DONUT KATLİAMI || (YOUTUBERLAR)

5.BÖLÜM (Ne Yapmaya Çalışıyorsun?)

Hadi okuyun bişi demicem 😉

Utançla yüzümü kapatırken Kaya bana doğru yaklaştı. Yüzümdeki elimin üstüne elini koydu. Ama ben daha fazla dayanamazdım. Koşarak odadan çıktım.

🍩🍩🍩

Sandalyeye kendimi bıraktığımda Doğa takmayarak hala hunharca yiyordu. Sonra tabağıma dokunmadığımı görünce kafasını kaldırdı.

- Yesene

- Ben yedim yiyeceğimi. Çabuk yede gidelim artık.

Doğa gülerek;

- Seninki baya ısındı buraya heralde.

- Amannn banane istediğini yaps...

Doğanın işaret ettiği tarafa baktığımda Kayanın yanında oturan sırnaşık kızı görmemle ayağa fırladım.

- Aslında vazgeçtim Doğa sonuçta bu yarışmayı biz kazandık. Değil mi?

🍩🍩🍩

Doğayla plajda buluşacaktık. O yüzden odadan eşyalarımı alıp dışarı doğru ilerliyordum

Kafamda onmilyonyuzbinondokuz ( o nasıl bir sayı ya) düşünce olduğu için dalmıştım. Omzuma dokunan elle bu düşüncelerimden sıyrıldım.

Dokunan kişiye baktığımda sinirle hopladım.

- Bak Alp sana dünden sinirliyim. Bana bir santimetre bile yaklaşma!!!

Beni alıp kendine doğru çektiğinde kollarımla ondan kurtulmaya çalışıyordum.

- Yaa bıraksana...

- Hoopp noluyo.

Seslenen kişiye bakamıyordum. Ama bu sesi gayet iyi tanıyordum.

Alp beni bıraktığında yüzünü de gayet iyi görüyordum.

- Bişey olduğu yok da kardeşim sen ne karışıyorsun?

Kaya umursamayarak yanıma geldi

- İyi misin Ada?

- İyiyim, dedim son derece soğuklukla.

Alp sinirle bölgeyi terk ederken bende plaja doğru ilerliyordum. Arkamdan koşarak bana yetişmeye çalışan Kaya'nın sesiyle durdum.

- Heyyy bir teşekkür yok mu?

- yok tabi sen olmadan gayet iyi idare ediyordum.

- Saçmalama istersen neredeyse eziliyordun. Zaten küçücüksün.

- Bak Kaya bu ilk değil! Ben bu çocuktan her seferinde kurtuldum. Sen gelmeseydin de bir yolunu bulurdum.

- Yani bana teşekkür etmeyeceksin öyle mi?