit krijgen. ik bedoel ik leef op straat en hij in een huis. er springen weer tranen in mijn ogen en ik veeg ze snel weer weg. "gaat het?" ik knik "nee".

hij moet erom lachen en probeert me te troosten. ik schrik ervan, maar laat hem zijn gang gaan. "je leek gisteravond best wel van streek". ik knik "ben ik ook"

tsja wat heb ik deze jongen te verbergen. ik stel niks voor!

ik begin nog meer te huilen. hij schuift naar me toe en knuffelt me. "waarom knuffel je me, misschien heb ik wel dagen niet gedoucht ofzo" hij moet er om lachen en trekt zich weer terug "je ruikt anders best okay". ik moet er om lachen. ik zak weer achterover op het bankje... "hoe heet je eigenlijk?". "brad" ik knik "Amy". "leuk je te ontmoeten Amy". "insgelijks".

"waarom heb je eigenlijk een tas bij je" zegt brad na een stilte.

ja die vraag had ik kunnen verwachten. ik besluit maar gewoon eerlijk te zijn. ik heb niks meer te verliezen.

"uhm.. daar zit mijn spul in" ik kijk hem aan. hij fronst zijn wenkbrauwen "zoals?". "uhm" ik zucht en open mijn tas "kleding, tandenborstel, beetje make-up spullen, telefoon en ja dat een beetje". ik kijk hem weer aan en ik zie hem bezorgd kijken "uhm.. mag ik vragen waarom je dat bij je hebt"

cute. hij probeert het zo goed over te brengen.

ik voel weer tranen opkomen, ik laat ze gaan. "sorry" zegt hij zachtjes. ik schud mijn hoofd "zeg dat niet" ik leg mijn hoofd in mijn handen en probeer mezelf te kalmeren. "ik uhm.." ik zucht diep. "i..ik... ik ben uit mijn huis gezet door mijn moeder". 

ik durf hem niet aan te kijken. wat zal hij wel niet denken!

ik voel een arm om me heen slaan. alleen zijn hand raakte mijn bovenarm. ik spring op en ik begin te huilen van de pijn. ik kan zien dat hij schrikt. ondertussen dat ik mijn mouw goed probeer omhoog te halen om te kijken hoe erg het is vertel ik hem dat het niks uit maakt. hij staat op en gaat tegenover me staan. hij zoekt oogcontact. zodra ik mijn wond helemaal goed kan zien schrik ik er zelf van.

het is paar/blauw en zelfs soort groen!?

"what the f*" brad draait me om zodat hij mijn wond kan zien. "dat ziet er niet best uit, hoe komt dat".

weer zo'n vraag die ik had kunnen verwachten. 

"mijn moeder" zeg ik langzaam. Hij kijkt me geschokt aan. En gaat langzaam weer op het bankje zitten. ik zie dat hij in zijn gedachten zinkt. "nog nooit eerder gezien zeker" lach ik zachtjes terwijl ik naast hem ga zitten. hij schud "ik zou me niet eens kunnen voorstellen dat mijn moeder me dit zou aan doen" ik zie dat hij tranen in zijn ogen heeft. ik kijk hem aan en veeg zijn tranen weg "kom op niet huilen, dan moet ik ook huilen. en ik denk niet dat het echt charmant is als wij hier als 2 tieners en een hond huilend op een bankje in het park zitten of wel?" lach ik. hij lacht en veegt mijn tranen weg.

zodra we weer een beetje bij gekomen breekt brad de stilte "ik denk dat jesse weer naar huis wil" lacht hij.

Jesse? ooo de hond.

ik knik. hij staat op. daar gaat mijn enigste vriend denk ik dan. tot mijn verbazing staat hij nog steeds voor me "kom je nog?" zegt hij dan. ik kijk hem aan en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht "weet je het zeker?". hij knikt en pakt mijn hand vast. ik pak mijn tas en loop met hem mee.

--------------------------------------------

hey! wat vinden jullie tot nu toe van dit verhaal?

xxx