P.O.V ELINE
Ik word wakker door de zon die naar binnen schijnt. ik knijp mijn ogen tot spleetjes en ga rechtop zitten. ik rek me uit en stap uit mijn bed. michelle ligt nog te snurken. ik pak wat kleren bij elkaar en loop naar de badkamer. ik doe mijn haar in een knot en stap onder de douche. vandaag gaan we winkelen in het dorpje hier in de buurt van het hotel. Ik droog me af en trek een leuk setje kleren aan. michelle komt binnen en kijkt me met een slaperig gezicht aan. 'douchen en aankleden! ik wil eten en gaan shoppen!' roep ik in haar oor. 'chil chil ik ben al bezig!' zegt ze met een slaperige stem. ik loop de badkamer uit en wacht tot michelle klaar is met alles. Als michelle eindelijk klaar is eten we snel wat. We nemen de taxi naar het dorpje omdat we te lui zijn om te lopen. Als we in het dorpje aankomen kijken we eerst op een kleine markt en lopen daarna de winkelstraat in. ofja... winkelstraatje. we kijken in wat winkeltjes en ik koop wat leuke shirts en shorts. ik begin pijn aan mijn voeten te krijgen en we ploffen neer op een terrasje. we nemen wat te drinken en genieten van de zon. 'hey, sorry van gisteren he, ik wilde echt niet zo reageren.' 'hou er over op, ik ben gewoon dom geweest om die sleutel binnen te laten liggen en om mezelf altijd een schuldgevoel te geven.' michelle geeft me een knuffel en we nemen een taxi terug naar het hotel. Als we op onze kamer zijn gooi ik alles in een hoek en trek mijn bikini aan. ik trek een strandjurkje erover aan en pak mijn handdoek. michelle sluit de deur af en op het moment dat we naar het strand willen vertrekken staan er 3 jongens naast ons. rein, daan en owen. 'helluuu' zegt michelle blij. ze groeten terug. 'waar is nils?' vraag ik. 'hij zou later komen, je kan gaan kijken waar hij blijft.' stelt daan voor. ik knik en loop naar de kamer van de jongens. de deur staat op een kiertje en ik klop zachtjes aan. geen antwoord. ik duw de deur verder open en hoor prachtig gitaarspel. even later hoor ik nils zachte stem. ik herken het liedje meteen. Dreamers. ik ga in de deuropening van de slaapkamer staan en voel de tranen over mijn wangen stromen. ik klop nog een keer zachtjes op de deur, zo te zien schrikt nils en draait zich om. zijn ogen zijn helemaal betraand. hij veegt de tranen snel weg met de mouw van zijn shirt. 'wat doe je hier?' vraagt hij. 'de anderen zeiden dat je later kwam en vroegen of ik wou komen kijken waar je bleef.' 'oh' is het enige wat hij antwoordt. ik ga naast hem zitten en nils legt zijn gitaar weg. 'waarom was je aan het huilen?' vraag ik voorzichtig. de tranen springen weer in zijn ogen. ik sla mijn arm om hem heen en neem hem in een knuffel. hij begint te huilen en laat me niet meer los. dit is zo raar... mijn grote voorbeeld, mijn crush. nooit gedacht dat ik dit zo zou meemaken. op een geven moment laat hij me los en pakt een zakdoekje. 'dit is raar, zo hoort het niet.' mompelt nils. 'het maakt niet uit.' zeg ik. het is een tijdje stil, alleen gesnik van nils. ik troost hem en het voelt goed, het voelt verbonden, alsof we al jaren vrienden zijn. 'wil je erover praten?' vraag ik. nils trekt zijn schouders op. 'het boeit niemand wat ik doe of voel.' 'het boeit mij, heel erg zelfs.' antwoord ik. 'waarom was jij eigenlijk aan het huilen?' vraagt nils. 'als ik dreamers hoor komt al het gevoel weer naarboven.' 'welk gevoel?' 'het gevoel dat je altijd alleen bent in de pauzes, dat je als laatste gekozen word bij gym ookal ben je beter dan de rest, dat je altijd genegeerd word als je iemand iets vraagt.' 'wil je er over praten?' vraagt hij tussen zijn tranen door. 'toen ik in de eerste zat werd ik altijd genegeerd op school. alsof ik er niet was, ik mocht nooit bij de anderen uit mijn klas staan in de pauzes, ik mocht nooit meedoen met projecten ik werd gewoon in een groepje gezet.' ik kan mijn tranen niet meer tegenhouden. ze vloeien langs mijn wangen. Nils knuffelt me en kust mijn voorhoofd. 