2017
'Good morning beautiful' bati ko sa sarili ko habang nakatingin sa salamin
Inayos ko ang sarili ko at muling tumingin sa salamin
'Ang ganda ganda mo talaga'
Bumaba nako para kumain pero natigilan ako ng makita ko sya
Dahan dahan akong lumapit sakanya at...
"Bat ka nandito sa pamamahay ko?!" pigil na inis na tanong ko sakanya
"I-im here to say s-sorry" nauutal na sagot nya
"Ha! What da fuck?! Matapos ng ginawa nyong panloloko sakin WOW! you came here to say sorryyyyy?! Wow interesting *clap clap* " tumatawang sabi ko
"Im sorry i... we didn't mean it please forgive me im s-sorry" nakayukong sabi nya
"I dont know kung mapapatawad ko pa kita...kayo kase pinagkatiwalaan ko kayo eh lalo na ikaw sobra sobra ang tiwala ang binigay ko sayo eh pero fuck! anong ginawa mo sinira mo iyon" pinipigilan kong umiyak ng sabihin ko iyon
"Im really sorry" umiiyak na sagot nya
"Get out" mahinang sabi ko sakanya dali dali naman syang umalis ng bahay ko at dun ko hinayaang tumulo ang luha kong kanina ko pa pinipigilan. Pero dali dali ko naman ung pinunasan
Faye wag kang umiyak mababawasan ung kagandahan mo nyan HAHAHA
Nagsimula na kong kumain ng agahan sa yaya ko at pagkatapos nun ay nagpahatid na ko sa school.
Bago ako tuluyang bumaba sa kotse ay nagretouch muna ako kailangan maganda ako ngayon dahil this day is the last day bago ako grumaduate sa kolehiyo.
Pagkababang pagkababa ko ay nakita ko ang mga taong nagyayakapan, nagiiyakan, at syempre nagtatawanan. Siguro kaya ganyan sila dahil eto na ung last day.
Dali dali akong umakyat papunta sa classroom pero habang naglalakad ako ay may narinig akong nagbubulungan.
"Ang ganda nya nakakainis"
"Maldita naman tss"
"Ano ba malay mo may dhilan sya kung bakit ganyan sya"
"Tss ano namang dahilan heartbroken?! Eh wala ngang naging boypren yan eh"
Napatigil ako sa paglalakad sa huling sinabi nung isang babae humarap ako sakanya at tinignan ko sya ng masama.
"Aalis kayo o papatayin ko kayo?" mahina pero seryoso kong sabi sakanila
Dali dali naman silang tumakbo. Nagpatuloy nako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa room namen.
Hindi muna ako pumasok sumilip muna ako wala pang prof kaya pala ang ingay nila -_-
Pumasok nako at nagsitahimikan naman sila maliban sa isa WALANG IBA KUNDI SI MARK
"OY FAYE MAMIMISS KITAAAA" sigaw nya nang makita nya ko.
Diko sya pinansin at nagpatuloy nalang ako sa upuan ko na katabi rin nya."FAYEEE ANO BA SABI KO MAMIMISS KITA" sigaw ulit nya
"Wag kang OA bakla kaba?!" Inis kong tanong
"Anong bakla?!" nakangusong sigaw nya
"Tss" singhal ko nalang. Napangiti ako ng maamoy ko nanaman ang pabango nya "ang bango naman ni baby mark" sabi ko pa habang tinutusok ang tagiliran nya.
"Mas mabango ka baby FAYE" pinagdiinan nya pa talaga ung faye dahil alam nyang ayokong tinatawag akong faye . Tinignan ko sya ng masama nakakapikon tong hayop nato. "Pikon naman ng baby ko HAHAHAH" tumatawang sabi nya pa.
Sumandal ako sa balikat nya at yumakap ako sa braso nya.
"Mamimiss kita mark ikaw ung naging sandalan ko nung iwan nya ko alam mo yan kaya sobrang nagpapasalamat ako sayo" naiiyak na sabi ko
"Thank you kirsten kase sinabi mo yan" sabi naman nya pero diko na sya nasagot dahil dumating na ung adviser namin.
Tumayo silang lahat para batiin si miss OO MISS DAHIL MATANDANG DALAGA SYA tumingin sakin si miss na parang sinasabing tumayo ako. Pinalo naman ako ni mark na parang pinapatayo rin ako kaya tumayo nako tss daming arte netong teacher nato eh papaupuin rin naman kami.
"Good morning class" nakangiting bati nya nakatingin sakin.
"Good morning ma'am" bati rin namin
"I believe in miracle" natatawang sabi ni miss habang nakatingin sakin. Tinignan ko sya ng masama kaya parang nataranta sya.
"Y-you know what class diko alam ah pero parang these days parang ang hilig ko ng magjoke HAHAHAHA o-okay class sit down" sabi ni miss at naupo na kami.
"Class today,walang class ngayon napagdesisyonan ko na makinig nalang tayo sa kwento ng kaklase nyo ung para bang buhay nya nakakaiyak man yun o nakakakilig o kahit ano pa man un basta kwento ng buhay nya, so ngayon pipili tayo ng kaklase nyong yun, class sino bang gusto nyo?" nakangiting sabi ni miss.
"MA'AM SI KIRSTEN NALANG"
"Oo nga ma'am si kirsten nalang"
"WE.WANT.KIRSTEN"
sigawan ng mga kaklase kong mga hayop BAT AKO?!
"Owww miss curtis ikaw ang gusto ng mga kaklase mo maaari mo ba silang pagbigyan? eto na ang huling araw nyo bilang mga estudyante maari bang pagbigyan mo ang iyong mga kaklase?" nakangiti ngunit seryosong sabi ni ma'am
Napalingon ako kay mark na seryoso din sa tabi ko. Nakatingin rin sya sakin nagulat naman ako ng bigla syang ngumiti.
"Kaya mo yan,sige na magkwento kana" nakangiti nyang sabi.
Dahan dahan akong tumayo at pumunta sa harapan. Humila ako ng isang bakanteng upuan para makaupo naman ako dahil mukhang mahaba habang kwento ito.
Nagtilian naman sila pero agad din ung natigil nang tignan ko sila isa isa ng masama.
"Maswerte kayo dahil malalaman nyo kung ano ang naging buhay ko noon at ang mga pinagdaanan ko , kaya kung ayaw nyong umalis ako rito sa harapan manahimik nalang kayong lahat." seryosong sabi ko at lalo silang tumahimik.
"Hindi naman talaga ako ganto dati masungit ako minsan pero madalas akong mabait friendly rin ako hanggang sa isang araw dumating sya........."
BINABASA MO ANG
Story Of Us.
General FictionAno nga ba ang totoong kwento natin? Lagi nalang nauudlot ang masaya nating kwento at napupunta ito sa malungkot. Anong gagawin ko kung ang kwento natin ay matapos? Kakayanin koba?
