In love with the player? (Book 1) [✔️]

Κεφάλαιο 23 *chocolate bunny*

ΙΣΩΣ ΜΕ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΕ

ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΚΟΥΝΗΘΕΙΤΕ ΣΤΡΑΒΑΔΙΑΑΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙ ΝΑΙ Α ΣΚΗ ΣΗ

Ωχ να κατεβω ξεχασα μεσα σε όλα αυτα. Κατεβαινα σιγα, σιγα την σκαλα ωσπου ειδα την μαμαμ μου με σταυρωμενα χερια να με περιμενει στο τελος της σκαλας.

Εγω: επ μαμα... και συ εδώ?

Ειπα αμηχνα και με κοιταξε με μισο ματι

Μαμα: αρια, τι είναι αυτό?

Ειπε και μου εδειξε ένα πακετο τσιγαρα. Ωω μαλλον θα τα ξεχασε εδώ ο Ντυλαν.. να θυμηθω να του τα παω πισω.... Ναι....

.

.

.

.

.

Ω ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΠΩΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ?

Ω ελα τωρα... εγω, ετσι όπως με βλεπεις σου κανω να καπνιζω?

Εγω: είναι ενός φιλου μου ηρθε σημερα να μου κανει παρεα και θα τα ξεχασε εδώ δωσε τα μου να του τα δωσω πισω όταν τον δω

Μαμα: όχι τοσο γρηγορα νεαρη μου. Και εγω γιατι να σε πιστεψω?

Εγω: μαμα? Αληθεια τωρα? Πρωτον γιατι ειμαι η κορη σου και πρεπει να με εμπιστευεσαι... καλα που λεει ο λογος αλλα επρεπε να το πω σαν επιχειρημα... και δευτερον εγω, ετσι όπως με βλεπεις, ως Αρια, που το πιο εξτριμ πραγμα που εχω κανει είναι να κανω ποδηλατο χωρις βοηθιτικες (did not end well) ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΩ?

Μαμα: κοιτα αν το θετεις ετσι...

Εδειξε λιγο σκεπτηκη

Μαμα: καλα αντε παρτα, αλλα αν βρω το παραμικρο στοιχειο ότι είναι δικα σου.... Θα εχεις σοβαρες επιπτωσεις νεαρη μου

Εγω: καλα, καλα...

Πηρα το πακετο από τα χερια της και ανεβηκα παλι στο δωματιο μου. Το πεταξα μεσα σε ένα συρταρι και ανοιξα το κινητο μου. Όπως περιμενα να φορτωσει μια σελιδα το βλεμμα μου επεσε πανω στα τσιγαρα. Τι γευση να εχει? Τι είναι τοσο τελειο τελος παντων σε αυτά που ολοι τα λατρευουν? Με μια φορα εχω ακουσει ότι δεν εθιζεσαι... θα ηταν πολύ κακο αν δοκιμαζα ένα αραγε? Μονο ένα είναι... τι ψυχη εχει ένα μονο τσιγαρο? Εβγαλα ένα από το κουτι και το περιεργαστηκα στα χερια μου. Με τι να το αναψω όμως? Α το βρηκα! Πηγα προς το γραφειο μου και πηρα στα χερια μου δυο πετρες από τις περσυνες μου διακοπες και αρχισα να τις τριβω μεταξυ τους. Συμηθως αυτό στα καρτουν πιανει...

Ή απλα μπορεις να το αναψεις με τον αναπτηρα που ειχες παρει για ένα πειραμα στην χημεια...

Α ναι σωστα και αυτό είναι μια λυση...

Πηρα στα χερια μου τον αναπτηρα και κρατησα το τσιγαρο με το άλλο χερι. Τον αναψα και εβαλα φωτια στην ακρη του τσιγαρου. Εμεινα να το κοιταζω για λιγο ωσπου αποφασισα να το βαλω αναμεσα στα χειλη μου.

*οκ αυτό ακουγεται κατά πολυυυυ λαθος δεν το εννοουσα ετσι, δεν κανω τετοια πραγματα του σατανα εγω*

Και που λετε το βαζω στο στομα μου, το τσιγαρο παντα. Και τωρα ρουφαμε ε? οσο ρουφουσα τον καπνο ακουσα την φωνη του Δανιηλ εξω από το δωματιο.

Δαν: ναι κυρια Αλεξανδρα ευχαριστω

Ακουσα την πορτα να ανοιγει και από την βιασυνη μου εκανα κατι που ουτε εγω πολύ καταλαβα και αρχισα να πνηγομαι και να βηχω ασταματητα. Ο Δανιηλ ειχε μεινει στην πορτα να με κοιταει εκπληκτος

Δαν: Ουοου.. δεν ηξερα ότι καπνιζεις...

Εγω: σκασε βλαμμενο αν σε ακουσει η μαμα μου. Και δεν καπνιζω... πρωτη φορα είναι...

Ειπα και ειχα γινει πιο κοκκινη και από πασχαλινο αυγο.

Δαν: αα.. θες βοηθεια?

Εγω: τι εννοεις με αυτό?!

Δαν: να βλεπω δυσκολευεσαι λιγο...

Εγω ανοιξα το στομα μου εκπληκτη

Εγω: καπνιζεις?

Δαν: εμ ναι?

Εγω: ουαου...

Δαν: ναι ξερω φοβερο τωρα ασε με να σου δειξω πως γινεται...

ΑΛΟΧΑ ΠΑΝΤΟΦΛΑ

ξερω αργησα πολυ αυτη τη φορα απλα κατεβασα ενα παιχνιδι στο κινητο μου και εχω καει λιγο...

να τοσο δα...

οκ πλεον η ζωη μου ειναι αυτο

ΑΛΛΑ ΤΟ ΧΩ 

θα τα συγχρωνησω...

η Αρια πολυ αλητηζα βγηκεε

να πω κατι? θα το πω:(

ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ GHOST READERS ΡΕ

τα βοουτς και τα σχολια δεν ειναι ουτε τα μισα απο τις αναγνωσεις... δεν χανετε τιποτα με το να ψηφιζετε ή να κανετε σχολια:( 

δεν δαγκωνω... καλα εκτος αν ειστε κινκι τι να πω....

ΟΧΙ ΟΧΙ ΠΛΑΚΙΤΣΑ ΜΗΝ ΜΕ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΤΕ

τωρα που το ειπα και αυτο σας αφηνω μπειμπς μπαιιι

~Ευα που εχει ψυξη και δεν μπορει να κουνησει ουτε το δαχτυλο της γιευυ~