(P.o.v Thomas)
Ik wist dat wat ik gedaan had onvergefelijk was. Daarom deed ik het enige wat ik nog kon doen.
Een eind aan dit alles maken.
Ik had geen spijt van mijn daden.
Het was tijd dat anderen ook voelde hoe ik me voelde...
En daar had ik nu voor gezorgd.
Ik staarde over het school plein.
Vanaf hier kon ik de naderende politie en zieken wagens zien. Hun zwaailichten waren lichtjes die zich over de straten voortbewogen. Ik keek nog 1 keer naar de stad.
Naar alle huizen die dampend in de zon stonden. Dit was een mooie dag. Te mooi. Ik hield van de kleur blauw.
Niet het blauw dat de lucht toen had, maar het blauw/grijs van een storm.
Storm is zo veel mooier dan zon.
Zon is maar schijn.
Zonneschijn.
De zon is een fake lach die de lucht op zijn gezicht kleeft.
De storm is rauw en echt.
Dan brulde de lucht het uit en liet zijn tranen neervallen op onze planeet...
Ik stapte naar de rand van het dak. Voor het eerst in lange tijd deed ik iets goed. Ik glimlachte.
De wind sloeg in mijn gezicht terwijl ik viel. Nog één persoon die moest sterven vandaag....
Ik...
YOU ARE READING
Bulletproof
General FictionThoma's, een 16 jarige jongen, loopt de eetzaal binnen met een geweer op zak. Na een bloedbad aan te richten, pleegt hij zelfmoord. Zijn vrienden zijn vast besloten de reden voor zijn daden te achterhalen. Maar hoe achterhaal je de geheimen van een...
