"Anne yah, bırak beni."
"Arkadaşının oyuncağını çalman çok bencilce Hyerim."
Annemin söylediği şeyle durdum. Evet oyuncağını almıştım. Ama çalmadım ki sadece ödünç aldım,ben.
"Üzgünüz Bayan Min."
"Ah(!)Üzgün olması gereken kişi siz değilsiniz ki değil mi Hyerim?"demişti Yoongi. Annemin elimi sıkmasıyla ona bakmıştım. Ne yani ondan özür mü dileyin? Ah! Gerçekten bu yetişkinleri anlamak zor.
"Ben ö-özr dlrm."demiştim. Kimseden özür dilememiştim. Ama şimdi özrün alasını diliyordum. Aslında dilemeye çalışıyordum.
"Ne dedin duyamadım?"
"Dedim ki sağır olma."demiştim. Annem bana ters ters bakarken Yoongi üzgün gözlerle bana bakmıştı. Ben ise düşünüyordum. Yoongi yanımızdan uzaklaşırken annem bana bağırıyordu. Ama Yoongi'nin tek duyduğu şey annemin bir şeyler kırmasıydı.
YOU ARE READING
Min Yoongi ⇦ Rules²
Short StoryKüçük bir kasaba, İki aile, İki hırsız, Ve iki hırsızın evliliği...
