Begin van het Einde

Één

Ik lig in bed en ik kan de slaap niet vatten. Ik blijf maar woelen.

'Jezus, ga slapen Es.' Fluistert Jacco, maar mijn gedachten blijven terug gaan naar dat moment in de auto vanmiddag.

Ik zit in de auto en Jacco zit naast me. We rijden naar een van mijn beste vriendinnen, ze heeft vanmorgen een dochtertje op de wereld gezet en ik kan niet wachten om ze te zien. Het lijkt me echt fantastisch zo'n klein wereldwondertje, maar helaas zal dat bij mij nooit gebeuren, denk ik verbeten.

'Wat denk jij?' Vraagt Jacco dan.

Stiekem heb ik wel een idee waar hij het over heeft, maar ik doe net alsof ik van niets weet.

'Waarover?' Antwoord ik dan ook.

'We zijn de laatste.'

'Hoe bedoel je?' Vraag ik, terwijl ik me nog steeds van de domme houdt.

'De laatste zonder kinderen. Mijn ouders zeuren me de oren van de kop.' Antwoordt hij. En dan is het gebeurd hij heeft het woord 'kinderen' genoemd. Ik wist dat het er van zou komen.

'En de jouwe trouwens ook.' Gaat hij verder, terwijl ik lach als een boer met kiespijn.

'En ik ben... ik ben zo jaloers als ik zo'n gezinnetje zie.' Hij gaat maar verder en denkt er over na wat ik hierbij voel.

Ik probeer hem af te weren. 'Ik weet niet of ik er al aan toe ben.' Zeg ik dan ook.

'Natuurlijk ben je er al aan toen, je bent er voor gemaakt.' Gaat hij verder met doordrammen, ik vind het nu echt niet leuk meer.

'En als we nu niet beginnen halen we de acht kinderen nooit.' Ik schrik me helemaal rot.

'Ácht?! Ja jij hoeft ze niet te baren.' Zeg ik lachend en de sfeer wordt gelukkig weer wat ontspannender.

'Daar kan ik niks aan doen.' Antwoordt hij en ik lach erom, dit is precies wat ik zo leuk vind aan Jacco.

'En we hadden toch een afspraak? Werken, tot we aan kinderen beginnen.' En meteen slaat de stemming om. Waarom moet hij hier nu over beginnen? Hij weet ook wel dat ik niet wil stoppen met werken, maar hij komt er steeds opnieuw mee. Ik slik en probeer een beetje naar hem te glimlachen, maar ik voel mijn ogen prikken. En dit is dus precies de reden waarom ik soms twijfel of ik met Jacco wel de ware heb gevonden.