Te veel pijn

Deel 12

Ze kijkt me vol met angst aan.
Ik kijk nog even in haar ogen en rijd weg met mijn vespa.

We komen bij Yasmin thuis aan we nemen plaats in de zetel en kijken naar elkaar.
'Ga je dat aan je moeder vertellen..?' Vraagt Yasmin twijfelend.
'Ik denk van wel.. als ik dat niet doe gaat Imad nog iets ergs doen en.. ja... hij speelt met mijn moeder..' zeg ik.
Ik loop naar de badkamer en begin te huilen.

Alles is in 1 2 3 kapot gegaan...
Mijn leven , mijn familie, mijn vriendin.. alles.
Ik hoor iemand zachtjes kloppen op de deur.
'Doe open... ' zegt Yasmin droevig.
'GA WEG!' Roep ik.
Ik hoor yasmin die tegen de deur huilt en ik huil nog harder.

Na 30 minuten stap ik de badkamer uit.
Ik zie dat de broer van Yasmin in de salon is en loop snel naar Yasmin's kamer.
Ze ligt op haar bed te slapen.
Ik kijk op mijn klok , het is 21:00.
Ik stap naar de keuken en maak pasta.

'Dankuwel' zegt de broer van Yasmin.
Ik glimlach en maak zijn bordje klaar.
'Ga je nu werken?' Vraag ik hem verlegen.
'Euhm ja... ik begin om 23u en ik ben klaar om  07:00.' Zegt hij zuchtend.
Ik zucht en eet mijn bordje op.

De deurbel gaat.
Ik wilde gaan openen maar de broer van Yasmin stond al op en liep naar de deur.
'Ewaa vriend!' Hoor ik.
Het is vast een vriend van hem ofso.
Ik loop naar boven en zie dat Yasmin nog slaapt.
Oegarme ze heeft bijna niks gegeten vandaag.

Ik maak haar zachtjes wakker en vraag of ze wilt eten.
Ze schud slaperig haar hoofd.
Ik ga naast haar liggen en val stilletjes in slaap.

-

Het is 11:00 , zaterdag.
Ik sta op en zie dat Yasmin er niet is.
Rustig stap ik het bed uit en ga ik naar de badkamer.
Ik neem een warme douche en kleed me aan. Dit doe ik aan :

Wanneer ik uit de douche stap zie ik Yasmin op haar bed zitten.
'Ik heb ontbijt klaar gemaakt.' Zegt ze snel.
Ik knik en stap naar beneden.
'Ik ga douchen ik kom zo!' Roept Yasmin.

Ik stap naar de woonkamer en ik zie dat Yasmin eieren heeft gemaakt.
Ik eet alles op.
Ohh ik heb zo een zin in een redbul.
Ik loop even naar boven en klop op de badkamerdeur.
'Jaa?' Roept Yasmin terwijl ze het water dicht doet.

'Ik ga Redbull halen wil je iets?' Vraag ik.
'Euhhh ja pak chips voor mij!' Roept ze.
'Okee!'
Ik loop naar beneden en doe m'n schoenen aan.
Ik ga te voet naar een marokaanse winkeltje hier niet ver vandaan.

Ik stap de winkel in en pak redbull.
Waar is die stomme chips?
Ow helemaal vanachter.
Ik stap helemaal tot vanachter en pak haar lievelingssmaak.

Ik leg de redbull & chips op de kassa en als ik wil betalen kijk ik de verkoopster aan.
Mijn ogen worden groter.
Het meisje die door het raam keek naar ons.
'Ik wil je iets zeggen...' zegt ze wanneer ze mijn geld in haar kassa doet.

Ik kijk haar verbaasd aan.
'Hoezo.. ken je me?' Vraag ik haar.
'Ik ken jou niet maar ik wil je verwittigen.. ik wil je helpen.. kom straks rond 14 uur naar hier dan ben ik klaar met werk.'
Ik knik verbaasd en neem mijn spullen en stap weg terwijl ik haar raar aankijk.

Terug thuis loop ik naar Yasmin en vertel ik haar alles.
We gaan wat films kijken en wanneer het 14:00 is vertrekken we snel naar het marokaanse winkeltje.

Ik zie dat het meid haar winkel sluit en dan op het trapje voor haar winkeltje gaat zitten.
Ik stap naar haar toe.
Ze is echt mooi ze heeft groene ogen en draagt een rose hoofddoek.

'Salam' zeg ik haar.
Ze glimlacht en zegt 'Kunnen we ergens gaan eten ik een restaurant om te praten... buiten gaat niet.' Zegt ze terwijl ze rond haar kijkt.
'Nee , kom gewoon naar m'n huis.' Zegt Yasmin terwijl ze al vertrekt.
We knikken allebei en stappen achter Yasmin.