'in de 2e kwam michelle bij ons op school, ze zat eerst op een andere school maar ze kon een niveau hoger aan, ik kende haar al, we zaten bij elkaar in het voetbalteam en ik kon altijd goed met haar lachen. Michelle kon met iedereen overweg en was al snel populair bij ons in de klas. ik dacht dat ze me wel zou laten vallen voor de andere tuthola's in mijn klas maar dat was niet zo, ze kwam altijd bij mij staan in de pauze en als de anderen uit mijn klas een vevelende opmerking maakte nam ze het voor me op, en nu in de 3e heb ik een hele nieuwe klas waar ik met iedereen overweg kan.' Nils stelt me gerust. 'dus, vertel jij nu ook waarom je aan het huilen was?' vraag ik voorzichtig. 'ik word gepest op school, vandaar dreamers, zowat alles wat in dreamers word genoemd is gebeurd. Pesten, ouders zijn gescheiden. Op school roepen ze me altijd na dat mainstreet gay is en dat ik beter van de brug spring, op school probeer ik me er niks van aan te trekken maar als mainstreet en de mainiacs er er niet waren zou ik hier nu niet meer zijn.' ik schrik van zijn opmerking en zo te zien merkt hij het ook. 'rustig maar, ik leef voor alle goeie dingen, voor iedereen die speciaal voor me is.' daar zitten we dan, huilend in elkaars armen. de zon is al langzaam naar beneden aan het zakken. Dan heb ik een idee! 'trek je sportschoenen aan en kom over 10 minuten naar de receptie!' zeg ik en ik sta op. 'wat gaan we doen?!' 'eventjes al het verdriet van ons af rennen, helpt altijd.' '10 minuten!' ik druk een kus tegen nils' wang en loop naar mijn eigen kamer waar Michelle met de andere boys zit. 'wat hebben jij en nils gedaan?? ^^' vraagt daan. 'Gepraat.' ik pak wat sportkleren en loop naar de badkamer, ik kleed me om en trek mijn gymen aan. ik roep de anderen nog gedag en ben meteen weer weg. als ik bij de receptie aankom staat nils al te wachten. 'Nou, lets go!' we lopen naar het strand. een heerlijk briesje staat op. We beginnen te rennen en het voelt heerlijk. alle stress en vedriet wegrennen. na 2,5 km nemen we een pauze. ik laat me in het zand zakken en sluit mijn ogen. opeens voel ik een stroom koud water over me heen gaan. ik open mijn ogen waar nils voor me staat met een grote grijns op zijn face. 'die krijg je terug!!' roep ik. ik sta op en duw hem richting zee. 'ik geef hem nog een duw en hij valt achterover de koude zee in maar nils pakt mijn hand en trekt me mee.' gierend van het lachen komen we boven. 'Je bent wel sterk voor een meisje.' 'dus nu zeg je dat meisjes niet sterk kunnen zijn?! 'nee, maar jij bent sterker dan het gemiddelde meisje.' 'maakt dat uit?' 'nee, misschien vind ik het zelfs leuker.' zegt hij en ik voel dat mijn wangen rood worden. 'nou, gaan we terug of wil je nog zwemmen?' vraagt hij. We kijken elkaar recht in de ogen aan en de vlinders in mijn buik slaan op hol. 'uuhmm zullen we terug? het is al vrij donker aan het worden.' samen lopen we langs de zee terug naar het hotel. vlak voordat we het hotel weer binnen gaan stop ik nils. 'als je iets dwars zit mag je altijd je verhaal bij me doen ik zal luisteren oke?' hij knikt. 'en als jij je niet goed voelt moet jij naar mij toe komen he!' 'jupp!' ik loop naar mijn kamer neem en douche en kleed me aan, er word op de deur geklopt. ik maak open waar nils staat. 'de rest is al aan het eten dus zullen wij ook maar gaan?' ik knik, doe de deur op slot, (ja ik heb de sleutel) we lopen naar het restaurant en gaan bij de anderen zitten. ze vragen wat we al die tijd gedaan hebben. 'gewoon gepraat, gelachen en hard gelopen.' antwoord nils. 'ben je niet iets vergeten?' vraagt owen lacherig. 'nee ik ben niks vergeten.' zegt nils. Na het eten drinken we nog wat in de cocktailbar en daarna gaan we allemaal naar onze eigen kamer. ik ga in bed liggen en val eigenlijk direct inslaap.
*made by Eline*
oke, vanaf nu begint de drama dus we gaan meteen wat meer votes vragen.. 10 votes, part 15. sorry dat we het plezier verkutten maar we werken vooruit en als het zo snel gaat met de votes hebben we niet meer zoveel vooruit geschreven en dan begin ik (eline) te stressen. oke amen doei
