Bizimde canımız yandı hafız. Bacaklarımızı karnımıza çekip, yorganı üstümüze çekip sardık yaraları çoğu zaman. Saatin bilmem kaçında, gece yarısı içimize alkol niyetiyle yolladığımız acıları kustuk sabaha karşı. Aklımızı, kimselerin parklara uğramadığı saatlerde salıncağa oturup dağladık. Ama tek farkla, sustuk biz. Sarılacak babamız da yoktu, sığınacak annemiz de. Yalnızca sustuk.
YOU ARE READING
Kelimelerin Fısıltısı-2
HumorAcılarım hayat kadar derindi. Hayat, en az çocuğunu acımasızca döven bir baba kadar acımasızdı. Hayat; acıma sızdı.
