secrets🔥

Κεφαλαιο 6ο

    Το επόμενο πρωί η Λυδια ξύπνησε και πήγε να καλημερισει την γιαγιά και την μήτρα της. Όμως, καθώς έφτασε στον κάτω όροφο δεν αντίκρισε κανέναν. Φώναξε αλλά απάντηση δε πήρε. Και τότε της ήρθε η ιδέα να ψάξει όσο λείπουν μπας και βρει τίποτα και αργότερα ίσως ρωτούσε την γιαγιά της για το παρελθόν.
        Κατέβηκε τις σκάλες του υπογείου. Έτριζαν σε κάθε βήμα της και την έκανε να νιώθει έντονο φόβο. Όταν έφτασε στο τέλος της σκάλας και άναψε το φως είδε πολλά σκονισμενα έπιπλα και μεγάλες βιβλιοθήκες με περίεργα βιβλία. Φαινόταν αρκετά παλιά όλα και ότι η χρήση τους ήταν περιορισμένη για αρκετό διάστημα. Η Λυδια καθώς τριγυρνούσε σκεφτόταν πως με ένα καλό καθάρισμα θα ήταν ότι πρέπει για να αράζει με την παρέα της. Στο βάθος του υπογείου είδε ένα τραπέζι με ένα δοχείο και πίσω από αυτό ένα τεράστιο έπιπλο με πολλά συρτάρια γεμάτα με βότανα και κάποιες γυαλιστερές σκόνες. Αυτό το σημείο φαινοταν σα να χρησιμοποιουνταν πιο συχνά από το υπόλοιπο. Στην άκρη του μικρού τραπεζιού είδε ένα βιβλίο ανοιγμένο σε μια σελίδα. Περπάτησε προς τα εκεί και το ξεφύλλισε. Φαινόταν σαν ημερολόγιο αλλά αρκετά παλιό. Το πήρε μαζί της για να του ρίξει μια μάτια αργότερα. Συνέχισε να κοιτάει τον χώρο ώσπου βρήκε κάτι φωτογραφίες σε ένα κουτί. Σε όλες ήταν μερικές κοπέλες με κομψά ρούχα. Φαινόταν αρκετά παλιές. Μια από τις κοπέλες έμοιαζε στην γιαγιά της. «Τελικά όντως θα πρέπει να της μιλήσω αργότερα», σκέφτηκε.
       Ύστερα από λίγη ώρα άκουσε το τηλέφωνο της να χτυπάει. Ήταν το Αντάμ!
«Εεειιι που χάθηκες εσυ; 2 μέρες έχω να ακούσω νέα σου. Είσαι καλά», της είπε με αγωνία στην φωνή του.
«Καλά είμαι Αντάμ. Απλά είχα κάποιες υποχρεώσεις και δεν είχα πολύ χρόνο. Εσυ όλα καλά;»
«Μια χαρά. Θα ήθελες να αράξουμε αργότερα στην παραλία; Θα πάμε με τα παιδιά για καμία βουτιά»
«Ακούγεται υπέροχο! Σε πόση ώρα;»
«Ετοιμάσου και έρχομαι από εκεί»
Έκλεισαν το τηλέφωνο και η Λυδια ανέβηκε στο σπίτι για να ετοιμαστεί. Η μητέρα και η γιαγιά της δεν είχαν επιστρέψει ακόμα.
        Όταν ήταν επιτέλους έτοιμη άκουσε την πόρτα μα χτυπάει. Εκεί ήταν ο Αντάμ. Τον χαιρέτησε και του είπε να περάσει. Κατευθύνθηκαν προς τις σκάλες και από εκεί στο δωμάτιο της λυδιας. Πήραν τα πράγματα και έφυγαν στην παραλία ξα συναντήσουν τα παιδιά. Ήταν ένα ήσυχο απόγευμα. Η Λυδια ένιωθε όμορφα εδώ και δεν ήθελε να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα ξανά. Άραγε ποσό διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν δεν έφευγε ποτε; Τι να ήταν άραγε το βιβλίο που βρήκε; Και ποια ήταν η σχέση του με την ίδια και την οικογένεια της;