Begin van het Einde

Vijf

Hey iedereen, ik hoop dat jullie het verhaal tot nu toe een beetje leuk vinden. Hopelijk willen jullie ook stemmen en commenten! 

Het begint al richting twaalf uur te lopen en ik heb nog steeds niet gegeten. Ik voel me een beetje licht in mijn hoofd, maar ik ga gewoon door met werken. Ik heb ook geen eten bij me, dus ik zal dadelijk maar even een broodje gaan halen. Ik sta op om koffie te gaan halen, maar dat had ik beter niet kunnen doen. Ik voel hoe de grond onder me wegglijdt, dan wordt het zwart.

Ik ben zelf nog nooit flauw gevallen, dus ik weet niet of dit helemaal klopt...

'Esther, Esther?' Ik hoor een stem van heel ver weg mijn naam roepen. 'Esther?' Iemand slaat tegen mijn wang. Ik wil dat hij van me afblijft, ik wil niet meer dat Jacco me aan raakt. 'Blijf van me.' Kreun ik. 'Esther?' Voorzichtig open ik mijn ogen, ik zie alles wazig. Daar is het gezicht van Jacco weer. 'Ga weg.' Brengt ik uit. 'Esther? Ik ben het Dries.' Ik knipper nog een keer met mijn ogen, het is inderdaad Dries. 'Wat is er gebeurd, Esther?' Vraagt hij. Ik wil antwoord geven, maar ik voel dat ik weer wegglijdt. 'Honger.' Breng ik nog uit en dan ben ik weer weg.

'Gaat het weer?' Vraagt Dries even later, als ik weer op mijn stoel zit met een koek en een glas water in mijn handen.

 'Ja.' Antwoord ik beschaamd. 

'Jij kon er ook niets aan doen, hè? Dat weet je toch?' Zegt hij. Ik knik alleen maar.

'Ik breng je naar huis, Esther.'

'Nee, ik-' Wil ik er tegenin brengen.

'Je gaat naar huis, Esther. Zo kun je niet werken.' Zegt hij en ik zie dat ik hem niet meer van standpunt af kan brengen. Ik laat mijn hoofd hangen.

'Oké.'