Project RYJO 1: The Newlywed

CHAPTER 2: The Reception

Binigyan ni Jocas ng mala-demonyong ngiti si Josef habang tumatawa nang mahina na parang nasaniban ng masamang espiritu. Hinimas-himas pa niya ang magkabilang palad na halatang may masamang binabalak.

"May problema ka, husband?" tanong ni Jocas nang magtagpo ang tingin nila ng lalaki.

Umiling si Josef bago umirap dahil wala na yatang pag-asa ang napangasawa niya. Tumayo na siya at umalis sa lugar na iyon para mabawas-bawasan ang init ng ulo na ibinibigay sa kanya ni Jocas.

"Hala siya!" Tiningnan ni Jocas ang mga bisita nilang sinundan din ng tingin si Josef. "Ano'ng problema n'on?"

Kanya-kanyang iwas ng tingin ang mga bisita sa kanya at umalis na rin habang nakangiwi. Bakas sa mga mukha nito ang pagkailang sa kanya.

Wala nang natutuwa sa mga ikinikilos niya dahil kanina pa siyang gumagawa ng kalokohan simula pa lang ng kasal. Wala namang makapigil sa kanya dahil magulang lang niya ang nakakakilala sa kanya sa lugar na iyon at wala nang iba.

"Oh well. Tapos na yata ang laro. Ang KJ ng mga tao rito." Tumayo na si Jocas at pinagpag ang mga kamay. Tiningnan niya ang mahabang mesa na balot ng puting tela. Maliban sa mga disenyong bulaklak at paubos nang tubig sa wine glass, napasimangot siya nang mapansing wala pa ring pagkaing dumarating. "Nagugutom na 'ko. Ang tagal naman ng food."

Nakanguso siya habang himas-himas ang tiyan. Nawalan na ng tao sa mesa nila. Hindi niya makita ang napangasawang wala rin siyang balak pansinin.

Inilipat niya ang tingin sa kaliwa. Kanya-kanyang grupo at usapan ang lahat. Walang interesante. Wala siyang ibang kakilala. Mukhang normal ang lahat—at hindi siya ganoon. Dumeretso siya sa mesa kung nasaan ang mga pagkain para manggulo na naman.

"Wow, ang daming pagkain dito." Kinagat niya ang kanang hinlalaki habang tinitingnan isa-isa ang mga nakahaing pagkain sa mahabang mesa. Nakalatag ang bande-bandehadong masarsang pagkain at mga tinapay. "Lahat mukhang masarap. Kaso baka mukha lang." Tumawa siya nang mahina habang tinatakpan ang bibig.

"Ang ganda ng bride, 'no?" mahinang sabi ng isa sa mga waiter na nakaabot pa sa pandinig niya.

"E-he." Kagat niya ang dila nang ipitin ang buhok sa likod ng kanang tainga.

"Kaso mukhang . . ." Pasimpleng itinutok ng isa pang waiter ang hintuturo sa gilid ng tainga at ipinaikot-ikot iyon para sabihing may sayad ang tinutukoy ng kausap.

Mabilis na ngumiwi si Jocas at nagtaas ng kilay. Nanlaki agad ang mga mata ng mga waiter saka lumayo nang kaunti sa puwesto niya.

"Excuse me, waiter," mapagmataas niyang sinabi at nagtulakan na ang mga lalaking waiter para daluhan siya. Sa huli ay naitulak ng mga ito ang isang kumontra sa papuri ng iba sa kanya.

"Yes . . . ma'am?" naiilang na tanong nito habang nakatungo.

"Ano'ng masarap kainin dito?" tanong niya saka nagkrus ng mga braso.

"Lahat ho . . . ma'am."

"Lahat? Talaga?" natutuwang tanong niya saka tiningnan ang lahat ng nakahain sa mesa. "I see . . ." Kinuha niya ang isang steak knife sa platera kung nasaan ang mga kubyertos. "Meenee-meenee-maynee-mo . . ." Itinuturo niya isa-isa ang mga pagkaing naroon upang piliin kung alin ang kukunin gamit ang hawak na kutsilyo. "Alin kaya ang kakainin ko?"

Seryoso ang tingin sa kanya ng mga nasa paligid. Ang iba'y nagtataka kung bakit siya naroon at wala sa mesa kung nasaan siya dapat. Nag-aabang na ang mga ito kung anong eksena na naman ang gagawin niya.

"Ang kakainin ko ay . . ." Bigla niyang itinuro ang waiter na kausap. "IKAW!" Umamba siya ng pagbato ng hawak na kutsilyo rito.

"AAH!" Nagtilian naman ang nasa paligid at napatakip agad ng mukha ang waiter para makailag.