'Hoe heet je eigenlijk?' Vraag ik.
'Ik ben Ikram en jij..?' Vraagt ze.
'Ik ben Souhaila en dat is Yasmin we zijn beste vriendinnen.' Zeg ik snel.
We komen bij Yasmin thuis aan.
Ikram doet haar schoenen uit en stapt naar binnen.

'Ga maar zitten ik maak wel thee en breng koekjes.' Zegt Yasmin terwijl ze naar de keuken loopt.
'Duss.... je moest me iets vertellen..?' Zeg ik terwijl ik zenuwachtig ga zitten.
'Ja klopt.. ik zag je met Imad..' zegt ze terwijl ze ongerust opzij keek.

Ik kijk met groten ogen naar haar.
'Ken je hem?' Vraag ik snel.
'Ja... mijn ouders hebben Imad opgevoed toen zijn moeder stierf.. ik ben een soort van zusje voor hem aangezien hij met ons woont.' Zegt ze.
'Wow... dat wist ik niet..' zeg ik met open mond.

Ondertussen komt Yasmin thee schenken en geeft ons wat koekjes.
Ze neemt plaats naast me en luisterd mee.
'Ik wil je gewoon zeggen dat Imad heel gevaarlijk is.. mijn ouders denken dat hij een schat is maar mijn kamer is naast de zijne ,
Ik hoor elke avond dat hij met mensen belt om  drugs te verkopen en ik heb ooit zijn kamer opgeruimd en ik vond onder zijn bed een kist vol drugs... hij is gek hij weet niet wat hij doet.'
Ze neemt een slok van haar thee.

'Wow... weet je ook dat hij me dreigt? Mijn vader is zijn vader en hij wilt wraak nemen.'
Zeg ik snel.
Ikram laat bijna haar glas vallen.
'WAT? Heeft hij zijn vader terug gevonden? Hij zei altijd dat als hij hem vind hij die gaat doden... maar we lachten hem uit omdat we zeker waren dat z'n vader niet te vinden was.
Je moet stoppen om met hem om te gaan Souhaila hij is gek.. hij doet gekke dingen.'
Zegt ze.

Ik vertel haar wat hij met Yasmin en Ilias heeft gedaan.
'Neem afstand van hem!! Ben je zot?!' Zegt ze bijna huilend.
'Ik kan geen afstand nemen hij dreigt me en komt in actie als ik niet naar hem luister..'
zeg ik snel.

'Wil je hem dan helpen?' Vraagt ze.
'Ja .. ik heb geen keus en trouwens mijn vader speelt met mijn moeder en dat wil ik niet dus..'

'Ik zou met je ouders gaan praten.. alles recht in het gezicht van je vader zeggen.. en alles oplossen op deze manier.' Zegt ze.
Ik neem een koekje en eet die op.
Ik ziendat Ikram hele tijd naar me kijkt en wacht op een antwoord.

'Mijn vader moet boete voor wat hij gedaan heeft en ik zal Imad daarmee helpen.'
Zeg ik terwijl ik naar de keuken loop.
Ik neem een glas water en drink het op.
Mijn hart klopt sneller en sneller.
Ik voel een traan over mijn wang rollen.

Ik zak door mijn benen op de grond.
Mijn leven is kapot denk ik in mezelf.
Ik heb zo veel pijn zo veel.
Wanneer ik hoor dat Yasmin naar de keuken komt sta ik snel op en veeg mijn tranen.
Ze ziet aan m'n ogen dat ik heb gehuild en geeft me een knuffel.

'Het spijt me ..' zeg ik zachtjes.
Mijn telefoon gaat 'soufiane tandarst'.
Zo heb ik hem genoemd in mijn contacten.
Ik neem op.
'Halo..?' Zeg ik droog.
'Salam.. sorry dat ik stoor maar ik wilde weten hoe het met je gaat ik heb al die dagen aanje gedacht .. je zei dat je me ging sturen maar dat heb je niet gedaan ik was zo ongerust.'
Zegt hij.
Wow zo schattig.
'Euhm.. sorry wollah mijn broer ligt in de coma en .. ja.. ik had geen zin om nog met iemand te praten.' Zeg ik snel.

'Kunnen we afspreken..?' Zegt hij.
'Ja... ja wanneer wil je?' Zeg ik terwijl er een smile op mijn gezicht komt.
Hij maakt me zo blij.
Ik voel iets als ik met hem ben of spreek.
'Morgen om 15:00 voor m'n deur dan gaan we met m'n auto naar restaurant ofso..?' Vraagt hij verlegen.

Ik ga akkoord en haak af.
Morgen spreek ik af met hem.
Dit is echt het enige ding die me zo blij maakt in deze kut periode.