Deel 4

12 2 0
                                    

(P.o.v. Hannah)

De overlevenden liepen in groepjes naar buiten, waar de ambulance en een tiental politie auto's stonden. Op het schoolplein stond een grote groep mensen naar de grond te kijken. Ik liep erheen. Ik had meteen spijt van mijn nieuwsgierigheid....
Om de grond lag een plas bloed.
Middenin de plas lag Thomas.
Zijn benen lagen in een onnatuurlijke hoek. Ondanks alles huilde ik.
Hij bleef mijn beste vriend....
Nu zou niemand de reden kennen...
De reden voor zijn daden...
De rede voor dit bloedbad.
Wat heeft hem zo verschrikkelijk pijn gedaan dat hij dít gedaan heeft?
Ik keek weg een liep naar de andere kant van het plein. Ik kon het niet langer aanzien. De pijn stond nog op zijn gezicht gegrift en ik deelde die pijn...
Ik moest en zou de reden achterhalen.
Het moest gewoon!
Ik kon dit niet gewoon verwerken!
Ik moest antwoorden hebben.
Want vragen had ik genoeg....

===========================
Vanaf hier is alles vanuit Hannah's oogpunt geschreven.
Want Jah.... Thomas is dood...
Xxx Amelia

Bulletproof Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu