15

1K 35 0
                                    

Walter POV

Lagi nalang akong late, napag isipan ko wag nalang kaya akong pumasok? LOL , kasi naman tuwing gabi halos natutulog na ako ng alas tres ng umaga tapos gigising 7:30, e ang time namin 8:00. Gagayak pa ako papasuk sa school kaya yareng yare na.

Recess time ng may tumawag sa cellphone ko kaya pumunta ako sa walang maraming tao.

Uknown number is calling....

" Hello, sino to?" tanong ko sa kabilang linya

Kahapon pa ito tawag nang tawag sakin kaso hindi ko lagi nasasagot dahil nga marami akong ginagawa kahapon

" Sa wakas Mr.Rodriguez sinagot niyo na ang tawag namin, may gusto lang po sana kaming sabihin sayo beside your the one of the Famous Author this day "

"Ano po yon Miss?" Tanong ko

"This is from All right reserved corporation, I would like to say to you that your stories in Wattpad is gagawin nanaming books para mabili na ng ibang tao sa all departments or sa kahit saang National Book Store"

Lumaki ang mata ko sa pagkagulantang dahil sa sinabi sa kabilang linya.

Libro? Gagawin nang libro ang story ko?

" So Mr.Rodriguez kapag naging books na ang mga stories mo, syempre mas lalo kang magiging busy ngayon dahil kung minsan ini-invite namin ang mga Authors na dumalo sa kahit saang lugar para pumunta sa nga Malls upang mag free-autograph sa mga fans nila, kaya ganon na din ang gagawin mo by next week"

" Eh? A-ayos lang naman po ,pero mukha atang mas lalong magiging busy nga ako " tumatawa tawa pa ako kahit na totoo naman yung sinasabi ko

" Payo ko lang Mr.Rodriguez ilan sa Authors na kilala ko may mga kinukuha silang assistant para may makatulong sila kahit saan pumuntang lugar.Para mapadali narin ang ginagawa nila"

" Asisstant?"

Kailangan ko pa ba ng ganon?

" Kung kaya mo naman po nang mag-isa edi wag kana mag hire nang assistant mo"

" Ah oo bahala nalang.Matagal tagal pa naman magiging books yung story ko diba?"

" By next week pa po"

I nodded kahit hindi niya naman ako nakikita

" Ah ok–––––"

" BWISIT NASAANG LUPALOP NABA YUNG LALAKING YON?"

Napalingon ako sa nagsalita ,hanggang sa magkatinginan kami

" AYOWN! NANDITO KA LANG PALA HA?!"

lumapit siya sakin kaya nagpaalam na ako don sa kausap ko sa kabilang linya na kunyaring may gagawin na ako.

Kumunot ang nuo ko ng nasa tapat ko na siya " BWISIT! NANDITO KA LANG PALA KANINA PA KITA HINAHANAP!" sigaw niya sakin

" Sino bang nay sabing hanapin mo ko?" pabalang na sagot ko

Wala naman akong natatandaan na kahit kailan di ako nagpahanap sakanya?

Lumapit siya sakin saka niya iniabot yung pera

" Ano yan?" tanong ko

" PERA A? TANGA KA BA?"

" Bakit ka ba sumisigaw,di naman ako bingi?"

Pinipilit kong kumalma dahil nasa good mood ako kanina nong hindi pa siya nagpapakita sakin.

" Binabalik ko lang yung inutang ko sayo" Biglang hina naman ng boses niya kasabay ng pagyuko

Ah yung inutang niya sakin nong nasa grocery-han kami?






Briana POV

Langya kung saan saan ako naghahahanap sa lalaking to,nandito lang pala siya sa may lumang bodega habang may kausap sa cellphone

" Binabalik ko lang yung inutang ko sayo" mahinang sabi ko sabay yuko

" Di ko kailangan niyan"

Napataas ako ng tingin sakanya " Ha? Duh? Utang ko ito kaya kailangan lang na bayaran ko yon"

" Mukha na ba akong naghihirap ,di ko nga kailangan niyan" pag uulit niya

" Wala akong pake kong di mo kailangan, sinasauli ko lang kung ano yung hiniram ko sayo!" iritang sabi ko sakanya

Hina makagets letche!

Inilagay ko sa uniform ng bulsa niya yung pera at akmang aalis na sana ako ng magsalita siya

" Ikaw ang kailangan ko"



My Wattpader BoyfriendWhere stories live. Discover now