Psikoloğa gittiğim bir gündü.Sıramı beklerken yanımda bir adam oturuyordu.Telefonu çaldı ,eline alıp isme bakıp açtı telefonu adam.paşamm nasılsın ? Dedi .Tabi oğlum çıkınca geleceğim yanına dedi.O an içime öyle bir şey oturdu ki lan benim babamla aramda böyle bir konuşma bir kere bile geçmemesine mi üzüleyim yoksa babamın bana bir kere bile paşamm veya oğluMM dememesine mi ?Neyse sıram geldi içeri girdim.Psikoloğum nasılsın bu hafta dediğinde hüngür hüngür ağlamaya başladım.Kadın şaşırdı tabi zar zor toparlanmaya çalıştım,yapamadım.Nasıl dolduysam susturamadım kendimi .Ne oldu dedi bir şey mi oldu dedi doktorum.Kekeleyerek anlatmaya başladım.Her şeyi anlattıktan sonra kadına sarılıp ağlamaya devam ettim.Lan psikolog bile acıdı bana.Ben o zaman 10. sınıftım ve ben bunu hala unutmuyorum, unutmayacağımda.
KAMU SEDANG MEMBACA
Kelimelerin Fısıltısı-2
HumorAcılarım hayat kadar derindi. Hayat, en az çocuğunu acımasızca döven bir baba kadar acımasızdı. Hayat; acıma sızdı.
