NerdSquad's here

2.

"Zo, home sweet home!" Rutger ploft zich neer op de bank en ik ga op de andere bank naast hem zitten. "Wat vind jij daar nu van?" "Waarvan, Inez?" "Van Senna. Dat ze nog geen kwartier na de les al aan Maria om het huiswerk vraagt?" "Ja, Inez. Er zijn mensen zoals jij en je vrienden die heel veel werk in school steken. En je hebt mensen zoals Senna en Mick die er geen flikker om geven." "En ga je daar dan zomaar akkoord mee? Vindt je dat gewoon okay?" "Nee natuurlijk niet! Je hebt toch ook gezien wat ik naar Senna gestuurd heb!" Rutger gaat naast me zitten en geeft me een knuffel. "Maak je er maar niet te druk om, Inez. Jij gaat slagen voor je examen. Senna gaat een s.o van de brugklas maken." Ik lach en mijn oom staat op. "Ik ga boodschappen doen voor het eten. Wat wil he eten?" "Ehm doe maar spaghetti." "Dank je dat je iets makkelijks en snel kiest. Ik moet nog toetsen van de brugklas nakijken. Zou Senna haar toets er ook bij zitten?" We lachen even en dan vertrekt mijn oom naar de supermarkt. Ik begin aan mijn huiswerk.

Altijd als ik huiswerk maak, staat mijn muziek loeihard. Ik zing ook altijd mee. Nou ja, of je het zingen kan noemen laat ik aan anderen over. Mensen die er meer verstand van hebben. "Oe look what you made me do. Look what you made me do. Look what you just made me do look what you just made me-" Ik wordt onderbroken door mijn oom die binnenkomt met de boodschappen. "Ik dacht dat het huiswerk tot en met 11 was voor geschiedenis. Ik wist niet dat daar ook een zangopdracht bij zat?" Ik lach sarcastisch en sta op. "Ten eerste was ik bezig met Frans en ten tweede zing ik altijd als jij er niet bent." "Godzijdank dat het doet als ik er niet bij ben!" Mijn oom lacht en ik geef hem een stomp. "Ik ga aan het eten beginnen. Jij zet de tafel?" Ik loop naar de vaatwasser en begin hem uit te laden en tafel te zetten.

Na een kwartier staat het eten al op tafel. "Hoeveel van mijn overheerlijke saus wil je hebben, Inez?" Ik staar voor me uit en reageer niet op mijn oom. "Inez? Inez!" Hij geeft me een stompje en ik ontwaak uit mijn gedachten. Hij gaat zitten en kijkt me aan. "Wat is er meisie? Normaal had je al lang zelf opgeschept." "Pff, kweenie. Ik ben gewoon een beetje moe denk ik." "Inez? Ik ken je al langer dan vandaag. Zelfs als je moe bent barst je nog van de energie." "Tis niets. Gewoon een slechte bui, meer niet." Ik grijp naar de lepel om saus op te scheppen, maar mijn oom houdt me tegen. "Inez?" zegt hij nu met een licht geïrriteerde toon.

Soms haat ik het om bij hem te wonen. Dan mis is gewoon vrouwenpraat. Klagen met mijn moeder over dat maandelijkse probleem of gewoon eens raad vragen aan haar, mijn moeder.

"Er is echt niets. Als er iets is zou ik het toch zeggen?" "Zit je met je moeder in? We kunnen wel eens langs gaan als je wilt?" "Nee, ik hoef haar niet te zien. De laatste keer dat ik haar zag lag ze op bed whiskey te drinken alsof het appelsap was."

Zo klote dat mijn moeder getrouwd was met alcohol in plaats van mijn vader. Sowieso mijn vader. Wat een lafaard. Als je vriendin zwanger is, ga je toch niet zomaar weg? Wat een klootzak! Volgens mij is het ook gewoon zijn schuld dat mijn moeder alcoholisch is geworden.

"Okay dan gaan we niet naar je moeder. Schep maar gewoon op. Ik ga er toch niet achter komen wat er is." Ik schep op en we eten in alle stilte ons bord leeg. Er hangt en gespannen sfeer. Mijn oom kijkt chagrijnig en ik voel me schuldig. Wat een fijne dag