Te veel pijn

Deel 4

'Souhaila ... Souhaila!!'
Ik deed mijn ogen open en zag mijn broer op mijn bed zitten.
'Het is 10:00 je bent te laat voor school!' Riep hij.
Ik keek hem slaperig aan en zuchtte luidruchtig. 'Ik heb toch geen zin om naar school te gaan...' zei ik met de hoop dat hij geen vragen ging stellen.
Hij keek me verbaasd aan en gaf mij een kusje op mijn voorhoofd en zei 'Je hebt wat rust nodig slaap nu gewoon verder'
Ik draaide me met mijn rug naar hem om en sliep verder.
-
Het is 12:00 ik word wakker.
Ik open mijn telefoon en zie dat ik 4 gemiste oproepen heb van Yasmin.
Ze zal zeker ongerust zijn.
Ik bel haar.
Telefoongesprek :
Yasmin: NU PAS BITCH? Wjw alles goed? Je hebt me bang gemaakt man!

Ik:Ja sorry ik ben zo moe wollah ...

Yasmin:Mehliesh ( niet erg) schat mag ik straks langs je komen?

Ik: euh... ja tuurlijk kom maar.

Yasmin: is goed lieverd kiss!

Ik haaktte af en voelde mijn ogen prikken , mijn hoofd voelde zwaar aan.
Ik staptte naar de badkamer en keek in de spiegel... je zag aan me dat ik had gehuild.
Ik deed wat make up aan om mijn verdriet te verbergen.

Ik liep naar beneden en zag mijn zus aan tafel.
'Salam ben je pas wakker?' Zei ze.
Ik knikkte en liep naar de koelkast.
'Gaat het ...? ' vroeg mijn zus dan.
Ik keek haar aan met een droevige blik en zei 'hamdoullah... ik ben gewoon moe'

Samia is echt een heel mooie vrouw.
Ze is nog niet klaar met school ze studeert nog op hoge school.
Ze wilt psycholoog worden.
Onze band is normaal... we zijn gewoon zussen.

'Samiaa benti (dochter) wil je straks met me mee komen naar je tante?' Riep mijn moeder vanaf de woonkamer.
'Wil je Souhh niet meenemen ze is wakker!?' Riep Samia met een geiriteerde blik.
Ik zuchtte en vroeg om hoelaat.
'Mama zei rond 17 uur inshallah (als god het wilt)' zei samia.

Ik wilde ja zeggen maar dacht meteen aan die man die me gisteren dreigde.
Ik keek naar de grond en zei 'Ik kan niet .. ik moet naar een vriendin.'

Ik zag dat Samia in discussie wilde gaan en ik stond op en liep naar mijn kamer.

Ik ging op mijn bed liggen en dacht even na...
Moet ik gaan... moet ik niet gaan?
Mijn hoofd draaide ik wist niet wat ik moest doen.
Als ik niet ga... dan heb ik problemen..

Ik hoorde de deurbel gaan.
Ik wist dat het yasmin was en ik liep naar beneden en zag haar in de gang staan.
'Yasmin is hier' zei mijn moeder.
Ik knikte en yasmin volgde me naar mijn kamer.

Yasmin :OMG souhh je weet toch Mehdi die ene jongen die in mijn straat woont ?!
Ik keek haar denkend aan en schudde mijn hoofd 'over wie heb je het 3awed (weeral) ?' Vroeg ik droog.
Yasmin keek me bezorgd aan en stond op.
'Wat heb je inneens? Je antwoord niet als ik bel .. je doet droog? Je vergeet alles en je verbergt precies iets?' Zei ze boos.

Ik keek haar droevig aan en keek naar de grond en zei 'Sorry ... ik had het gewoon zelf niet door ik voel me gewoon niet zo goed ik ben ziek.'

Ze keek me verbaasd aan en ik zag aan haar blik dat ze niet me niet geloofde.
Ze stond op en ze gaf mij een kusje op m'n wang. 'Ik ga je laten rusten...' zei ze en liep snel weg.

Wat heb ik gedaan...
Zonder dat ik het wist heb ik mijn beste vriendin ... mijn wederhelftt weggestuurd.
Ik keek naar mijn trillende benen en legde mijn hoofd op mijn kussen.

Ik was zenuwachtig , ik was bang... bang om die man opnieuw te zien... bang om wat hij tegen me gaat zeggen.
Ik deed deze outfit aan :

Ik liep naar beneden en groette mijn vader die net van zijn werk kwam.
'Papa ik ga even naar een vriendin' zei ik snel.
Hij knikte en liep naar de keuken.

Ik keek op mijn telefoon het was 16:54.
Nog 6 minuten en ik moet bij die park zijn.
Ik liep snel uit huis en twijfelde even of ik met mijn vespa moest gaan. Het was maar 5 minuten van mijn huis.

Ik besloot om gewoon te voet te gaan.
Ik kwam aan en zag hem niet meteen.
Hij is zowiezo helemaal aan het einde van het park zo dat niemand ons ziet.
Mijn lichaam begon te trillen.
Mijn hart klopte sneller en sneller...
Ik zag hem nog steeds niet.
Ik voelde een hand op mijn schouder.....