How i Changed (Dutch) (19 Delen Online)

_16_

The weekend is over. Ik sla de dekens van me af en wrijf in mijn ogen voordat ik rechtop ga zitten. Dit wordt waarschijnlijk de kutste maandag van mijn leven. Behalve toen ik wakker werd met het berichtje dat het uit was tussen mij en mn ex, dat was ook echt een feest. Ik zucht een keer en sta op. Kut school. Ik kijk op mijn telefoon naar het rooster vandaag. 2 tussenuren, fijn. Ik loop chagrijnig naar mijn kast en pak wat kleren. Ik trek ze snel aan en kijk vervolgens weer op mijn telefoon.

Allemaal meldingen van mensen die weer hebben gereageerd op de foto van mij en Ruben. Ik probeerde aardig te zijn en nu loopt het zo af. Ik weet niet wat Boy nu van me denkt, eens gelijk aan Rayan en Liam. En Ruben is volgens mij te onzeker om iets positiefs te denken. En de rest van mijn vrienden staan allemaal aan Boys kant. Ik zucht een keer en laat me vallen op mijn bed. Ik kan wel janken nu. Ik ben fucking gevoelig en ik haat het.

Ik sta weer op en loop met een chagrijnig hoofd naar beneden om te ontbijten. "Goedemorgen," zegt mijn moeder vrolijk. "Hoi," antwoord ik droog terwijl ik wat yoghurt in een bakje giet. "Is er iets?" vraagt mijn moeder. Ik schud mijn hoofd en pak een lepel uit de la. Mijn moeder zucht een keer en kijkt me strak aan. "Je broertje is morgen jarig en ik wil dat je een keer wat leuks voor hem koopt." Zegt ze streng. Ik ga al over mijn nek in mijn gedachten.

"Wat wil je dat ik koop dan? Hij vind echt niks leuk," spreek ik tegen. Mijn moeder zucht diep. "Geef maar weer geld dan," zegt ze chagrijnig. Ik geef haar nog een keer een boze blik en eet dan mijn ontbijt op.

Ik ren weer naar boven en sluit mezelf op in de badkamer. Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Het voelt alsof alles mijn schuld is. Hoe leugens je leven kunnen verpesten. Hoe ík mensen hun leven heb verpest door gemeen tegen ze te doen. Woede en verdriet kropt zichtzelf op. Ik kijk naar mezelf. Ik ben zo gemeen. Ik haat mezelf op dit moment. Ik zucht een keer diep en haal de gel pot uit de kast. Zo'n korte tijd op 1 plek en nu al verpest.

Ik trek mijn schoenen aan en gooi mijn rugtas op mijn schouder. Ik knal de deur dicht en loop de stoep op. Waarom voel ik me zo bang? Ik heb nooit omgekeken naar de mensen die negatief over me waren, maar nu het voelt alsof ik niemand heb, voel ik me zo nutteloos. Ik pak mijn telefoon en oortjes uit mijn tas en zet wat muziek aan. Ik neurie een beetje mee met het liedje en zo loop ik verder naar school.

Iedereen kijkt me aan zodra ik de school binnen stap. De meeste lachen, en lopen zelfs van ze weg. Ik geef iedereen een boze blik en loop door naar mijn kluisje. Ik verwissel wat boeken en draai me om zodra ik mijn kluisje dicht gegooid heb. De gang is zowat leeg sinds ik me naar mijn kluisje draaide. Ik hoor wat geschreeuw van de gang om de hoek komen en loop er gelijk heen. Een grote mensen massa staat in een kring om iemand heen. Boy.

Ik wring me naar voren en kijk wat er aan de hand is. Boy en Abbygail. Boy schreeuwt en duwt haar soms naar achter terwijl ze alleen maar bang naar de grond kan kijken. Hij stopt met schreeuwen en kijkt om zich heen. Hij realiseert dat iedereen naar hem is komen kijken en zucht een keer diep, totdat zijn ogen op mij rusten. Hij bijt een keer op zijn onderlip en komt op me afgestormd.

