25. Bir Sen, Bir Ben, Bir De Bebek

Start from the beginning
                                    

Nazenin gözlerini Halit'in kahvelerine dikti. Elini Halit'in yanağına koydu. Başını biraz daha yaklaştırdı parmak uçlarında yükselip dudaklarının hizasına gelmeye çalıştı. Halit elini beline koyup kendine çekmişti. Nazenin elini gıdıklayan sakallı yüzde gezdirdi biraz Bakışlarını Halit'in dudaklarına çevirdi.

"Zaman Halitcim zaman. Biraz dur de kendine"

Halit şaşkınlıkla Nazenin'e bakıyordu şimdi. Kendisine böyle yaklaşınca sanmıştı ki. Kollarından ayrılan Nazenin'in sırıtan yüzünü görünce sinirden patlamamak elde değildi. İncecik bileği kavrayıp hafifçe kendine çekti.

"Bence artık tam zamanı ha çiçek kız."

Nazenin düşünür gibi gözlerini sol üst köşeye çevirdi. "Yok daha değil. Zamanı olsa duramazdın." Göz kırpıp mutfağa ilerlerken arkasında sinirden kuduran bir adet mecnun bırakmıştı.

Giden çiçek kızın arkasından bakıp mırıldandı Halit. "Demek zamanı olsa duramazdım öyle mi ? Peki ulan durmuyorum artık !"

Kızlar mutfakta arı gibi çalışıyorlardı. Birisi tabakaların bulaşığını alıyor birisi makineye diziyor birisi kalan yiyecekleri saklama kaplarına koyup dağınık yerleri topluyordu.

Erkeklerin tarafına salona gelince Osman duvardaki süsleri çözerken Halit süsleri bir torbaya dolduruyordu Alihan ise şişirdiği balonların havasını alıyordu.

"Ciğerlerime yazık be" elindeki balonun havasını dışarıya verirken konuştu Alihan.

"Niye abi hayırdır?" Osman gülerek konuştu.

"Benim gibi bir adamın nefesi boşuna gitti resmen. İlk önce şişirdim sonra havasını dışarı verdim."

"Bir dahakine kuvvetli nefesinle şişirdiğin balonları saklarız " Halit dalga geçerek konuştu Alihanla.

"Tabi benim gibi bir adamın nefesi önemli. Boşuna gitmesin"

Duygu kapının kenarında durmuş kocasını seyrediyordu. Evlendikleri ilk günden beri çocuk isteyen eşine baktı. Bu adamın daha kendisi çocuktu yahu. Çocuk işini ertelemeleri gerekti zira büyütmesi gereken koca bir bebeği vardı.

"Aşkım konuşarak da harcama nefesini boşuna gitmesin. Mümkünse tut içinde"

Alihan karısına bakıp elindeki balonu yere attı. "Beyler benim işim bitti gerisini siz halledin. Biz kaçar" sözlerini tamamlar tamamlamaz Duygunun elini tutup kulağına eğildi.

"Konuşarak harcamamalıyım nefesimi bence de. En iyisi mi karıcım sen benim nefesimi kes" çapkın gözlerle karısını süzdü. Duygu kıpkırmızı olurken Alihan'ın karnına eliyle vurdu.

"Edepsiz"

"Biz kaçıyoruz gençlik" Alihanla Duygu da evden ayrıldılar.

Nazeninle Yeliz mutfaktan çıkarken Alihan'nın Duyguyu sürüklercesine çıktıklarını gördüler.

"Aa yangından kaçar gibi bu ne şimdi ?"

Yeliz Nazenin'in sorusuyla güldü. "Yok bebeğim yangından kaçar gibi değilde yangın çıkarmaya gidiyorlar gibi"

Nazenin gözlerini devirerek Yeliz'e güldü. "Anlaşılan bugün herkesin ateşi başına vurmuş."

"Sizinde ateşinizi harlasak iyi olacak sanki ne diyorsun Nazenin"
"Valla ben kibriti eline verdim gerisini harlayacak olan düşünsün sarı şeker."

Yeliz uzun bir ıslık çaldıktan sonra Nazenin'e döndü "Kız sen varya sen ne yere bakan yürek yakanmışsın."

Nazenin Yeliz'e göz kırpıp salona geçti. Osmanla Halit kalan süsleri de toplamışlardı.

NEREDESİN SEN? (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now