The Wind Waker: Florin's Adventure

Outset Island

Vrolijk pakt Florin een roeispaan en roeit zich wat dichter naar het eiland toe. Als ze bij het strand is, stapt ze eruit. Goed om de grond weer eens te voelen. De regen is inmiddels opgehouden. Florin huppelt vrolijk over het strand. "Lalalalallaalaaa!!" zingt ze in zichzelf. Opeens ziet ze een rood-oranje bootje aangemeerd staan in de verte aan Outset Island. Florin krabt op haar hoofd. Die boot ziet er best cool uit. Het heeft een mooi boegbeeld van een soort van leeuw.

Florin kijkt om zich heen maar blijkbaar zit iedereen nog in hun huizen door de regen van toen net. Florin haalt haar schouders op en loopt naar de boot toe. "Mooie boot," zegt Florin in zichzelf als ze er vlakbij staat. Ze kijkt nog eens om zich heen. Nog steeds ziet ze nergens de eigenaar van deze boot.

Op dat moment schrikt Florin zich dood. Het boegbeeld van de boot doet zijn mond open en gaapt. Florin springt verschrikt achteruit en valt op de grond.

"Fudging moly!" schreeuwt ze uit. Het boegbeeld richt zich op Florin.

"Hallo," zegt hij. "Sorry als ik je liet schrikken, ik ben de King of Red Lions."

Florin staart hem aan. "Sinds wanneer kunnen boten praten?!?!"

De zogenaamde King of Red Lions keek even om zich heen. "Sinds de duistere tijden."

Florin kijkt hem gestoord aan. "Tijden zijn erg duister de laatste tijd inderdaad! Ik kan niet eens meer normaal met m'n bootje varen of de wind verandert weer van richting!"

De King lacht. "Maar dat is juist het licht in deze tijden! Dat is het werk van de Wind Waker."

Florin kijkt op. "Dus het is waar? Er is een nieuwe Wind Waker?! En wie is dat dan?!"

De King zegt niet veel maar kijkt op. "Ah, Link, je bent terug."

Florin draait zich om en ziet hoe een klein jongetje met groene kleding en een grappig mutsje aan komt lopen. Florin kijkt hem onderzoekend aan als hij haar lijkt te negeren en in de boot springt. De King of Red Lions draait zijn hoofd naar het jongetje. "We hebben wind naar het westen nodig."

Het jongetje knikte en haalde iets tevoorschijn. Het was een stokje. Florin keek hem vreemd aan. "Wat ga je daar nou weer mee doen?"

Het jongetje keek haar even aan en glimlachte. Toen zwaaide hij zijn stokje omlaag, naar rechts en naar links. Er kwamen plotseling fonkeltjes van het stokje af en hij herhaalde zijn bewegingen. Opeens leek het alsof Florin gezang hoorde. Op de maat van zijn stokje.. Alsof hij het dirigeerde.. Toen wees hij naar het westen en opeens voelde Florin de wind draaien. Haar ogen werden groot.

"De nieuwe Wind Waker... IS EEN KIND?!" riep ze uit. De King of Red Lions lachte en Link knikte vrolijk. Toen hees hij het zeil en ze voeren weg over de Great Sea. Florin keek ze met open mond na. De Wind Waker.. Het is dus waar! Maar.. Een kind? Gaat dat kind deze wereld bevrijden van het kwaad? Florin liet haar oogleden een stukje zakken. "Oké dan," zei ze tegen zichzelf. Ze dacht even na. Wat kwam ze hier nou ook alweer doen.. Oh ja! Naar het bos op de berg. Florin liep een zandpad op dat omhoog liep langs een rots, maar toen werd de weg geblokkeerd door kleine bomen. Er stond een bord bij. "NIET BETREDEN" stond erop. Florin keek boos naar het bord.

"Betreed het lekker zelf niet!" zei ze en ze liep naar de boompjes toe. "Gaat heen, gij nutteloze stukken hout!" schreeuwde ze. Maar er gebeurde niets. Florin zuchtte. Dan zat er nog maar één ding op.. Ze pakte een boompje vast en probeerde het omver te duwen. Het werkte niet. Zo stond ze een poosje de bomen proberen omver te krijgen, toen ze het opgaf. Ze hees zichzelf omhoog aan de bomen en klom eroverheen.

"Dan maar zo hm?!" zei ze toen ze aan de andere kant geland was. Ze draaide zich van de bomen en liep verder over het pad. Opeens hoorde ze vreemde geluiden om zich heen. Het waren vreemde, monsterlijke geluiden. Oh nee... Op dat moment sprong er een vreemd, rat-achtige wezen van de rots naast haar en landde recht voor haar neus. Florin deinsde terug. Geen wonder dat deze weg verboden was! Het monster had een stok bij zich waarmee hij in het rond zwaaide.

"Oh Lord!!" zei Florin gestoord en ze wist dat ze niet genoeg tijd had om terug over de bomen te klimmen. Had ze maar een wapen bij zich of zoiets.. Maar nee! Het monster liep naar het toe en Florin zette het op een lopen. Ze rende langs het monster en hoorde nog meer geluiden. Dit was niet goed.. Zonder wapen zou ze deze monsters nooit kunnen verslaan! Snel rende Florin de berg op en toen ze boven was hoorde ze niemand meer en ook de monsters waren verdwenen. Florin keek verbaasd maar haalde toen haar schouders op. Ze moest naar het bos. Maar toen ze naar de rand van de berg liep, zag ze dat de brug weg was! Florin keek verschrikt. "Waar is de brug!?" schreeuwde ze uit. Ze keek om zich heen en zag toen een vreemd gastje staan met een verrekijker. Hij keek er door en leek zeer gefascineerd te zijn.

"Heuy meneer!" riep Florin terwijl ze naar hem toe liep. "Weet u waarom die brug weg is?"

De gast keek niet weg van zijn verrekijker. "Oh ho! Dat daar die schat is.. Als ik er nou naartoe kon vliegen.. Daar is de Tri-fffffff.... Nee, het is een geheim, best een geheim," mompelde hij in zichzelf en hij gniffelde zacht.

Florin keek even scheel en stootte de gast toen aan. Hij keek verschrikt op van zijn verrekijker en keek zeer verontwaardigd. "Zeg! Wat onbeleefd! Wat moet je?" Florin rolde met haar ogen.

"Sorry hoor, maar u was nogal in uzelf aan het praten. Weet u waarom die brug daar weg is?"

Het gastje keek naar de plek waar de brug hoort te hangen, en haalde toen zijn schouders op. "Geen idee. Dat hebben vast die monsters gedaan ofzo."

Florin zuchtte. "Ik moet echt naar dat bos. Ik moet daarheen!!" Dat leek de gast niet zo veel te interesseren en hij keek weer verder door zijn verrekijker.

"Dan zul je moeten vliegen. Maar als je zou kunnen vliegen, kun je die vaardigheid beter gebruiken voor wat belangrijkere dingen.." Hij keek gretig voor zich uit en gniffelde opnieuw.

Florin schudde haar hoofd. Aan hem had ze ook niet veel. Ze liep naar de rand van het eilandje en staarde naar het bos aan de overkant waar ze zo graag naar toe wilde..