"Ik zet het je betaald!" schreeuwt hij terwijl hij me stevig vast pak. Ik kijk hem met een droge blik aan en pak zijn pols vast. "Ik weet niet waarvoor maar volgens mij heb je dat al gedaan, en volgens mij weten we allebei wie dat account beheerst toch?" vraag ik kalm. Fuck. Tranen schieten in mijn ogen. Hij kijkt me aan en schud zijn hoofd. Hij begint sneller te ademen en hij bijt weer op zijn lip.

Ik blijf kalm naar hem kijken maar zie dat hij uithaalt met zijn arm. Ik probeer te ontwijken maar het lukt niet. Ik voel een brandend gevoel op mijn kaak. "Boy!" schreeuwt Abbygail bezorgt. Boy draait zich om terwijl hij mijn shirt nog vast gepakt heeft. "Wat? Kom je weer voor je vriendje op? Als je van hem houd ga je toch lekker?" schreeuwt hij boos. Fuck. Ik herinner me alles weer. Over waarom en hoe ik Ruben heb gekust, maar ook over Abbygail.

"Wat heeft ze tegen je verteld?" vraag ik aan Boy. Het voelt alsof er elk moment een traan over mijn wang kan rollen. "Dat je dingen met haar hebt gedaan en dat zij het toeliet als wraak voor iets waar ik fucking veel spijt van heb, en het is niet alleen haar schuld, jij wist heel goed dat ik het niet makkelijk ging tussen ons en je hielt haar niet tegen," zegt hij al wat kalmer. "Luister," zeg ik. "Jij wist ook heel goed dat ik fucking dronken was, en je legt gewoon de schuld op mij." Vervolg ik mijn zin.

"Je doet mensen pijn," sluit ik hem af. Het is helemaal stil in de hal. Ik haal Boys hand weg en draai me om. Ik krijg nog een duw van achter, waardoor ik op de grond val, maar ik krabbel weer overeind en loop verder. Ik weet eindelijk hoe Ruben zich voelt, en ook hoe ik mensen pijn deed; precies hetzelfde als Boy doet. Ik weet niet of Boy achter het instagram account zit, maar ik zal erachter komen.

Ik loop de school uit, geen zin om vandaag nog naar de les te gaan. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is. Vijf over negen. Ik zucht een keer en loop van het schoolterein naar het water toe. Ruben zei dat het hier mooi was, en hij heeft gelijk. Het wat licht aardig stil, en door de wind kletst het wat tegen de rotsjes aan. Ik zie een grote steen en loop er naar toe. Prima plek om op te zitten.

Ik klim handig naar boven en kijk over het water. Ik sluit mijn ogen voor een paar seconden en denk aan Ruben, die waarschijnlijk ook aan het nadenken is over mij. Over onze kus, om precies te zijn. Het leek er niet op alsof hij er heel veel moeite mee had, maar ik denk dat er nog wel wat speelt. Ik word uit mijn gedachtes getrokken door mijn telefoon die aan het zoemen is. Ik ontgrendel hem en zie dat het berichtjes van Tess zijn.

Bestfriend: Heyyy

Bestfriend: Ik ben zo blijj omgg

Bestfriend: Het is weer goed met Yaron :)))

U: Nicee :)

Bestfriend: Het meisje had zelf toegegeven dat hij het niet wilde, dus ik kon hem natuurlijk geen tweede kans geven

U: True

Bestfriend: Enn hoe ist met jou? :)

U: Goed hoor

U: Lekker aan het janken op een steen aan de zijkant van een meer

Bestfriend: ?

U: Kutste dag van mn leven

U: Ik kan niet geloven dat ik zoveel mensen heb gekwetst op de manier hoe Boy mij nu heeft gekwetst

U: En niet alleen Boy, ook mezelf

Bestfriend: Aww what happened

U: Veel

U: Ik heb toen ik dronken was met de vriendin van Boy gezoend

U: En nu zegt ze dat ze het niet wilde en dat het mijn schuld is

U: En Boy laat me in de steek omdat ik met Ruben omga

Bestfriend: :((

U: Japp

U: En nu ga ik van mn rust genieten, byee<3

Bestfriend: Suc6 Byee