Deel 5

6 0 0
                                    

✨Twee weken later.✨

Ik opende de deur en liep de frisse ochtend lucht in. Het had duidelijk geregend, want alles was bedekt met een laagje dauw. Ik ademde diep in en liep snel weer naar binnen.
Sinds Thomas was ik steeds bang om naar buiten te gaan. De school was nog steeds gesloten. Ik liep door de gang en keek naar de fotolijsten die de muur op fleurden. Wanneer ik de woonkamer inliep, zag ik dat het half zeven was.
De brievenbus klapperde en ik sprong even op van schrik. Ik ademde snel in en uit.
In, uit, in, uit, in, uit,...
Ik liep de gang in.
In, uit, in, uit, in, uit,...
Ik keek naar de brief op de grond.
In, uit, in, uit, in, uit, stop!
Mijn adem stokte in mijn keel.

Aan Hannah Jansen

Van Thomas xxx

Er hing geen postzegel op de envelop en ik herkende Thomas' handschrift.

Nee! Dit moet een of andere zieke grap zijn!

Ik opende de brief en las;

Ga naar de plek waar veel tranen stromen.
De plek van de doods onderkomen.
Daar waar de geesten waken, vind je een wit laken, waar wij ons beiden onder verscholen. Daar zal mijn geest ronddolen...

Ik las de brief opnieuw en opnieuw, maar kon er maar niet uit opmaken wat ermee bedoelt werd...
Ik moest ergens heen, dat was zeker. Maar naar waar?

Bulletproof Where stories live. Discover now