Black-Hearted

Gewonnen?

*ISABELLE POV*

De bel ging, het eerste lesuur van de dag was voorbij, wiskunde. 'Nog nooit zo een leuke wiskunde les gehad!', lachte Pris. Van Toine en zijn groepje was er geen spoor te bespeuren en ook toen we het volgende lokaal binnen liepen waren ze er niet. 'Hij moet vast even naar de verpleger', zei Tom droog. 'Verpleger?', vroeg ik verward. 'OEHHH TOMMIE WAT HEB JE GEDAAN?', vroeg Lara nieuwsgierig. 'Nou ik kwam hem tegen op de trap en hij was me weer aan het uitlachen en toen klopte ik hem op zijn gezicht', zei Tom alsof het de normaalste zaak van de wereld was. 'JE HEBT WAT?', zei Max verbaasd. Iedereen hun mond viel open maar Max herstelde zich snel en sloeg zijn arm over Tom zijn schouder. 'T-ASS JE BENT EEN HELD!', riep hij blij. We schoten allemaal in de lach en niet veel later kwam de leerkracht het lokaal binnen. Het uur ging gelukkig snel voorbij net zoals de rest van de dag. Voor de eerste keer waren niet enkel de pauzes aangenaam maar ook de lessen. De laatste belsignaal ging en we liepen met ons allen de trappen naar beneden en namen afscheid van elkaar. Ik, Tom en Lara gingen met de fiets en Max en Pris gingen met de bus naar huis. We wandelde richting de fietsenstalling maar ineens stopte Lara in het midden van de speelplaats. 'Godverdomme, ik was vergeten dat ik nog chocolade moest kopen. Heel mijn voorraad is op en je weet wat ze zeggen: 'Een dag geen chocolade, een dag niet geleefd' 'Ik denk dat het een dag niet gelachen een dag niet geleefd is', verbeterde Tom. Lara draaide met haar ogen en keek even of ze genoeg geld bij had. 'Ik ga wel anders wel even mee', stelde ik voor. 'Nee ga maar alvast, ik kom jullie wel achterna!', zei Lara terwijl ze zich omdraaide. Ik en Tom haalde onze schouders op en pakten onze fietsen uit de stalling, sprongen erop en langzaamaan fietsten we samen naar huis.

----------------------------------------

*POV LARA*

Ik had net Tom en Isabelle achter gelaten en liep nu richting de supermarkt. Maar onverwacht uit een van de zijsteegjes kwam er een groepje uit. Toen ze dichterbij kwamen herkende ik ze meteen: Toine, Cameron, Juul, Jool en Drena. 'Zo zo, onderweg naar de supermarkt?', zei Toine met een brede grijns. 'Gaat je niks aan', zei ik droog. 'Oeh, agressief', lachte Cam. 'Wat moet je?', zei ik op een bittere toon. 'We wouden gewoon onze beste vriendin zien!', zei Toine onschuldig. 'Nou het kan me eigenlijk niks interesseren, ik moet gaan', zei ik terwijl ik met grote stappen weg wandelde. 'Wacht!', riep Toine bevelend. Ik skipte zijn opmerking en wandelde fors door. Tot dat ik plots voelde dat iemand me bij mijn kraag nam. Geschrokken keek ik op en zag ik dat Cameron me vast had. 'Beter laat je me los', zei ik dreigend. 'Beter luister jij.' en ik zag dat ik langzaam omringd werd door the black-hearted.