Kelimelerin Fısıltısı-2

15

Geceleri başımızı yastığa koyduğumuzda kafamızdan bir sürü şey geçer.

Hayat öylesine acımasız kurgulanmış bir oyun ki tüm sınavları tek tek geçemezsek tükenip gidiyoruz.Çoğu zaman birilerini mutlu edeyim derken birilerini mutsuz ediyoruz.Bırakın birilerini tam anlamıyla tanımayı kendimizi tanıyamıyoruz.Hadi bu sınavları geçtik diyelim en büyük derdimiz olan parayla sınavımız sonucunda başka bedene sığdırılmış bir ruh kapanında dönüp duruyoruz.Başka şehirlerde,yabancılarla,hiç istemediğimiz bir sıfatla acı içinde ömrümüzü tüketiyoruz.Herkesin kabullendiği "haline şükret" felsefesini benimsemiş gibi yapan bedenlerimiz şizofren bir hayat yaşıyor.İşte bu aşamada belki binde birimizin akıl ettiği ve uyguladığı bir gerçek var.Pes etmemek ve ne olursa olsun tam anlamıyla mutlu olmak uğruna savaşmak.Biliyorum hem ruhumuz hemde bedenlerimiz paramparça oluyor ama sonunda anlık bir "başardım" duygusu bile yetiyor insana.İşte bunun için yaşamalıyız.Pes edemeyiz çünkü pes eden çok insan var.Onların arasından sıyrılmamız için sadece gözlerimizin sadece bir hayal dünyasında yaşıyormuşcasına görmesini sağlamalıyız.Ve öyle devam etmeliyiz.

Unutma,özlemek güzeldir ama hayallerine özlediklerinle ulaşmak gibi bir efsane yazabilirsin...İşte o zaman gözlerini kapatıp o yorganın altında düşünmeden uykuya dalarsın