W krótką chwilę straciłem czas,
w zamęcie wszystkich ludzkich spraw.
Z założonymi rękami siedzę cały czas,
z rozłożonymi myślami ludzkich spraw.
Niemal mam was dość, cały czas,
niemal mam was wskroś, aż na złość,
a i tak ciągle pusta godzina na zegarze trwa.
Jak tak dalej pójdzie, to pójdę spać!
Nie mam czasu, nie mam siebie,
lubię czekoladę, nienawidzę sałaty.
Lubię to co wszystkich bawi aż do łez,
a i tak ciągle myślę: ile, kiedy, może zniknie.
Wyrwę się stąd, jak tylko się da.
Powrucę tu, bo wierzę że się da.
Schowam się, przeczekam i poskacze!
Przeczekam w oparciu na własne stracie.
YOU ARE READING
Subiektywne Światy
PoetryZbiór Wierszy. Dość nietypowe wiersze, które są bliskie mej osobowości. Ich motyw i przesłanie są zależne od stanu w kim je tworzyłem. Dotyczą różnych zjawisk społecznych, jak i tych zjawisk które zachodzą wewnątrz mnie.
