secrets🔥

κεφάλαιο 2°

Τότε την αγκάλιασε και έκατσαν αγκαλιά όλο το βράδυ στην άσπρη αναπαυτικη πολυθρόνα. Ήταν ένα υπέροχο βράδυ αν και η Λυδία δεν σταματούσε να σκέφτεται το ταξίδι της!
Το επόμενο πρωί η Λυδία ξύπνησε πιο χαρούμενη από ποτέ! Ετοιμάστηκε ως συνήθως και κατέβηκε για πρωινό. Η μαμά της είδε πόσο χαρούμενη ήταν και την ρώτησε τι της συνέβη. 《μαμά εγώ και ο Γιάννης είμαστε μαζί τώρα. Εχθές το βράδυ που έλειπες ήρθε και μιλήσαμε και... να μωρέ, τα φτιάξαμε!》η μαμά της έκπληκτη της απαντά: 《αυτό είναι υπέροχο αγάπη μου! Πρόσεχε σε ότι κάνεις όμως και.. δεν θα είναι δύσκολο τώρα που θα φύγουμε;》.《χμμ!ναι αλλά θα βρούμε τρόπο είπαμε.》 Η μαμά της της εξήγησε ότι οι σχέσεις σε απόσταση είναι πολύ δύσκολες πόσο μάλλον τώρα που θα φύγουν στο εξωτερικό. 《Εξωτερικό; μα από την Ελλάδα δεν είμαστε μαμα;》《αγάπη μου όχι. Εγώ είμαι από μια πόλη, το σαλεμ, στην Αμερική. Ήρθα στην Ελλάδα για το μεταπτυχιακό μου και εδώ γνώρισα τον πατέρα σου. Αλλά όταν αυτός πέθανε τα βάρη ήταν πιο μεγάλα και δεν μπορώ να ανταπεξελθω πλήρως. Άλλωστε βρήκα δουλειά εκεί στο σαλεμ και η γιαγιά σου έχει ανάγκη την βοήθεια μας!》η Λυδία στεναχωρεθηκε απίστευτα πολύ. Πως θα το έλεγε στον Γιάννη; πως θα αποχωριζοταν την αγάπη της; πφφ!
Όλη μέρα στο σχολείο απέφευγε τον Γιάννη. Αυτός της τηλεφωνούσε συνέχεια και της έστελνε μηνύματα αλλά εκείνη δεν απαντούσε. Ούτε σχολείο δεν πήγε! Ήθελε να περπατήσει και να σκεφτεί. Το μεσημέρι γύρισε σπίτι. Δεν ήθελε να φάει. Έκατσε απλά στο παράθυρο της και άκουγε μουσική. Το απόγευμα ήρθε ο Γιάννης. Η Λυδία είχε αποκοιμηθει και δεν τον κατάλαβε όσο την πλησίαζε. Την πήρε αγκαλιά και αυτή τρόμαξε. Άνοιξε τα μάτια της και τον είδε. Τον ρώτησε τι κάνει εκεί και αυτός της ειπε ότι ανησυχούσε πολύ γιατί όλη μερα ήταν εξαφανισμενη. Δεν ήθελε να τον πληγώσει. Τον φίλησε και του είπε πως ήθελε να σκεφτεί. Ο Γιάννης κατάλαβε αμέσως πως κάτι άλλο  είχε συμβεί. Την ξαναρώτησε και η Λυδία του είπε όσο είχε μάθει νωρίτερα εκείνο το πρωινό. Ο Γιάννης τότε την καθησυχασε και της είπε πως υπάρχει και το σκαιπ και πως θα έρθει αυτός να την βρει κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι. Η Λυδία τον κοίταξε και χαμογέλασε. Την κρατούσε αγκαλιά πολύ σφιχτά για να νιώθει ασφάλεια.
Η Λυδία ήξερε πως δεν ήθελε να φύγει αλλά έπρεπε. Τον φίλησε ξανά αλλά αυτή την φορά με περισσότερο πάθος, λες και δεν θα τον ξαναβλεπε πότε. Ο Γιάννης τότε λεει: 《ουουουαααα! Τι ήταν αυτο;》.《κοίτα Γιάννη θέλω να σου πω κατι.》ο Γιάννης την κοίταξε περίεργα και η Λυδία συνέχισε λέγοντας: 《δεν μπορούμε να είμαστε μαζί γιατί σε 2 εβδομάδες θα φύγω και η σχέση σε απόσταση είναι πολύ δύσκολη και δεν θέλω να σε βάλω σε αυτήν την διαδικασία. Θα μας χωρίζουν μίλια και το ξέρω πως μπορεί όταν ξανάρθω να με ξεχάσεις αλλά είναι καλύτερα έτσι. Όλη μέρα έσπασα το κεφάλι μου για μια λύση που να μας βολεύει και τους δύο αλλά είναι μάταιο! Να ξέρεις ότι Σ ' αγαπώ περισσότερο από οτιδήποτε και γι ' αυτό σου το ζητάω. 》 ο Γιάννης την άκουγε προσεκτικά όση ώρα μιλούσε και μόλις τελείωσε την αγκάλιασε και της είπε: 《κοίτα Λυδία, έχεις δίκιο αλλά Σ ' αγαπώ πολύ και μου είναι πολύ δύσκολο να μείνω μακριά σου. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο χωρίς εσένα και δεν πρόκειται να σε ξεχάσω ποτε! Αλλά αν το θέλεις έτσι θα σεβαστώ την άποψη σου. Αλλά υποσχεσουμου μόνο ένα πράγμα! Θέλω να μιλάμε έστω και από το σκαιπ. Θέλω να ξέρω πως ήταν η μέρα σου, πως είσαι και τι περνάς καθημερινά. Μόνο αυτο!》. 《Εντάξει》 είπε η Λυδία και του ζήτησε ένα τελευταίο φιλί και αν μπορεί να μείνει εδώ το βράδυ.
Εκείνο το βράδυ όλα ήταν ήσυχα. Το επόμενο πρωί ετοιμάστηκαν για το σχολείο και κατέβηκαν στο σαλόνι όπου βρισκόταν η μητέρα. Η μητέρα τους καλημερησε και είπε στην Λυδία πως θα πρέπει να φύγουν μεθαύριο το αργότερο. Μόλις το άκουσαν αυτό η Λυδία και ο Γιάννης κοιταχτηκαν και με λυπημενες φάτσες έφυγαν για το σχολείο.
Στο σχολείο η μέρα δεν τελείωνε. Κανένας από τους δύο δεν συζητούσε το θέμα του ταξιδιού. Μιλούσαν για άσχετα θέματα και έκαναν λες και δεν θα έφευγε. Το μεσημέρι,μόλις γύρισε σπίτι άρχισε να πακεταρει. Το βράδυ έφτασε πολύ γρήγορα και έπεσε για υπνο.